Παραμένω στο 1969, ξεφεύγω όμως από το rock. Η καλή μουσική εξάλλου δεν έχει ούτε θεματικά, ούτε γεωγραφικά (πολύ περισσότερο χρονικά) όρια. Από τη Γαλλία ο αγαπημένος των Γάλλων Salvatore Adamo, Βέλγος τη καταγωγή, συνέθεσε μερικές όμορφες μελωδίες και πούλησε τρελά σε όλο τον κόσμο. Μία από αυτές είναι το Mon cinema.
Adamo - mon cinéma 1969
Επιτυχία είναι η συνεχής (έστω και μικρή) βελτίωση.
Αν και με βρίσκει να διαφωνώ για την απουσία του Carlos Santana και του "Black Magic Woman"... "The most popular songs of each year...1940-2016"...
Παλεύω ασταμάτητα. Αντιστέκομαι στην αδικία. Οργανώνομαι συνέχεια. Κατακτώ, μόνο τίμια. = Π.Α.Ο.Κ. Χρηστάρα, ζεις μέσα στην καρδιά μου, ώσπου να ξανανταμώσουμε, στου Παραδείσου τα τσιμέντα.... Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή....
Κατσαρής:Αν δεν έρχονταν στον ΠΑΟΚ ο Σαββίδης τη χρονική στιγμή που ήρθε, τώρα δεν θα υπήρχε ούτε ΠΑΟΚ, ούτε ερασιτέχνης. Δεν θα υπήρχαν οι ομάδες που έχουμε. Θα διαλύαμε σιγά-σιγά τα τμήματα.
Ίσως απευθυνόμενο στην βαζελίνη, ως γνήσιο παράγωγο του πετρελαίου, ακούω τoν Jim Morisson των Doors να τραγουδάει...(Come On Baby) "Light My Fire"...
Παλεύω ασταμάτητα. Αντιστέκομαι στην αδικία. Οργανώνομαι συνέχεια. Κατακτώ, μόνο τίμια. = Π.Α.Ο.Κ. Χρηστάρα, ζεις μέσα στην καρδιά μου, ώσπου να ξανανταμώσουμε, στου Παραδείσου τα τσιμέντα.... Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή....
@ Goran : Ωραία compilations. Για το ΤΟΠ10 των σόλο πάνω κάτω συμφωνώ. Προσωπικά θα έβαζα και Ρόρυ και Γκάρυ Μουρ, αλλά η λίστα είναι αμερικάνικη και δεν ήταν τόσο γνωστοί εκεί. Ο Σαντάνα μάλλον δεν μπήκε γιατί το κομμάτι είναι του Peter Greene (Θα με πεις κι ο Χέντριξ με Ντύλαν μπήκε) Αλλά τη λίστα με τα Νο.1 πολύ ενδιαφέρουσα. Κάθησα και το άκουσα όλο! Ενδιαφέρον πως κάποια από τα 70ς ούτε καν τα έχω ακούσει 3 η Mariah Carey (δικαίως), 2 η Janet, 3 η Rihanna (με το σούπερ τουέρκ στο 2016), κανένα ο Michael Jackson..
@ backinblack : Πως σου ήρθε ο Philip Glass θα ήθελ να ήξερα!
@ ΑποστόληςΑ Το riff του Whole Lotta Love συμπεριλαμβάνεται στο αντίστοιχο ΤΟΠ10 . Προσωπικά αγαπημένη εκτέλεση από τα BBC Sessions που είχαν δώσει οι Led Zeppellin κάπου στα early 70s. Και ανοίγω παρένθεση. Πριν 15 χρόνια περίπου ένα irish bar στο Μόναχο είχε κάθε Κυριακή βράδυ karaoke night και είχε πλάκα και μπούγιο. Μαζεύονταν όμως και 2-3 παίχτριες που την ειχαν δει σκηνικό fameStory και ξενερώναμε. Και ανεβαίνει μια τύπισσα μετά από μια επίδοξη Celine Dion, πιάνει το μικρόφωνο, κάνει πως θα πει το θέμα του Τιτανικού, βάζει τα γέλια και ακούγεται το riff του Whole Lotta Love. Χαμός κάτω. Από τότε το έψαχνα και σε γυναικείες εκτελέσεις. Το είπε η Tina Turner (έτσι κι έτσι), η Tori Amos (ακουστικά σε πιάνο), το σκότωσε η Leona Lewis μαζί με τον Paige στην τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας του Πεκίνου, το είπε κι η Beth Hart (αλλά σα να προσπαθούσε πολύ να πείσει).
Αγαπημένα μου, η εκτέλεση της Nina Persson των Cardigans υπό την παρουσία του Paige και του Plant, που το βγάζει στο χαλαρό και σχετικά αβίαστα.
της Ουκρανής youtube rock persona Daria Zaritskaya Σημ: Το κομμάτι προς το τέλος που λέει : "waaaaaay down inside, wooooooomaaaan ..." τα σπάει η ερμηνεία
και πρόσφατα (καλοκαίρι 2017) της δικιάς μας Ειρήνης Νομικούσε μια ¨διαφορετική¨ αεράτη εκτέλεση μαζί με τη φιλαρμονική της Πράγας στο Arts Factory της Σαντορίνης
Και φυσικά μην ξεχνάμε πως η κορυφαία dance/groove/deep house διασκευή του Whole Lotta Love είναι με τη φωνή της Τζωρτζίνας Καραχάλιου από τον remixer JP (καλή δουλειά)
Tolis έχω ξαναγράψει για μια μικρή "διαστροφή" μου με τις διασκευές, είδικά αν αυτές προσεγγίζουν την αρχική εκτέλεση απο τελείως διαφορετική οπτική. Ετσι λοιπόν βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσες τις εκδοχές που ανέβασες , με πιο καλή για τα ακούσματά μου αυτή της Τζωρτζίνας. Παραθέτω λοιπόν με τη σειρά μου 2 ακόμη διαφορετικές εκδοχές του Whole Lotta Love με πνευστά
και σε remix
ΥΓ 1 Απόστολε απολογούμαι εκ των προτέρων για τη διαφαινόμενη "ιεροσυλία" που διαπράττω ΥΓ2 Όταν είμαι ¨πιεσμένος¨ μου αρέσει να ακούω μουσική , χωρίς στίχους, σαν του P. Glass, ενίοτε συνοδεία με ένα ρούμι diplomatico
Οι διασκευές εμένα σπάνια με αρέσουν. Μια από αυτές τις ελάχιστες διασκευές που μ' έχουν αρέσει είναι και αυτή των Ides of March, από το 1970, τη χρονιά που συμπτωματικά θα ξεκίναγα να παραθέτω τώρα. Έχω ακούσει πολλές διασκευές του Eleanor Rigby, αυτού του αριστουργηματικού κομματιού των Beatles, αλλά καμία σαν κι αυτήν.
The Ides Of March - Symphony For Eleanor (Eleanor Rigby) 1970
Επιτυχία είναι η συνεχής (έστω και μικρή) βελτίωση.