Γαμώτο, πόσο έξω είμαι από όλα αυτά...
Όταν ήμουν μικρός, μέχρι τα πρώτα χρόνια του Δημοτικού, με έλεγαν ότι είμαι Πόντιος κι εγώ έλεγα θυμωμένα "Δεν είμαι Πόντιος, Έλληνας είμαι!!"
Ο παππούς μου, που ζούσε μαζί μας στο σπίτι, μέχρι τις τελευταίες του μέρες τραγουδούσε ποντιακά τραγούδια, δυνατά.. Και σιγά σιγά άρχισα κι εγώ να ψάχνομαι λίγο παραπάνω, κυρίως με τα τραγούδια..εδώ μέσα ακούω πολύ!
Σε πανηγύρια έχω βρεθεί λίγες φορές και κυρίως παλαιότερα που υπήρχαν τα χρήματα να βγαίνουμε... Να χορεύω δεν ξέρω κανέναν χορό, δυστυχώς...
Ελπίζω να μην είναι ποτέ αργά να έρθω σε πιο στενή επαφή με τις ρίζες μου!!