Το καταλαβαίνω οτι είναι δύσκολο για οποιονδήποτε προπονητή που αναλαμβάνει στην μέση της περιόδου να εφαρμόσει πλήρως αυτά που θέλει. Αλλά, το κομμάτι στην συνέντευξη που έδωσες περί ψυχολογίας με αφήνει άφωνο.
Δεν είναι οξύμωρο να μιλάμε για ψυχολογία όταν έχουμε να κάνουμε με παίκτες επιπέδου;
«Συμφωνώ απόλυτα. Θα πρέπει να το αποβάλλουμε αυτό και να αντιμετωπίζουμε κάθε κατάσταση. Το θέμα "ψυχολογία" εγώ δεν το καταλαβαίνω. Δε το κατάλαβα ποτέ, ούτε ως παίκτης, το θέμα καλής και καλής ψυχολογίας. Εδώ έχεις να κάνεις δουλειά. Να δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι μια ομάδα έχει τρεις σερί ήττες. Στο τέταρτο παιχνίδι, προηγείται με 1-0. Τι έχει τότε αυτή ομάδα; Καλή ψυχολογία λόγω του γκολ ή κακή διότι χάνει συνέχεια; Και αν ισοφαριστεί, τι ψυχολογία θα έχει; Κακή επειδή έφαγε γκολ ή καλή επειδή είχε προηγηθεί;».
Όλοι οι προπονητές υψηλού επιπέδου έχουν γνώσεις ψυχολογίας, και πλέον διαθέτουν γνώσεις περί management. Δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι έτσι για έναν τομέα που επηρεάζει σχεδόν τα πάντα στον αθλητισμό.