Στο πρώτο 15άλεπτο φάνηκε να αιφνιδιάζεται απ την ροή του παιχνιδιού, κατά την προσωπική μου άποψη πάντα...
Στο δεύτερο ημίχρονο έβαλε καλύτερα την ομάδα, επιθετικά και αμυντικά και έκανε και σωστές αλλαγές...
Πλην του Ντίλαρντ που ξέχασε (?) να του δώσει λίγες ανάσες αλλάζοντας τον, παρά την απουσία του Κόνιαρη...
Όπως και να χει όμως είδα στο βλέμμα του 6-7 φορές την απελπισία, όταν χάναμε ελεύθερα σουτ, βολές, λέι απ και ειδικά όταν τρώγαμε καλάθια (3-4) στο τελευταίο τους δευτερόλεπτο ή μας έπαιρναν πολλά σκουπίδια απ το πουθενά οι σκώληκες, κάνοντας κόντρα επιθέσεις, την ώρα που προσπαθούσαμε να ροκανίσουμε την πολύ μεγάλη διαφορά!
Πιστεύω ότι μαζί και με το πολύ ατιμώρητο ξύλο που φάγαμε, σήμερα ήταν ο κλασικός "νόμος του Μέρφι" για την ομάδα, σε αστοχία μέσα κι έξω απ την ρακέτα και δεν του βγήκε κανένα συγκεκριμένο του ατού, κάτι που γίνεται πολύ σπάνια και στο εξής η ανάκαμψη θα είναι σίγουρη και σταδιακά θα δούμε έως και πάρα πολύ καλό μπάσκετ...
Στήριξη λοιπόν στην ομάδα και φυσικά στον προπονητή της...Το Σάββατο όλοι Παλατάκι...
Υ.Γ. Είδα πολλά σκουλήκια σήμερα να τσιμπιούνται μεταξύ τους, για να διαβεβαιωθούν μόνο στο ότι υπάρχουν...