από Hideguti » Κυρ 15 Μαρ 2009, 16:27
Περί απόδοσης παικτών
Χαλκιάς: Zημίωσε τον Πηλαδάκη βλέποντας το ματς χωρίς εισητήριο, μέχρι τις καθυστερήσεις βέβαια, όπου στο εξαιρετικό σουτ του Πάρα, τον έσωσε το δεξί του δοκάρι.
Σνάουτσνερ:H γνωστή αξία στα μετόπισθεν που σου δίνει την σιγουριά ότι δεν θα “τρυπηθείς” από την πλευρά του. Από κει και πέρα όμως βοήθησε ελάχιστα μπροστά, ενώ δεν είχε και την σταθερότητα στην μεταβίβαση που τον διακρίνει.
Λίνο: Νομίζω πως έκανε το καλύτερο του παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ ως αριστερό μπακ (το καλύτερο του γενικώς ήταν στο ματς με Gay στην Τούμπα για το Κύπελλο, όπου έπαιξε όμως αριστερό χαφ). Κάλυψε ικανοποιητικότατα την πλευρά του αμυντικά, ενώ ανέβηκε κα κάμποσες φορές ψηλά συνεργαζόμενος σωστά με Σορλέν και Βιερίνια.
Κοντρέρας: Ο αντίπαλος ήταν πολύ χαμηλού επιπέδου στον δημιουργικό τομέα, ώστε να δημιουργήσει προβλήματα σε έναν στόπερ της κλάσης του. Κατά τα άλλα, και ως συνήθως, έβγαινε πρώτος στην μπάλα, έδιωχνε όχι στο υπερπέραν, αλλά σε χώρους όπου κινούνταν συμπαίκτες του, ενώ και όποτε χρειάστηκε να βγει στο δεξί άκρο της άμυνας για να “καθαρίσει” τυχόν κίνδυνο, το timing του ήταν καίριο.
Μαλεζάς: Ξεκίνησε κάπως μέτρια και με αστάθεια στις επεμβάσεις του, μέχρι και το 19 όπου δέχθηκε μια πραγματικά ανόητη κάρτα σε ένα άτσαλο τάκλιν του. Από εκεί και πέρα “σοβαρεύτηκε” και έβγαλε το υπόλοιπο του αγώνα με χαρακτηριστική ευκολία.
Ηλιάδης : Δεύτερη εμφάνιση του στη βασική ενδεκάδα του ΠΑΟΚ μετά το 1-1 με Τρίπολη στην Τούμπα.. Αγωνίστηκε δεξί ως αμυντικό χαφ, στην τριπλέτα αμυντικών χαφ που παρέταξε ο Σάντος. Ανασταλτικά ήταν καλός. Έκλεινε χώρους, έκοβε κτλ. Από εκεί και πέρα όμως ένα αμυντικό χαφ έχει και τις ευθύνες του σε ότι αφορά την κυκλοφορία της μπάλας. Σε αυτόν τον τομέα θύμισε, δυστυχώς, ποδόσφαιρο φουστανέλας. Κοντρόλ που έφευγαν δυο και τρία μέτρα από το πόδι του, ελάχιστη βοήθεια στον Λάκη που έπαιζε από την πλευρά του, μετριότατες πάσες ακόμα και σε φάσεις που φαινόντουσαν εύκολες. Κρίμα, γιατί δεν ήταν τόσο κακός παλιότερα σε αυτούς τους τομείς.
Μπαλάφας: Ο Αρτινός άσσος (άφιλτρο) αγωνιζόμενος ως κεντρικό αμυντικό χαφ, έκανε μάλλον το καλύτερο του παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ φέτος. Το “καλύτερο” δεν σημαίνει βέβαια και “πολύ καλό” (για να εξηγούμαστε). Απλά ήταν ανασταλτικά αξιόπιστος και το ποσοστό λανθασμένων μεταβιβάσεων δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο συνήθως. Έχει βέβαια ευθύνη στην φάση του 90, όπου αντί να πάει σβέλτα πάνω στον Πάρα, τον αφήνει να σουτάρει (ευτυχώς πάνω στο δοκάρι μας).
Σορλέν: Ο “αριστερός” της τριάδας των αμυντικών χαφ, και ο κορυφαίος σε απόδοση από τους τρεις. Βασικός συντελεστής στο σκάψιμο της αμυντικής τάφρου στον χώρο του κέντρου, που σκέφτηκε ο Σάντος, είχε επίσης καλή συνεργασία με τον Λίνο και τον Βιερίνια από την αριστερή πλευρά. Παρ'όλα αυτά σαν κάτι να του έλλειπε χθες. Προσωπικά, θα τον ήθελα να ανεβαίνει ψηλότερα και να πατάει την περιοχή τους, όπως ακριβώς έκανε στα πρώτα του ματς με τον ΠΑΟΚ.
