από V-olakiotis » Δευτ 28 Απρ 2014, 00:03
Αφού έχει περάσει το πρώτο κύμα απογοήτευσης και οργής, ας πως κι εγώ τις σκέψεις μου για το χθεσινό ναυάγιο.
Κατ' αρχάς, το ξεκίνημα του χθεσινού αγώνα βρήκε την ομάδα εν τρικυμία αντίστοιχη με του Καραιτάβλι στον πρώτο ημιτελικό, όπου δεν είχαμε τις απουσίες Νάτχο, Κλάους, Κατσουρ. Μισή ώρα αγώνα έχασε η ομάδα μέχρι να βγάλει φάση και να απειλήσει, περίπου ότι έγινε και στο τηγάνι, μόνο που εκεί ο Κλάους το παστέλωσε. Χθες αντι για δύο, έφαγε ένα γκολ, αλλά έφαγε δύο μαζεμένα στην αρχή του β' ημιχρόνου και μετά ήταν σχεδόν αδύνατο να επιστρέψει και γιατί υπήρχε έλλειψη συγκέντρωσης και καρδιάς και γιατί ακόμα και να ισοφαρίζαμε, ποιος θα έτρεχε στην παράταση με Λίνο, Βούκιτς και τους υπόλοιπους πλην Κουλούρη, σκασμένους όλο το ενενηντάλεπτο.
Το πρώτο στράβωμα ήταν το κακό μπασιμο της ομάδας στον αγώνα. Το δεύτερο είναι οι ευκαιρίες που χάνονται στο 0-1 από το 30 μέχρι το 45'. Είναι το μοναδικό διάστημα που ο ΠΑΟΚ πάτησε μπάλα και ο ζέλας χάθηκε από το γήπεδο από τη μέση και μπρος.
Θεωρώ ότι χειρότερος όλων ήταν χθες ο Τζαβέλας. Όλα τα γκολ πλην του τρίτου από την πλευρά του μπήκαν. Ειδικά το δεύτερο και το τέταρτο είναι χαρακτηριστικά. Από κοντά και ο Σάλπι, τον οποίο ο προπονητής γνωρίζοντας ότι φέτος έχει διακριθεί μόνο για τις σκυλίσιες καλύψεις του μπακ που παίζει πίσω του όταν είναι στα πλάγια, τον τοποθέτησε μοναδική αιχμή της ομάδας σε ένα ματς που ήθελε γκολ, έτσι κι αλλιώς για να πάρεις την κούπα. Με αηδίασε η μετριοπαθής στάση του μέσα στο παιχνίδι, όντας αρχηγός του ΠΑΟΚ. Νιώθεις ρε άνθρωπε;
Από το κέντρο ο Κάτσε έτρεξε και βοήθησε την ομάδα και ο Κίτσιου είχε κάποιες αναλαμπές. Ο Λάζαρ ήταν άφαντος και μόνιμη πηγή κινδύνων με τα λάθη του, ενώ ο Λούκας εξαφανίστηκε κυριολεκτικά. Πίσω ο Γλύκος φέρει ευθύνη κυρίως για το δεύτερο γκολ, ενώ το κεντρικό δίδυμο τσούγκρισαν μεταξύ τους σαν αρχάριοι στο πρώτο και στο τρίτο γκολ. Μόνο ο Στοχ προσπάθησε πραγματικά και δημιούργησε για την ομάδα. Επίσης Λίνο και Βούκιτς έδωσαν πνοή που έδωσε κι ένα γκολ, ενώ ο Κουλούρης θα μπορούσε να μπει στα βαθιά αντί του Σάλπι από την αρχή, ή αντί Λούκας με Σάλπι δεξιά, αλλά ας όψεται η "οπτική" Γεωργιάδη.
Εν κατακλείδι, οι αντίπαλοι ήταν ομάδα κι εμείς είχαμε να περιμένουμε τα πάντα από ατομικές εξάρσεις τριών τεσσάρων παικτών, ενώ είχαμε χάσει μισή ώρα αγώνα και στο 54 ήμασταν πίσω 0-3.
Η "κατάρα" του ΟΑΚΑ ξαναχτύπησε, όποτε παίξαμε εκεί για τίτλο έχουμε χάσει. Ακόμα και η πρωταθλητρια ομάδα του 85.
Τεράστιος ο λαός, παίζουμε στην κερκίδα όπως η γάτα το ποντίκι τα φλώρια του λεκανοπεδίου σε τελικούς και όχι μόνο.
Η σεζόν όμως δεν τελείωσε. Το ρόστερ θα κριθεί στο τέλος. Μέχρι τότε έχουμε έξι ακόμα παιχνίδια και στο γήπεδο θα εμφανίζεται το σήμα του ΠΑΟΚ, άσχετα αν κάποιοι το καλοκαίρι θα πρέπει να πάνε στο καλό.
Στηρίζουμε την ομάδα, όχι πρόσωπα, με όλη τη δύναμη που έχουμε!
Όσο με πληγώνεις, τόσο με πορώνεις ΠΑΟΚΑΡΑ!
Υ.Γ.: Η χθεσινή πίκρα για όλους μας σήμανε το τέλος του "revolution" του Ζαγοράκη και της παρέας των νεαρών παλαιμάχων που κατέχουν το άθλημα. Την τύφλα τους δεν ξέρουν, βάσει αποτελεσμάτων. Άλλος πάει για ευρωβουλευτής, άλλος θα πάει αλλού μισθοφόρος αύριο, τα μελλούμενα δεν είναι τόσο θολά πια.
ΝΑΤΟΙ ΝΑΤΟΙ ΟΙ ΑΗΤΤΗΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ!!!
