Φαντάζομαι, και πιστεύω οτι αυτό εννοούν όλλοι οι προηγούμενοι οτι η συμπαράσταση των οπαδών σε μιά ομάδα δεν είναι μόνο οικονομική. Αν είσασταν στο γήπεδο θα βλέπατε οτι δεν είμασταν ούτε 2000(161 ήταν τα εισητήρια που κόπηκαν). Αλλά δεν εμψυχώναμε και την ομάδα μας. Και αυτό εγώ το θεωρώ πολύ μεγάλο λάθος. Για να σας δώσω να καταλάβεται την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο Παλατάκι φανταστήτε τα εξής:
α) Τα κάτω διαζώματα να είναι σαν να έχουν τις μισές καρέκλες και οι φίλαθλοι να κάθονται σε δύο καρέκλες ο καθένας.
β) Όταν ακουγόταν ένα σύνθημα ήταν σαν να φωνάζουν 3-4 τύποι από τη μιά πλευρά και να απαντάνε άλλοι 3-4 από την άλλη.
γ) Ακόμα και όταν βρίζανε ακουγόταν ακριβώς τι έλεγε ο καθένας, σαν να ήταν δίπλα σου.
Μέχρι σήμερα δεν έχω χάσει παιχνίδι μέσα στο Παλατάκι και πιστέψτε με δεν έχω δει χειρότερη εικόνα του κόσμου σε ντέρμπυ.
Προσωπικά ηκετεύω πλέον τους 3500 κατόχους διαρκείας να βρεθούν στο γήπεδο στα επόμενα παιχνίδια εντός έδρας. Κύριοι δεν σας λέει κανένας να ξαναματώσετε οικονομικά. Δεν σας λέει κανένας οτι πρέπει να το κάνετε για τον Δρόσο ή τους Παοκάρχες παράγοντες μας. Αυτό που σας λέμε όλοι εδώ μέσα που έχουμε το μπασκετ σαν αγαπημένο άθλημα είναι οτι ο ΠΑΟΚ ακόμα και μικρή ομάδα να έχει (που δεν είναι το ποθούμενο) πρέπει να δείχνει τεράστιος. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει το γήπεδο να έχει τουλάχιστον τους κατόχους διαρκείας σε κάθε παιχνίδι. Και όχι μόνο με τον ρούλη. Ούτε όταν είναι να πέσουμε να κάνουμε sold out για να δείξουμε την συμπαράσταση μας στην ομάδα.
Σκεφτήτε οτι αν υπάρχει έστω και ένας επειχηρηματίας που θα μπορούσαμε να τον πλησιάσουμε θα ήθελε να είναι σίγουρος οτι ο μπασκετικός ΠΑΟΚ έχει φιλάθλους, έχει δυνατή έδρα, έχει τον ψυχισμό της μεγάλης ομάδας. Ποιός θα έρθει για να βάλει τα χρήματα του σε μια ομάδα που την βλέπει να αργοπεθαίνει? Και ενώ όλοι λένε οτι είναι γωνιακό μαγαζί δείχνει σαν να είναι γωνιακό αλλά στην έρημο.
Αυτές είναι κάποιες από τις σκέψεις που με απασχολούν και ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας.
Για 'μένα το ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα ισχύει και στο μπάσκετ.