Η πρώτη από τις τρεις νίκες που πρέπει να κάνουμε στις επόμενες καθόδους μας εκεί (ΑΕΚ, ΑΕΚ, τελικός).
Ημιτελικός λοιπόν ενμέσω ΠΑΟΚ.... εεε κρίσης εναντίον του τρίτου της παρέας του ΠΟΚ που είναι ΣΧΕΤΙΚΑ στην απέξω σε σχέση με τους άλλους δύο και κλαίγεται. Θυμούνται στα δύσκολα ότι οι ΠΑΟΚτσήδες είναι "αδέρφια" κτλ αλλά στα καλά τους μιλάνε με μεγάλη περιφρόνηση για τον ΠΑΟΚ και η ομάδα τους έχει φροντίσει να πατήσει το λαιμό του ΠΑΟΚ όποτε μπορούσε. Και φυσικά δεν ξεχνιούνται τα "Γαύροι αδέρφια, μαζί θα το σηκώσουμε στη Νέα Φιλαδέλφεια", "Πρωτάθλημα ο θρήνος, κύπελλο εμείς, κι εσύ λαέ του ΠΑΟΚ να πα να γ@μήσεις τις μάνες μας". Όψιμο το μίσος τους για τα πραγματικά τους αδέρφια.
Θυμηθείτε λίγο το παιχνίδι του 2007-2008. "Είσαι το καλύτερο παιδάκι, Ζαγοράκη - Ζαγοράκη" (τότε ήταν φυτό όποιος έβριζε Ζαγοράκη, τώρα τα πράγματα άλλαξαν λίγο) και 0-4 το πτώμα του ΠΑΟΚ. Ένα παιχνίδι που μας έκανε ακόμα πιο δυνατούς σε μια χρονιά που παρακαλούσαμε να τελειώσει.
Πάμε όπως το 2002-2003. ΑΕΚ - Π.Α.Ο.Κ. 0-1 και Π.Α.Ο.Κ. - ΑΕΚ 1-1 και μετά κύπελλο! Κάτι τέτοιο να γίνει και τώρα. Αφού μας αρέσει να παίζουμε με την πλάτη στον τοίχο, έτσι δεν είναι;
