Συνέντευξη της ψυχολόγου (και «ευσεβούς» πόθου πολλών οπαδών) του ΠΑΟΚ στην «Εξέδρα». Αναδημοσίευση από
http://www.cosmo.gr.
Αρχικά θέλω να μου εξηγήσεις ακριβώς τη δουλειά σου στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, πότε ξεκίνησες και με ποιόν τον τρόπο λειτουργείς.
«Η δουλειά μου στις ακαδημίες ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια και μπορώ να σου πω ότι αναπτύσσεται και αναλάσσεται χρόνο με το χρόνο, ανάλογα και με τις ανάγκες της κάθε ομάδας. Για παράδειγμα άλλοτε θα έχω ρόλο συμβουλευτικό σε παιδιά που τραυματίζονται και σε γονείς που ζητούν βοήθεια και άλλοτε θα συμμετέχω σε προπονητικές ημερίδες, με σκοπό να αναζητηθούν τρόποι διαχείρισης του άγχους. Άλλοτε πάλι σκοπός της δουλειάς μου είναι να βρω τρόπους αυτοσυγκέντρωσης για τους μικρούς αθλητές, τρόπους διαχείρισης κάποιου σοβαρού τραυματισμού και μεθόδους ομαδικότητας στο παιχνίδι και στη συμπεριφορά τους. Επίσης μέρος της; δουλειάς μου είναι το να διδάξω στα παιδιά κάποιες έννοιας της ψυχολογίας, με σκοπό να βγει στο γήπεδο ο καλύτερος εαυτός τους».
Άρα να υποθέσω πως περισσότερο βρίσκεσαι στην ομάδα για να προλαβαίνεις τυχόν προβλήματα που θα προκύψουν…
«Ακριβώς. Μέσα από την καθημερινή δουλειά και επαφή με μικρούς αθλητές, προσπαθείς να προλάβεις και να αποσοβήσεις κάποια προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, αποθαρρύνοντας τα παιδιά να… κυλήσουν σε αυτά». Δηλαδή δεν επεμβαίνεις στο πρόβλημα;«Όχι. Ρόλος μου δεν είναι να επεμβαίνω στο πρόβλημα, αλλά με διάφορους τρόπους και μέσα, να το προλαβαίνω. Έτσι όχι μόνο κάποιο παιδί δεν μπλέκει σε προβλήματα, αλλά δέχεται βοήθεια για να βγάλει κάτι ακόμα καλύτερο από μέσα του. Αν δηλαδή σε μία κλίμακα του δέκα, ένα παιδί μπορεί να φτάσει στο 18, εσύ σαν ψυχολόγος να προσπαθήσεις να του βγάλεις προς τα έξω το 20».
Πόσα παιδιά είναι στις ακαδημίες;«Αν σκεφτείς πως δουλεύω με όλα τα τμήματα των ακαδημιών του ΠΑΟΚ, δηλαδή παιδικό, τζούνιορ, ομάδα U-17 και ομάδα U-20, συνολικά πρέπει να υπάρχουν 600 παιδιά».
Θεωρείς σημαντικό παράγοντα αυτόν της ψυχολογίας στον αθλητισμό;«Για μένα ναι. Αν και ζούμε σε μία χώρα που υπάρχει αρκετή προκατάληψη γύρω από τη δουλειά του ψυχολόγου, θεωρώ πως είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στον αθλητισμό και περισσότερο φυσικά στο ποδόσφαιρο. Ακόμα και στον ΠΑΟΚ όταν είχα έρθει, άκουγα πολλούς να λένε ΄γιατί να έχουμε ψυχολόγο; Έχουμε πρόβλημα; ΄ Ο ρόλος του ψυχολόγου έχει ενοχοποιηθεί πολύ στην Ελλάδα. Δηλαδή θα πρέπει κάποιος να έχει πρόβλημα για να μιλήσει σε κάποιον ψυχολόγο;»
Βλέπουμε όμως πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία πρόοδος…«Ευτυχώς ναι. Όσο περνούν τα χρόνια η έννοια του ψυχολόγου γίνεται πιο οικεία στους ανθρώπους. Η επιστήμη της ψυχολογίας εξελίσσεται και ο ρόλος μας γίνεται πιο αποδεκτός»
Πιστεύεις πως είναι απαραίτητο πλέον στις ημέρες μας να έχει κάθε ΠΑΕ το δικό της ψυχολόγο;«Αν κάποια ομάδα θέλει να δείξει στον αγωνιστικό χώρο τον καλύτερο εαυτό της και ταυτόχρονα έχει υψηλούς στόχους και εκτός από πρωταθλητές θέλει να βγάλει και σωστές προσωπικότητες, ναι. Θεωρώ πως είναι απαραίτητη η παρουσία του».
