Alekakius έγραψε:1 θυμάσαι εσύ ποτέ να βγάλαν τσαγανό οι Κροάτες σε καποια μεγάλη διοργάνωση? Γιατί εγώ δεν θυμάμαι. Τώρα εάν εσύ λες ότι εμείς δεν τό έχουμε στο DNA μας δικαιωμα σου, εγώ πάντως έχω να σου παραθέσω αμέτρητα παραδείγματα και σε συλλογικό επίπεδο αλλά πολύ περισσότερο σε επίπεδο εθνικής ειδικά basket. Σε ατομικό επίπεδο φυσικά και είχαν και σαφώς έχουν να επιδείξουν τεράστιους παιχταραδες που θα σου θυμίσω ότι τους κερδίζουμε σχεδόν πάντα
...τα τελευταία χρόνια, γιατί παλιότερα από σαραντάρα σε σαραντάρα μας πήγαιναν! Θυμάμαι ένα φεγγάρι που είχαμε μόνο ήττες με μ.ο. διαφοράς τους... 27 πόντους, κανονικοί πελάτες. Από τότε βέβαια, αυτοί πέραν της διάλυσης της χώρας τους, υπέστησαν έναν εμφύλιο, ενώ βρέθηκαν και σε ένα πολιτικό καθεστώς που ενθάρρυνε κυρίως την ιδιωτικότητα, την δουλειά του ενός έναντι της δουλειάς της ομάδας και υποχώρησαν.
Το ίδιο καθεστώς έχουμε κι εμείς, μόνο που στην εθνική μπάσκετ κατά καιρούς (και τώρα), η ομάδα υπερισχύει του ατόμου και αυτός είναι ο ένας λόγος που κάνει αυτό το σύνολο τόσο ξεχωριστό (και τόσο - για μένα - αγαπητό): Διότι πάει κόντρα στην συνηθισμένη λογική, κόντρα στην μόδα, αν θέλετε.
Ο άλλος λόγος είναι αυτή η διάθεση να παλεύει ως το τέλος, ακόμη και ματς που φαίνονται χαμένα, πάλι κόντρα στα συνηθισμένα και να γυρίζει πολλά από αυτά. Νομίζω ότι τις ανατροπές που έχει κάνει η Εθνική Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, δεν τις έχει κάνει καμία άλλη ομάδα παγκοσμίως σε τέτοιο επίπεδο. Δεν είναι λόγω DNA και δεν πιστεύω σε τέτοιες θεωρίες, δεν είναι «γεννημένοι μαχητές» και άλλα τέτοια ηρωικά. Είναι απλοί άνθρωποι με ένα ταλέντο που
έμαθαν να δουλεύουν και
έμαθαν να μήν τα παρατάνε. Παραδείγματα είχαν, τα ίδια που είχαμε και εμείς οι υπόλοιποι, μόνο που αυτοί τα εφάρμοσαν στην πράξη και ίσως γι' αυτό αυτοί είναι στο παρκέ και εμείς στην κερκίδα.