Επαναλαμβάνομαι το ξέρω αλλά μιλάμε ίσως για τα ωραιότερα και βαλς που γράφτηκαν στον 20ο αιώνα. Και τα δύο από σοβιετικούς συνθέτες, που βρήκαν το δρόμο τους και στην μεγάλη οθόνη.
Ξεκινάμε με Мой ласковый и нежный зверь (My Affectionate and Tender Beast), ταινία του 1978, συμμετοχή στο φεστιβάλ των Καννών σε διασκευή θεατρικού του Άντον Τσέχοβ.
Νεαρά παντρεύεται για την αποκατάστση 50άρη, και στη γαμήλια εορτή το σκάει. Πολύ κλάμα και λυρισμός. Ως κι ο Ρήγκαν όταν είχε επισκευτεί τη Μόσχα το χαρακτήρισε ως το ¨βαλς του αιώνα¨.
Tο Waltz από την Jazz Suite No. 2. του Ντμίτρι Σοστακόβιτς σίγουρα το έχετε ακούσει.
1η κινηματογραφική εμφάνιση σε σοβιετική ταινία του 1957, όπου φαίνεται να χορεύουν στρατιώτες το τέλος πολέμου σε σιδηροδρομικό σταθμό
Και φυσικά από το Eyes Wide Shut του Stanley Kubrick.
Τα συγκεκριμένα ακούστηκαν προφανώς και στους ολυμπιακούς αγώνες του Σότσι, το 1ο στην τελετή έναρξης και το 2ο στην τελετή λήξης.
ΥΓ: Το πρώτο με έβαλε να το χορέψουμε η γυναίκα μου στο γάμο μας.