Λάκης: Πολύ καλή εμφάνιση από τον Λάκη και πολύ “μακρυά” από τις εμφανίσεις “πρώην ποδοσφαιριστή” που έκανε στο μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου γύρου. Έδωσε ταχύτητα στην ομάδα, κράτησε σωστά το τόπι σε αρκετές περιπτώσεις. Θα μπορούσε να γίνει και η μορφή του αγώνα αν δεν τον πουλούσε η ιερόδουλη η μπάλα σε εκείνο το αριστερό τούβλο που εξαπέλυσε στο 39. Η Μεσσαλίνα όμως προτίμησε να πάει στο δοκάρι τους...
Βιερίνια: Επιτέλους! Ολόκληρο 90λεπτο έβγαλε ο Πορτογάλος δεξιοτέχνης τριπλέρ και όχι μόνο το έβγαλε, αλλά ήταν και ο κορυφαίος του γηπέδου μεσοεπιθετικά. Ήταν ο παίκτης στον οποίο θέλαμε νομίζω οι περισσότεροι να πηγαίνει η μπάλα προκειμένου να δούμε κάτι καλό στον δημιουργικό τομέα, χώρια το ότι συνέδραμε και τον Λίνο αμυντικά. Θα ήθελα από εδώ και μπρος να βλέπω αυτόν τον παίκτη βασικό και ενδεκαδάτο. Ο συνδυασμός ταχύτητας, τεχνικής, καλής σέντρας, αλλά και πολύ καλού σουτ (νομίζω ότι το “τούβλο” του αμέσως μετά το δοκάρι του Σορλέν, αν δεν έβρισκε την μάπα του Πιπίζα, θα καρφωνόταν στα δίχτυα τους) τον καθιστά απαραίτητο.
Μουσλίμοβιτς: Όταν στα εκτός έδρας προηγούμενων αγωνιστικών, με τον Ίβιτς πίσω του, και με τον ίδιο σε πολύ καλύτερη κατάσταση, φάνταζε τόσο μόνος μπροστά, δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς και πολλά πράγματα όταν πίσω του δεν είχε πλέον τον Ίβιτς, αλλά τρία αμυντικά χαφ. Εν τούτοις στο 63 του παρουσιάστηκε η ευκαιρία να μας δώσει την νίκη, όταν βγήκε τετ α τετ με τον Κοτσόλη. Τελικά δεν κατάφερε καν να σουτάρει.
Χούτος: Tυπική παρουσία. Όχι βέβαια ότι πήρε και κάποια αξιόλογη μπαλιά ο άνθρωπος, στο διάστημα που αγωνίστηκε.
Μπακαγιόκο: Έπρεπε να μπει νωρίτερα από το 84, πολύ νωρίτερα.
Κωνσταντινίδης: Εμ Βι Πι.
Γενικότερα σχόλια: Η έμπνευση του Σάντος να παρατάξει την ομάδα με τρία αμυντικά χαφ διέλυσε το βασικό ατού της φετινής Λάρισας, δηλαδή την καλή κυκλοφορία της μπάλας, ενώ η εξαιρετική παρουσία του Βιερίνια και η πολύ καλή του Λάκη έκαναν την επίτευξη ενός (νικητήριου γκολ) να φαντάζει αρκετά πιθανή.
Από την στιγμή όμως που αυτό δεν ερχόταν, παρά τις ευκαιρίες, νομίζω πως ο Σάντος θα έπρεπε να το χτυπήσει ανοιχτά το ματς, τουλάχιστον στα τελευταία 20 με 25 λεπτά, παίζοντας με δυο φορ. Άλλωστε η παρουσία τριών επιθετικών στον πάγκο αυτό υποδήλωνε σαν πρόθεση από την πλευρά του Πορτογάλου. Σηκώνοντας λοιπόν τον Χούτο για αλλαγή περίμενα ότι θα έβγαινε ο Ηλιάδης και ότι θα παίζαμε με δυο φορ μπροστά. Αντίθετα βγήκε ο Μουσλίμοβιτς, συνεχίσαμε να παίζουμε με έναν μπροστά, και, αν σημαίνει κάτι αυτό, σταματήσαμε να κάνουμε και ευκαιρίες.
Ο Μπακαγιόκο μπήκε στο 84 και παίξαμε 4-4-2 για 8-9 λεπτά περίπου. Γνώμη μου είναι πως θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό για τουλάχιστον 20. Όσο για την αλλαγή του Κων/νίδη ομολογώ πως δεν την κατάλαβα. Αν αποφασίζεις να χτυπήσεις ένα παιχνίδι, έστω και για ένα δεκάλεπτο, δεν κάνεις αλλαγή για καθυστέρηση.
Η ΑΕΚ πλησίασε ήδη στον έναν βαθμό, ο δε Παναθηναικός σήμερα θα βρίσκεται πιθανότατα 2 βαθμούς πάνω από εμάς. Χρειαζόμαστε νίκες στα τελευταία 4 ματς, έτσι ώστε να μην έχουμε τουλάχιστον βαθμολογικό χάντικαπ έναντι αυτών των δύο στα πλέι οφ.
"Η ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά ως τραγωδία, την δεύτερη ως φάρσα."