Θυμάμαι σαν σήμερα,τον πρώτο μήνα που ανέλαβε την ομάδα ο Ζαγοράκης,και είχαμε ένα θέμα με τις μετοχές του Παγώνη..
Μαζεύτηκε κόσμος στα γραφεία απο τους συνδέσμους,για να δούμε τι θα κάνουμε για να το τελειώσουμε.
Ο Ζαγοράκης μετά απο σύσκεψη ωρών έκατσε σε μια γωνιά μόνος του και έκλαιγε γιατι ύπηρξε απο τότε θέμα μέσα στην διοίκηση,απο τις πρώτες μέρες.Θέμα διάσπασης απ όσα μπόρεσα να καταλάβω.ο παναγιώτης τον κάλυψε κατευθείαν στην αγκαλιά του και του είπε βάστα θόδωρε,εγω εδώ ειμαι.
Μια άλλη φορά,μέτα την ήττα απο τον άρη την χρονιά της σαρδέλας,τον συνάντησα πάλι έξω απο το γήπεδο που μαζευτήκαμε για να υποδεχτούμε την αποστολή,μου ζήτησε το κίνητο μου γιατί το δικό του έκλεισε απο μπαταρία,και ήθελε να πάρει τηλέφωνο τον παράσχο ο οποίος του έστειλε ειρωνικό μήνυμα για την ήττα,για να του βάλει μυαλό..
μια άλλη φορα στις σέρρες και κάμποσες ακόμα,αυτός ο γίγαντας ήταν ο πατέρας της οικογένειας,και πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ ποιός θα καλύψει αυτο το κενό παραγοντικά αφού εννοείται οτι το ανθρώπινο κενό δεν καλύπτεται.
Μεγάλη απώλεια,ας είναι ελαφρύ το χώμα.
πικραθήκαμε όλοι σήμερα,και την επόμενη φορά που θα ανοίξουμε το στόμα μας για όσους διοικούν,καλό ειναι να θυμόμαστε οτι ο ΠΑΟΚ μπορεί και να σκοτώσει,και οτι η πίεση σε όσους αποφασίζουν ειναι πραγματικά αφόρητη.
Καλό παράδεισο,απο εναν φίλο που δεν γνώρισες ποτε
ΠΑΟΚ