Είπα εγώ ποτέ ότι πρέπει να συμφωνούμε όλοι; Τί άκυρο ήταν πάλι αυτό;
Την άποψη του Shark (τελειωμένος Γιούρκας, κακή πορεία Χαριστέα κλπ κλπ) την έχουμε διαβάσει σε ΟΛΑ τα σχόλια για την Εθνική τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα έχει δόσεις αλήθειας, αλλά είναι και η επικρατούσα άποψη με ποσοστά χούντας. Εγώ έγραψα κάτι διαφορετικό από αυτό που διαβάζουμε τα τελευταία δύο χρόνια σχετικά με τις επιλογές του Γερμανού. Ότι οι επιλογές του προπονητή έχουν λογική. Επειδή δεν μπορούν να τις βρούν οι δημοσιογράφοι (κάποιος είπε ότι ο Γερμανός είναι "προβλέψιμος", το ανέκδοτο του Μουντιάλ
), δεν σημαίνει ότι αυτοί είναι ξερόλες και ο Ρεχάγκελ άσχετος.
Ο Λίπι, φίλε μου Καρχαρία, έχει να επιλέξει ανάμεσα από ένα σωρό παικταράδες. Ο Ότο δεν είχε ποτέ αυτή την πολυτέλεια. Είναι γνωστό εδώ και τουλάχιστον έξι χρόνια ότι προσπαθεί να φτιάξει μια εθνική με χαρακτηριστικά συλλόγου. Που θα στηρίζεται στο ομαδικό πνεύμα, στη γνώση του παιχνιδιού του κάθε παίκτη από τους συμπαίκτες του, στο πάθος και στην καλή αμυντική λειτουργία. Δεν μπορούσε και δεν μπορεί να στηριχτεί στο ταλέντο και στην επιθετική λειτουργία γιατί σε αυτά υστερούμε. Παρ'όλα αυτά και ανανέωση έγινε και στα τελικά του Μουντιάλ πήγαμε.
at DC: Ποιός είναι πάλι αυτός ο Παπέν; Πλάκα κάνω. Το τσιτάτο του Γάλλου είναι ωραίο. Μπορώ κι εγώ να πω κάτι αντίστοιχο:
Το ποδόσφαιρο δεν παίζεται με τη δύναμη των ποδιών, αλλά με τη δύναμη της ψυχής. Αλλά όταν σουτάρει π.χ. ο Ρομπέρτο Κάρλος και είσαι τερματοφύλακας, το μόνο που σε σώζει δεν είναι η ψυχή σου, αλλά η επίκληση προς τα θεία! Και όταν ο άλλος σου βάζει επιθετικό τον π.χ. Ζίγκιτς, δεν τον παίζεις μαν του μαν με τον Σνάουτσνερ. Ελπίζω ο Παπέν να το καταλαβαίνει.
Είδες πουθενά να λέω ότι κερδίσαμε λόγω του σωστού στησίματος; Αυτό που λέω είναι ότι όση λογική είχε το στήσιμο απέναντι στους Κορεάτες (γρήγοροι στην άμυνα = ισορροπώ το αδύνατό μου σημείο, ψηλοί μπροστά = σε χτυπάω στο δικό σου), άλλη τόση είχε και το στήσιμο απέναντι στους Νιγηριανούς (ψηλοί στην άμυνα = ισορροπώ το αδύνατό μου σημείο, γρήγοροι μπροστά = σε χτυπάω στο δικό σου).
Φυσικά και έπαιξε ρόλο η αποβολή, αλλά σημαντικότερο ρόλο έπαιξε η διάθεση των παικτών που έκλεισαν στα καρέ της την Νιγηρία, κάνοντας 10 σουτ προς την αντίπαλη εστία.
Για να θυμηθούμε λίγο και το προηγούμενο μας ματς με τους Νιγηριανούς σε Μουντιάλ και να ευθυμήσουμε:
"Τί σας ζήτησα ρε, ένα γκολ σας ζήτησα και έναν βαθμό. Προελαύναμε με τον Μαχλά να κάνει ντρίπλες.
- Κάνε σουτ!
- Μα έχει παίκτες μπροστά...
- Ας έχει! Κάνε σουτ! Έτσι μπαίνει το γκολ!"
Για τον καλό Τζιόλη δεν άκουσα να λέει κανείς...