Paokmania.Gr

Τελευταίες ζεστούτσικες μέρες και μπράβο στον δισκοκαβαλάρη του τοπικού ραδιοφώνου που το έβαλε το πρωί.

Bob Marley & The Wailers- Waiting in vain



και τόσο γλυκό κλιπ!

Sunday 9/9 I was Live!
3:30 hours Live recorded Dj set!

https://www.mixcloud.com/Fthimis/ftheme ... serres-gr/

Κατι χαλαρο και εξισου επικο για την καινουρια μερα που μας περιμενει. Και ειναι και μεγαλη η ρουφιανα! τελος παντων...


Carbon Based Lifeforms Μ απο το αλμπουμ interloper ULTIMAE RECORDS (2010)

Daniel Segerstad and Johannes Hedberg, forming CBL

Origin Gothenburg, Sweden

Another man´s Woman - Supertramp 1975

Από τον υπέροχο δίσκο του αγαπημένου μου συγκροτήματος, του 1975 με τίτλο: (Crisis? What crisis?) ένα αριστουργηματικό κομμάτι, που πλάθεται όσο προχωράει το τραγούδι.
Αγνοείστε το οπτικό βίντεο που δεν έχει σχέση με το state of art τραγούδι (angelina jolie) και επικεντρωθείτε στο απίθανο κομμάτι.



If there's no way of knowing where's the answer,
You should know if you need me by now, tell me how.
You saw me in the first place,
Who d'you think I am
How can you be so two-faced
And tell me where I stand
Yeah, we've been here once before,
I see you by the door,
You said you knew and all were calling,
Yeah, you know you just can't lose,
All you have to do is choose, let me in on where your heart is.

[Chorus]
You ain't nothing but another man's woman,
Living on another man's land;
At night I hear a hound dog callin,
A callin' me a cheatin' man.
I tell you somethin', I need good lovin', but you don't understand,
At night I see you cannonball comin'
To blow me to the promised land.

If there's no-way of showing where your love lies,
Is it me?, is it him?, or no-one;
What will be done?
About the mess you made me,
Oh don't you give a damn,
You're gonna drive me crazy,
It's more than I can stand,
'Round and 'round we always go
First it's yes and then it's no,
Oh whatever keeps me sane?
I'm so helpless, can't you see?
Did you cast a spell on me,
Say you love me please, I'm praying


Δύο σχόλια (αγγλικά) για το νόημα του τραγουδιού:

1. The meaning is fairly straight-ahead. The singer is pissed because his woman is a cheater and plays head games with him. But this song has my all-time favorite piano solo in it, and the gradual introduction of countermelodies at the end is a level of artistry seldom seen in rock composition.

2. I would agree with you, but I think that the girl is cheating on her boyfriend with the narrator.
"You ain't nothin' but another man's woman, Living on another man's land" (second part)
"At night I hear a hound dog callin', A-callin' me a cheatin' man"
Yeah. This is such a good song, I can't believe more people haven't commented!

Επιστροφες.Σ αυτα που μας μεγαλωσαν

Τραγουδαρα αλλα και ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ βιντεο


Και φυσικα ο ΥΜΝΟΣ..

Γεια σου μανα....


ΥΓ Ο Μανωλης στον οποιο αναφερεται στην εισαγωγη ειναι φυσικα ο ενας και μοναδικος Μανωλης Αγγελοπουλος .
Ο "γυφτος" ( με καρδια πριγκηπα) που αγαπησαν ολοι οι Ελληνες.

Παρτε και τη "Μολυβια" το κυκνειο ασμα του Μανωλη
Τη "Μολυβια" που δεν ηθελε να τη πει γιατι ειχε κακο προαισθημα
Ενα χρονο μετα θα εφευγε για παντα απ τη ζωη στα 50 του

Τραγουδαρα

Γειά σου ρε Καταραμένε!!!
Η ¨Μολυβιά¨ήταν το αγαπημένο μιας σειρούλας μου στο στρατό στην 30ΜΚ ΤΑΞ.
Και η αισθητική

Με θύμισες κι άλλα Evros all time classics

Αρώνης - Φεγγαρολούλουδα


ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΕΡΛΕΓΚΑΣ - ΟΙ ΣΤΡΟΦΕΣ

θυμάμαι είχαμε παέι σε συναυλία στη Λεπτή σε καρότσα αγροτικού από το Λαγό .

και φυσικά το κορυφαίο!!!

>18 μήνες η θητεία τότε, συχνά έμενες >10 στο ποτάμι, κινητά δεν υπήρχαν, με μια τηλεκάρτα 5 λεπτά κάθε 3/4 μέρες.. πολλά δράματα!

Ωραία ειναι αλλα οχι ξεροσφυρι. Να περνατε κι απ τον καφενε να πινετε τιποτις γιατι παμε για φουντο

kataramenos5 έγραψε:Παρτε και τη "Μολυβια" το κυκνειο ασμα του Μανωλη
Τη "Μολυβια" που δεν ηθελε να τη πει γιατι ειχε κακο προαισθημα
Ενα χρονο μετα θα εφευγε για παντα απ τη ζωη στα 50 του

Τραγουδαρα

Τέλη δεκαετίας του 70 δούλευα τα καλοκαίρια γκαρσονάκι στην ψαροταβέρνα ¨Γκαλελής¨ στην Ν. κρήνη (κολλητά με τον Χαμόδρακα). Εκείνη την εποχή οι ψαροταβέρνες της Κρήνης τα Σαββατοκύριακα δούλευαν σχεδόν μέχρι το πρωί σερβίροντας παρέες που γύριζαν από τα μπουζούκια (τα πρώτα μαγαζιά τέλειωναν γύρω στις 3 τα ξημερώματα). Έτυχε λοιπόν ένα τέτοιο βράδυ να σερβίρω τον Μανώλη Αγγελόπουλο με την παρέα του. Θυμάμαι ότι μου είχε κάνει εντύπωση (αν και τότε δεν άκουγα τα τραγούδια του),γιατί έγινε αμέσως "ένα" με τους υπόλοιπους θαμώνες του μαγαζιού, χωρίς να το παίζει φίρμα. Εκείνο το ξημέρωμα η παρέα του ήταν η τελευταία που έφυγε αφήνοντας πουρμπουάρ σε κάθε γκαρσόν από 1000 δρχ (τόσα δεν έβγαζα σε μια καλή εβδομάδα)!!!
Αφιερωμένο στη μνήμη του