Η ομάδα είχε χθες φοβερή διάθεση και θέληση και σε συνδυασμό με την γκέλα του γαύρου
και το επερχόμενο +8 που η κερκίδα ήδη το πανηγύριζε, υπήρχε μια φοβερή ώθηση και
ατμόσφαιρα από την αρχή.
Παρόλα αυτά αδυνατούσαμε να φτιάξουμε αληθινές ευκαιρίες σε ένα ματς που προσφερόταν,
με την αελ πολύ αδύναμη να μην μπορεί ούτε καν να περάσει τη σέντρα.
Είναι αυτό το πρόβλημα που έχει φέτος ο ΠΑΟΚ να παίζει αργό, παράλληλο ποδόσφαιρο χωρίς
την ορμή και την επιθετικότητα που βάση διαφοράς δυναμικότητας έπρεπε να είχαμε.
Ολα όμως έχουν την ποδοσφαιρική τους εξήγηση.
Στο πολύπλοκο αυτό άθλημα πολλές φορές η λύση έρχεται από κάτι απλό, που είναι ο καταρτισμός
της αρχικής εντεκάδας.Ηδη πολλοί είχαν εντοπίσει πως με Καντουρί, Λημνιό (ταυτόχρονα) στην
σύνθεση θα είχαμε πρόβλημα στην δημιουργία.
Για μένα σ'αυτό το ματς θα είχε θέση ο Ζαμπά από την αρχή (στη θέση του Λημνιού).
Δεν λέω ότι ο Λημνιός δεν ήταν καλός, αλλά ότι ο Ζαμπά προσφέρει περισσότερο επιθετικά και
ειδικά με εύκολους αντιπάλους στην Τούμπα μπορεί να δώσει καταιγιστικό ρυθμό επιθετικά με
τις πολύ καλύτερες τελικές του πάσες.
Τώρα από τα αριστερά όπως έχουμε πει πολλές φορές έχουμε τρεις δεξιοπόδαρους (Μπίσε-Καντουρί-Ουάρντα)
που κανένας δεν είναι εξτρέμ και δεν μπορούν να βγάλουν σέντρα με το αριστερό.Συνέχεια σταματάνε
το σπριντ (χάνοντας το πλεονέκτημα της ταχύτητας) και φέρνουν τη μπάλα στο δεξί για σέντρα η οποία
έχει φυσικά και εντελώς διαφορετική τροχιά, λιγότερο εκμεταλεύσιμη από δύο και τρεις παίκτες
όπως γίνεται στις σέντρες με το αριστερό.
Ο μόνος που το κάνει με επιτυχία είναι ο σπουδαίος Βιεϊρίνια.
Τώρα για το γκολ που φάγαμε θα τα ξαναπώ:
Επίσης κάτι που βλέπω στην αμυντική μας λειτουργία και δεν μ'αρέσει καθόλου.Η ομάδα
(με εντολή του προπονητή φυσικά) έχει επιλέξει να κλείνει χώρους και όχι παίκτες.
Σε κάθε απώλεια της μπάλας δίνουμε δώρο και μια αντεπίθεση στον αντίπαλο, ακόμα και στα
χωριά της λίγδας και τους κάνουμε να φαίνονται Μπαρτσελόνες.Κανείς μα κανείς δεν πιέζει
και δεν μαρκάρει την πρώτη μπαλιά και τον αντίπαλο που έχει την μπάλα στα πόδια και όλοι
τρέχουν σαν αλαφιασμένοι να πάρουν τη σωστή τους θέση στο χώρο! Κοιτάνε να βρεθούν στο
σωστό τους κουτάκι στον αγωνιστικό χώρο και αφήνουν τον αντίπαλο να αλωνίζει.Συνέχεια
βήματα προς τα πίσω.Στα πλάγια αφήνουμε κυριολεκτικά αεροδιαδρόμους και συνωστιζόμαστε
όλοι μέσα στην περιοχή μας γεμίζοντας ασφυκτικά τον χώρο, επιδιώκοντας και αφήνοντας όλες
οι επιθέσεις να απορροφηθούν μέσα στην περιοχή μας, ελπίζοντας ότι σε τόσο περιορισμένο
χώρο δεν μπορεί να γίνει τίποτα.Η αμπαλοσύνη και το επίπεδο της αιλινικής λίγδας είναι
τόσο αστεία χαμηλό που αυτή η τακτική έχει αποτέλεσμα.
Είναι όμως εντελώς λάθος και φοβική προσέγγιση και μόλις παίξουμε με έναν λίγο σοβαρό
αντίπαλο αυτό φαίνεται.
Σίγουρα πρέπει να αναθεωρήσουμε και να βελτιώσουμε την τακτική μας με πολύ περισσότερο
επιθετική άμυνα.Ακόμα και ένα έξυπνο φάουλ στην πρώτη μπαλιά του αντιπάλου κόβει εν τη
γενέσει της την αντεπίθεση.Αλλά εμείς είμαστε αφελής σε πολλά, ακόμα και στην εκτέλεση
ενός πλάγιου.
Εδώ βρήκε εφαρμογή ότι αφήνουμε στον πλάγιο διάδρομο κυριολεκτικά ανενόχλητο τον αντίπαλο
να βγάλει σέντρα.
Είναι κρίμα να κάνουμε τέτοια τιτάνια προσπάθεια στην επίθεση και να τρώμε τόσο φτηνά γκολ.
Από την άλλη είδαμε και τον Βέρνμπλουμ πραγματικά να κάνει αυτό που θέλω.Να πιέζει την πρώτη
μπάλα και να κάνει αυτά τα απίθανα τάκλιν του, κόβοντας εν τη γενέσει τους πολλές πιθανές
αντεπιθέσεις της αελ.
Αυτά είναι τα δύο ατού του Σουηδού.Να κόβει τους αντιπάλους βάζοντας τα πόδια του στη φωτιά
χωρίς να φοβάτε κανέναν και τίποτα και να μπαίνει στην περιοχή ζητώντας το γκολ με αξιώσεις
και με το πάθος που τον διακρίνει.
Δημιουργία όμως να μην ζητάμε από αυτόν.Δεν το έχει.
Από κει και πέρα ο ΠΑΟΚ μου άρεσε πάρα πολύ.Ειδικά στα δεύτερα ημίχρονα των αγώνων όταν και
κάνουμε επίθεση προς την θύρα 4 το γήπεδο πραγματικά γέρνει.Καταπίνουμε και λιώνουμε τους πάντες.
Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε δει αυτό τόσα και τόσα χρόνια!
Ατομικά ο Βιεϊρίνια ήταν εκπληκτικός.Ο Μάτος επιθετικά με πολλά ανεβάσματα.Ο Πριγιο έδειξε
πάλι την κλάση του, η ασίστ του Σάκχοφ μαγική.Είναι ακριβώς οι πάσες που με ξετρελαίνουν
στο ποδόσφαιρο.Εκεί που νομίζεις ότι δεν υπάρχει χώρος, με μια μπαλιά βγαίνεις φάτσα με το γκολ!
Οπου ο Ακπομ κινείται αστραπιαία.Ο Λημνιός φοβερός αθλητής και για τον Μαουρίσιο εύχομαι να μην
τραυματιστεί και λείψει ξανά από την ομάδα.