Προς παιχτούρες της ΠΑΟΚΑΡΑΣ
αγάπες μου, κουκλάκια μου γλυκά, σας αγαπώ πολύ.
Μετά το δύσκολο απόγευμα η μετάβαση με μηχανάκι στο παλατάκι ήταν ο γολγοθάς που οδήγησε στη μεγαλειώση ανάσταση. Πριν προλάβω να ποστάρω το 14-0 για τον ψύχρα ρίχνει ένα στο καπάκι ο Τζαμαλίκος και πάρε το 17-0.
Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε!!!!
Η δεύτερη περίοδος είχε αρκετό σκοράρισμα αφού Αθηναίου και Γκάρετ δεν το είχαν στην άμυνα.
Στην τρίτη έγινε λίγο δράμα, αφού οι γκρι τους έδωσαν κάπου 10 βολές στο πρώτο τρίλεπτο και ο Βαγγέλας έκανε δυο γρήγορα φάουλ + τεχνική που τον έστειλαν στον πάγκο. Ευτυχώς λίγο η αχρηστία τους, λίγο η άμυνά μας και λίγο τα τρίποντα δεν άφησαν τη διαφορά να πέσει από το +10.
Στην τέταρτη περίοδο ξαναμπήκε ο Βαγγέλας και καθάρισε τη μπουγάδα. Λόγω των τεσσάρων φάουλ αυτοί τάηζαν συνέχεια τον ψηλό που μας έβαλε μια 20άρα, αλλά μια δυο καλές άμυνες και αντίστοιχα τρίποντα έφταναν όποτε χρειαζόταν τη διαφορά κοντά στο 20άρικο.
Είχε κόσμο, είχε παλμό, τα ακούσανε οι Λιμνάνθρωποι της Μέσης Ανατολής, έβαλε ο Παναγιώτης τα σουτ στο ημίχρονο, πήρε το έξτρα χειροκρότημα ο Χατσερ στο τέλος τον πήγε και ο Τέλης στους οργανωμένους, όλα καλά, καλό σας βράδυ.