από navigator11 » Δευτ 22 Απρ 2019, 10:45
Μαγική μέρα η χθεσινή. Συγκινησιακά φορτισμένη. Για το καθαρά αγωνιστικό. Για το ίδιο το ποδόσφαιρο. Για τη χαρά των μικρών γενεών, που απαντώνται με έναν ΠΑΟΚ σημαντικά διαφορετικό σε επίπεδο διεκδίκησης από ό,τι εμείς. Για εμάς τους σχεδόν μεσήλικες, που, κακά τα ψέματα, είχαμε αρχίσει να συμβιβαζόμαστε με τη σκέψη ότι πρωτάθλημα μάλλον δύσκολα θα πανηγυρίζαμε μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας. Για τους υπερήλικες, που σε σχέση με εμάς, πρόλαβαν να ζήσουν πραγματικά τεράστιες ομάδες του ΠΑΟΚ, που σφαγιάζονταν χωρίς τσίπα και με πλήρες κουκούλωμα των σε βάρος της ομάδας ανοσιουργημάτων από τα μμε της εποχής. Για όλους όσοι δεν είναι πλέον μαζί μας στην καθημερινότητα αλλά δεν έχουν φύγει ούτε δευτερόλεπτο από τη σκέψη μας. Για όλους όσοι μέλλει να έρθουν στην οπαδική μας οικογένεια στο εγγύς ή απώτερο μέλλον. Για τους συντελεστές αυτής της ομάδας, που εδώ και 20 μήνες πιέζονται καθημερινά από πολλές μπάντες για να αποπροσανατολιστούν, να εκνευριστούν, να χάσουν το κουράγιο και την πίστη τους. Για τους Σαββιδέους, που παρά ΚΑΙ την περσινή αθλιότητα σε βάρος του ΠΑΟΚ, όχι μόνο δεν πτοήθηκαν αλλά έδωσαν την πλέον αποστομωτική απάντηση στους ... άσπιλους επικριτές τους, ανεβάζοντας ακόμα περισσότερο το επίπεδο της ομάδας. Ειδικά για τον Ιβάν, που ξεφτίλισε όλη τη σεζόν όλη τη θεσμική σαπίλα του παρακράτους, σεβόμενος μιαν τιμωρητική "απόφαση" σε βάρος του, πλήρως και αλητοειδώς κατευθυνόμενη, ξεροσταλιάζοντας κάθε φορά έξω από το ίδιο του το "σπίτι" για να αγκαλιάζει τους παίχτες, τον προπονητή κοκ. Αυτοί είμαστε. Έχουμε έρθει για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έχουν στερήσει οι νταβατζήδες. Και δε θα σταματήσουμε μέχρι να κατακτηθεί και το τελευταίο.
Τις φυλακές και τα τρελοκομεία γεμίσαμε και δε χωράμε άλλο πια. Νόημα στη ζωή μας δίνουν μόνο τα 4 σου γράμματα!!!