georgedoulk2008 έγραψε:
Επεισόδιο 3ο
live and let live
Ο Ιβαν στεκόταν μπροστά στο παράθυρο της ιδιωτικής του σουίτας στο ρετιρέ του Μ.Π. και αγνάντευε το λιμάνι απο ψηλά. Η πόλη απλωνόταν μπροστά στα πόδια του και παρά το μικρό του μπόϊ ένιωθε σαν γίγαντας. Ακουσε την πόρτα να ανοίγει πίσω του αλλά δεν ήθελε να γυρίσει αμέσως. Ο μεταφραστής του έσκυψε να του ψιθυρίζει διακριτικά στο αυτί, αλλά με μια νευρική κίνηση του χεριού τον σταμάτησε.
Αυτός ηταν ο απόλυτος κυρίαρχος της κατάστασης και έπρεπε όλοι να το καταλάβουν. Ειδικά οι υπάλληλοι του.
Γυρισε αργά προς το μέρος του Φρανκ. Η αντίθεση των δύο ανδρών ηταν εντυπωσιακή.
Ο ένας ψηλός, αθλητικός με τα ξανθά μαλλιά του να στάζουν απο τον ιδρώτα και τα ακριβά του ρούχα τσαλακωμένα απο το ταξίδι.
Ο άλλος κοντός, νευρώδης και αρχοντικός, φορώντας καλοκαιρινές παντόφλες κάτω απο το ακριβό του κουστούμι.
"Καλως έρθες, νέπε"
Η έκφραση του Φρανκ δεν άλλαξε στο ελάχιστο. Άνοιξε τον χαρτοφύλακά του και έβγαλε ένα πάκο χαρτιά.
"Ο Τ. είναι ήδη Θεσσαλονίκη. Τα έχουμε βρει σε όλα. Αν τον πάρω τηλέφωνο μπορεί να είναι εδώ σε μισή ώρα."
Ο Ιβαν έδειξε την δυσφορία του, σμίγοντας τα φρύδια του. Ποιός νομίζει οτι είναι αυτός ο κοκκινοπρόσωπος Σκανδιναβός;
Ο Τζακ ένιωσε οτι ήρθε η ώρα να επέμβει. " Πώς ήταν το ταξίδι σας; Μήπως θέλετε να παραγγείλουμε ρουμ σέρβις και μετά να μιλήσουμε για δουλειές;" Το βράδυ φαινόταν μακρύ και η Μαρία ακόμα δεν είχε φτάσει.
to be continued...
Επεισόδιο 4ο και τελευταίο
The Grand Finale
Οι πίτσες είχαν πέσει βαριές στους τρεις άντρες. Το αιρ κοντίσιον δούλευε στο φουλ και τα μπουκάλια απο τις παγωμενες μπύρες με δυσκολία χωρούσαν στο τραπέζι. Η διάθεση του Ιβαν ηταν ανεβασμένη. Τελικά είχε δίκιο ο Τζακ. Αυτός ο Φρανκ την ηξερε την δουλειά του. Ο Ρόμαν άλλωστε του το είχε πει "Μονο αυτοι οι Βορειοευρωπαίοι εκτιμούν το ζεστό ρώσικο Ρουβλι. Μην τους φοβάσαι".
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε η Μαρία. Οι τρεις άνδρες σάστισαν. Η παρουσία της ηταν σαν δροσερή αύρα ανέμου. Το άρωμα απο τα φρεσκολουσμένα της μαλλιά σε συνδυασμό με το σφιχτό κορμί της που διαγραφόταν κάτω απο το κοντό καλοκαιρινό της φόρεμα τους προκάλεσε μια γλυκιά αναστάτωση.
Ο Ιβαν σηκώθηκε γρήγορα απο τον καναπέ, φόρεσε τις παντόφλες του, που είχε βγάλει για να νιώθει άνετα και την πλησίασε φιλώντας της τρυφερά και λίγο αδέξια το χέρι.
"Άργησες λίγο Μαριούσκα και το ρίξαμε έξω".
Ο Φράνκ εχοντας ξεθαρέψει πλεον της έκανε κίνηση να καθήσει δίπλα του χτυπώντας με την παλάμη του τον καναπέ.
Η Μαρία εμεινε όρθια και του έριξε μια αυστηρή ματιά. Ο Τζάκ έσκασε στα γέλια.
"PAOK you are!" αναφώνησε ο Φρανκ.
"Σοβαρευτείτε" είπε η Μαρία σε τόνο που δεν χωρούσε παρερμηνεία. "Αργησα γιατί μιλούσα με τον μανατζερ του Τ στο τηλέφωνο εδώ και δύο ώρες. Ο ανθρωπος βρισκεται κλεισμένος στο ξενοδοχείο και παρακολουθεί Κοπα Αμέρικα γιατί δεν μπορεί να κλείσει μάτι." Οι τρεις άνδρες κοιτάχτηκαν και ξέσπασαν σε νευρικά γέλια.
"Αυριο το πρωί ταξιδεύει για Αθηνα. Του έκλεισα εισιτήριο για να μην φανεί οτι τον έχουμε εδω να ξεροσταλιάζει. Βάνια ντύσου και ρίξε λίγο νερό στο πρόσωπο σου. Μας περιμένει το αυτοκίνητο στην είσοδο. Σε μια ώρα φευγουμε για Αθήνα με τσάρτερ. Έχω κανονίσει brunch με τον Τ. και πρέπει να είσαι κόσμιος".
Τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους.
Προβλέπω μεγαλο σουξε το σαυρ...το Μαρακι.Αρρωστακια υπαρχουν πολλα
