Ας πούμε λιγο για το πρώην στρατόπεδο Καρατάσου
Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης ζητεί να αποδοθούν τα στρατόπεδα στην κοινωνία ως χώροι πρασίνου και να ανασάνουν οι πόλεις, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος».
Η Θεσσαλονίκη έχει μετατραπεί σε μια τσιμεντούπολη με τον μικρότερο συντελεστή πρασίνου ανά κάτοικο στην Ευρώπη και τους δείκτες ρύπανσης πάνω από τα επιτρεπτά όρια.
Η διοίκηση του ΕΚΘ κάλεσε τους πολίτες και τους φορείς της πόλης να αγωνιστούν, ώστε να αλλάξει το τοπίο.
Το ΕΚΘ στην ανακοίνωση του σημειώνει ότι η πόλη μπορεί να αναπνεύσει, αρκεί να αξιοποιηθούν τα πρώην στρατόπεδα όπως π.χ. το πρώην στρατόπεδο Καρατάσου, 689 στρεμμάτων, τα οποία δεν αποκλείεται να τσιμεντοποιηθούν, παρά την καθολική αντίδραση των κατοίκων των περιοχών, όπου αυτά βρίσκονται.
Παράλληλα, ζητά την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου περί οικιστικής ανάπλασης των στρατοπέδων (Ν 2754/1999), σύμφωνα με το οποίο μεγάλο μέρος της έκτασης τους, δίνεται για τις οικιστικές ανάγκες όσων υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις. πηγή:
http://www.econews.gr/2010/04/30/ex-mil ... amp-parks/ Νομίζω το ζουμί κρύβεται στην τελευταία παράγραφο.
Και κάτι σχετικό με την
Τούμπα.
Έχουν ακουστεί δύο φήμες για πιθανά προβλήματα σε περίπτωση γεώτρησης σε μεγαλύτερο βάθος στο γήπεδο της Τούμπας. Κατά πόσο ευσταθούν δε γνωρίζω, άλλα σίγουρα αποτελούν από μόνοι τους παράγοντες για μεγάλη καθυστέρηση του έργου.
1) Μπορεί να υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα κάτω από την Τούμπα.
Παραθέτω το παρακάτω:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2& ... 23/01/20052) Το δεύτερο αποτελεί πιο πολύ τεχνικό κώλλημα. Στη Θεσσαλονίκη ο υδροφόρος ορίζοντας βρίσκεται σε βάθος 5,80 μέτρων, κάτι που σημαίνει ότι σε περίπτωση εκσκαφής θα υπάρχει σίγουρα νερό κάτω από το γήπεδο της Τούμπας. Από εκεί και πέρα το θέμα είναι καθαρά τεχνικό και το πρόβλημα περιορίζεται σε δύο παραμέτρους.
α) στον τρόπο θεμελίωσης μιας κατασκευής 3ης κλάσης (γήπεδο, Ξενοδοχείο κτλ.)
β) στην άνωση που θα δημιουργηθεί λόγω του υδροφόρου ορίζοντα η οποία θα εμφανίζεται και κατά την κατασκευή του έργου, αλλά και μετά την ολοκλήρωσή του.
*Για να μην έχουμε άνωση κατά τη φάση της κατασκευής έχουμε δύο επιλογές:
α) ή καταβιβασμό του υδροφόρου ορίζοντα με τη χρήση αντλιών
β) ή εκτόνωση του νερού με τη διάνοιξη οπών όσων απαιτούνται στο μέγεθος που απαιτείται
Το (α) εμπεριέχει τον κίνδυνο να χαλάσουν οι αντλίες, να κοπεί η παροχή ρεύματος κ.λπ.
Το (β) είναι πιο σίγουρο αλλά εφαρμόσιμο μόνο μετά την κατασκευή της θεμελίωσης και του υπογείου. Μπορεί βέβαια και ίσως είναι το ορθότερο να συνυπάρχει με το (α) ως δικλείδα ασφαλείας.