ΠΑΟΚ ήταν και ο δικός μου πατέρας!
Έτσι κι εγώ ακολούθησα τα βήματά του!
Θυμάμαι το '82 βλέπαμε εκείνο το αλησμόνιτο ματς Bayern-ΠΑΟΚ που κατασφαγιάστικε η ΠΑΟΚΑΡΑ μας και τον είδα να δακρύζει από οργή ,αγανάκτηση και συγχρόνως περιφάνεια μπροστά στην ΤV κι από τότε,από τα 14 μου πάνω κάτω,φανατίστικα τόσο με την ΠΑΟΚΑΡΑ μας που μέχρι και δουλειά έχασα γιατί το αφεντικό ειρωνεύτικε τον ΠΑΟΚ!
Η μεγάλη μου πίκρα είναι ότι ο αδερφός μου ξέφυγε(μεγαλύτερος από μενα) κι έγινε GAYρος(γι'αυτό τον έστειλα μετανάστη στη Γερμανία
)
Υ.Γ:Ήταν τόσο πορωμένος ΠΑΟΚΤΣΗΣ ο πατέρας μου που ακόμα και λίγες ώρες πριν φύγει γιά τον κόσμο των Αγγέλων με ρώτησε αν τελικά θα αναλάμβανε τον ΠΑΟΚ ο Ζαγοράκης και όταν του είπα "ναι" το χαμόγελό του έφτασε μέχρι τ'αυτιά του!Τον έθαψα με κασκόλ του ΠΑΟΚ!
ΠΑΟΚ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