Η καλή ή κακή διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού στο σπίτι, μπορεί να επηρεαστεί από το κλίμα στις προπονήσεις ή και το αντίστροφο;«Αρχικά να σου πω πως δεν πιστεύω πως ένα παιδί με σωστή παιδεία και μόρφωση από το σπίτι του θα μπορέσει να αλλάξει και να επηρεαστεί από συμπεριφορές και καταστάσεις στις προπονήσεις. Ίσως να υπάρξει μία μικρή αλλαγή, αλλά δεν θα είναι δραματική. Όταν οι γονείς μεγαλώνουν σωστά ένα παιδί και το ανατρέφουν σαν έναν πρωταθλητή, δύσκολα θα χαλάσει κάτι. Η πιο σημαντική παιδεία έρχεται από το σπίτι. Για το λόγο αυτό θέλω να είμαι όσο γίνεται πιο κοντά και στους γονείς των παιδιών που υπάρχουν στις ακαδημίες. Από αυτούς ξεκινάνε και τελειώνουν όλα. Ωστόσο, επειδή υπάρχουν και περιπτώσεις με έλλειψη παιδείας στο σπίτι, καλούμαστε να δώσουμε εμείς βοήθεια και να καλυτερέψουμε τα πράγματα».
Με την αντρική ομάδα του ΠΑΟΚ πως και δεν έχεις ασχοληθεί;
«Προφανώς δεν υπάρχει η ανάγκη για κάτι τέτοιο. Ίσως δεν το έχουν στο πρόγραμμα».Αν σου ζητηθεί να αναλάβεις και την πρώτη ομάδα θα το κάνεις;«Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Όταν δεν έχεις επίσημα μία πρόταση, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι θα κάνεις. Εξαρτάται από την πρόταση που θα γίνει, αν θα γίνει, πότε θα γίνει και κάτω από ποιες προϋποθέσεις. Παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες. Τώρα κρατάω ουδέτερη στάση, αφού είμαι προσηλωμένη στις ακαδημίες».
Τι θεωρείς πιο δύσκολο και απαιτητικό. Τη συναναστροφή με μικρά παιδιά που ξεκινούν τώρα τον αθλητισμό ή με παίκτες επαγγελματίες, προπονητές και γονείς;«Δεν θα έλεγα ότι κάτι είναι πιο εύκολο και κάτι άλλο πιο δύσκολο. Απλά είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος που δουλεύεις με την κάθε ομάδα. Αλλιώς μιλάς και εξηγείς πράγματα σε παιδιά, αλλιώς σε γονείς και τελείως διαφορετικά σε προπονητές και επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Μη ξεχνάς ότι τα παιδιά μπορούν να σε εκπλήξουν ανά πάσα στιγμή και να χρειαστεί να πεις και να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που είχες στο μυαλό σου».
Ποια θεωρείς τα πιο συχνά λάθη που κάνουν οι γονείς και τι συμβουλή τους δίνεις;«Κάποιοι γονείς, είτε άθελά τους είτε εσκεμμένα, γίνονται πολύ παρεμβατικοί. Αυτό θεωρώ πως δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό για τα παιδιά. Θεωρώ πως αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη των γονιών στην προσπάθεια του παιδιού να εξελιχθεί. Τόσο στον αθλητισμό όσο και στην κοινωνία. Το παν για έναν γονέα και το μυστικό, είναι να ενισχύει το καλό που κάνει το παιδί του, αφού ταυτόχρονα πολλαπλασιάζεται. Αν ενισχύεις το λάθος που κάνει, τότε πολλαπλασιάζεις το κακό».
Τα συχνά φαινόμενα βίας στα γήπεδα, πόσο μπορούν να επηρεάσουν τους παίκτες που βρίσκονται στις ακαδημίες;«Δυστυχώς τα επεισόδια στα γήπεδα έχουν γίνει τρόπος ζωής. Στόχος μας είναι τα παιδιά των ακαδημιών να καταλάβουν πως αυτά αποτελούν το μέλλον και πως έχουν τη δυνατότητα αν δεν τους αρέσει κάτι να το αλλάξουν. Προσπαθούμε να τους μυήσουμε σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, αφού είναι λογικό να επηρεάζονται από όλα αυτά που γίνονται».
