από gika » Πέμ 27 Δεκ 2018, 11:49
Sic-4,
Έχουμε δύο μεταβλητές σε αυτήν την εξίσωση.
Τον ΠΑΟΚ, που επιλέγει να φέρει έναν παίκτη με ακριβό συμβόλαιο και βαρύ βιογραφικό δίνοντας του όμως ελάχιστες ευκαιρίες να ενσωματωθεί στην ομάδα, αφήνοντας τον μεταξύ πάγκου και κερκίδας, θέση που δεν ανταποκρίνεται στις ικανότητες του και που παράλληλα, με μία κακή τακτική branding προσπαθούν να του αλλάξουν την εθνικότητα και να τον παρουσιάσουν σαν κάτι που δεν είναι.
Τον Khacheridi, που αποφασίζει σε μεγάλη ηλικία να πάρει ένα καλό και ίσως τελευταίο συμβόλαιο σε μία ομάδα μακριά από τη χώρα του για πρώτη φορά χωρίς να μιλάει άλλη γλώσσα πέραν της μητρικής του, με μόνο όπλο του τις ικανότητες του και την μέχρι τώρα πορεία του σε ένα αξιοπρεπές κλαμπ με δυνατή ευρωπαϊκή παρουσία και που όμως δεν καταφέρνει να γίνει κομμάτι αυτού του κλαμπ, να νιώσει οικογένεια όπως οι γύρω του και να δείξει τις ικανότητες του όσο αγωνίστηκε.
Παρατηρώντας το, μπορεί να μπούμε σε ένα δίλημμα τύπου "η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα", απορώντας για το αν ο Khacheridi ήρθε για τα τελευταία ένσημα χωρίς διάθεση να προσαρμοστεί ή για το αν η ομάδα δεν κατάφερε για ακόμα μια φορά να πάρει όσα έπρεπε από ένα περιουσιακό της στοιχείο.
Υπάρχει όμως και η άλλη οπτική, το γνωστό "correlation does not imply causation" που λέγαμε στο χωριό μου. Μπορεί η αποτυχία της μεταγραφής Khacheridi στην ομάδα να μην έχει τα αίτια της ούτε στη συμπεριφορά του παίκτη, ούτε στις επιλογές του προπονητή, αλλά να φταίει η τύχη, η έλλειψη επικοινωνίας, το κακό timing ή ότι άλλο.
Όπως και να έχει, υποστηρίζοντας όσα είπα και πριν, η μεταγραφή αυτή είχε όλα τα φόντα να πετύχει, αλλά απέτυχε παταγωδώς. Και δυστυχώς η αποτυχία ένταξης ενός ποδοσφαιριστή στο σύνολο της ομάδας έχει σταματήσει να είναι ένα μεμονωμένο γεγονός - έχει γίνει ο κανόνας. Όλοι μας φοβόμαστε το ότι δεν θα γίνουν μεταγραφές ή το ότι αν γίνουν θα καταλήξουν δανεικοί κάπου το καλοκαίρι.
Λύση στο πρόβλημα αυτό θέλουμε για να μη το βρούμε μπροστά μας.