από giapas » Τρί 13 Φεβ 2018, 10:46
3 παρατηρήσεις ,μάλλον ξενέρωτες , μιας και δεν έχει νόημα να υπερθεματίσω τα όσα -σωστά- αποθεωτικά γράφονται για τη πάρτη του.
1) Σπάνια σε μια ομάδα ( όχι μόνο στη δική μας ) , ένας παίκτης αποθεώνεται για τη καλή του απόδοση ακόμα και αν δε γράφει νούμερα. Για παράδειγμα ο Μάτος γνώρισε την αποθέωση αρχικά γιατί κυρίως γράφει νούμερα και το μάτι του γυαλίζει. Στη περίπτωση του Βιερίνια , είναι τόσο εξωφρενικά όμορφος ο τρόπος που στοπάρει , πασάρει , τριμπλάρει , σουτάρει που δε χρειάζεται κάτι τέτοιο. Κεντάει στο χώρο του και κάνει τη ζωή των συμπαικτών του πολύ εύκολα γεμίζοντάς τους με αυτοπεποίθηση. Και όχι δεν είναι ψευδαίσθηση γιατί όλοι τον αγαπάμε , ο άνθρωπος είναι σαν τη μύγα μες στο γάλα. Μόνη ένστασή μου είναι πως απέναντι σε δυνατή ομάδα ίσως πιεστεί πολύ από εκεί και δε μπορέσει να ανταποκριθεί το ίδιο - αλλά ακόμα και έτσι να είναι , στα 9/10 εύκολα ματς παίζει σε εκείνο το σημείο και είναι άρχοντας.
2) Είναι απίστευτη η διαφορά Γερμανίας - Ελλάδας και αυτή αποτυπώνεται εμφατικά στην εξέλιξη του Βιερίνια ως παίκτη. Η διαφορά στο επίπεδο των παικτών , των προπονητών , των διοικήσεων . Σε 5 χρόνια έμαθε τόση μπάλα όση στην Ελλάδα δε θα μάθαινε ποτέ. Είναι και λίγο απογοητευτικό , αλλά πρέπει να αποτελέσει σημαντικό στόχο για την οικογένεια Σαββίδη να καταφέρει να χτίσει νέους Βιερίνια και να τους εξελίσσει .
3) Όσο και να καραγουστάρω το Μπις , σε σοβαρά ματς δε βλέπω πως -ιδιαίτερα χωρίς μηχανάκι στο κέντρο- μπορεί να συνδυαστεί ένα τόσο επιθετικό μπακ μαζί με το Μπις και να πάρουνε τη πτέρυγα. Βέβαια αν κυριαρχήσεις στο κέντρο και στις προσωπικές μονομαχίες μπορεί να τους πάρεις αμπάριζα και να βγουν τα άκρα ως έχουν , αλλά δε νομίζω να παίξει έτσι ο Λουτσε