Ποιο θεωρείς το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς σου;«Το πιο δύσκολο μέρος είναι να ελέγξεις όλους τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν έναν μικρό αθλητή. Αυτό είναι πραγματικά μία τεράστια ευθύνη μου».
Είναι λογικό, από τη στιγμή που είσαι στην οικογένεια του ΠΑΟΚ, να γνωρίζεις αρκετά πράγματα γύρω από το ποδόσφαιρο. Τη συμπεριφορά των φιλάθλων στα επεισόδια πως τη σχολιάζεις;«Θεωρώ πως πλέον ο χώρος του γηπέδου, είναι ταυτισμένος με την εκτόνωση. Είναι πλέον ένα μέρος όπου όλοι πηγαίνουν για να εκτονωθούν και να ξεσπάσουν, ζητώντας τρόπο να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, τα προβλήματά τους και το άγχος τους. Πλέον ο φίλαθλος δεν πηγαίνει στο γήπεδο για να δει την ομάδα και να περάσει καλά. Το βλέπει σαν ένα διάλειμμα από τις υποχρεώσεις του, για να βγάλει τα απωθημένα του. Είναι κάτι που με στεναχωρεί και πρέπει να αλλάξει ριζικά».
Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό το ξέσπασμα;«Ίσως να θεωρούν το γήπεδο χώρο κατάλληλο για τα ξεσπάσματά τους. Χωρίς να υπάρχουν μέτρα ασφαλείας και χωρίς επίβλεψη, ο καθένας νιώθει ελεύθερος να κάνει ότι θέλει. Και σε άλλες χώρες οι άνθρωποι έχουν υποχρεώσεις και άγχος, αλλά δεν πάνε στο γήπεδο για να φάνε τα μούτρα τους!».
Πάντως βλέπουμε συχνά και παίκτες να ξεσπάνε έτσι και να γίνονται αρνητικοί πρωταγωνιστές.«Όλο αυτό είναι μία αμφίδρομη κατάσταση. Ο ένας αποτελεί μοντέλου για τον άλλον. Είτε είναι παίκτης, είτε είναι προπονητής είτε είναι φίλαθλος. Δυστυχώς δεν αντιγράφουμε μόνο τα καλά που κάνει κάποιος, αλλά και τα αρνητικά. Και αυτό που βλέπουμε μέσα στο γήπεδο, είναι ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας. Είναι λογικό να επηρεάζονται όλοι. Φίλαθλοι, παίκτες, προπονητές…»
Παλιά λέγανε πως ο αθλητισμός είναι ο καλύτερος τρόπος για την ανάπτυξη της ευγενής άμιλλας και τη δημιουργία ενός σωστού χαρακτήρα. Θεωρείς πως εξακολουθεί να ισχύει κάτι τέτοιο;«Φυσικά και ισχύει, από τη στιγμή που υπερασπίζεσαι και υπηρετείς τον αθλητισμό. Τώρα αν κάποιοι βλέπουν τον αθλητισμό σαν μέσο εκτόνωσης και ξύλου, τότε φυσικά όλο αυτό καταρρίπτεται. Εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε και καταστρέφουμε τον αθλητισμό».
Το ποδόσφαιρο σαν άθλημα πως θα το χαρακτήριζες;«Κοινωνικά δεν ξέρω πως έχει συνδεθεί στο μυαλό των ανθρώπων. Για μένα πάντως είναι ένα άθλημα το οποίο ενισχύει σε τεράστιο βαθμό την ομαδικότητα και μαθαίνεις τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς και επικοινωνίας. Με το ποδόσφαιρο, μαθαίνεις πώς να έχεις αυτο-πειθαρχία και να ακολουθείς τους κανόνες. Μέσα από τον αθλητισμό και κυρίως από το ποδόσφαιρο, αναπτύσσεις μία υγιή προσωπικότητα. Δυστυχώς κάποιοι δεν το βλέπουν πλέον έτσι».
Πηγή:
http://www.cosmo.gr/Health/Hellas/324918.html
από Sera4 » Τρί 19 Οκτ 2010, 20:40 
