Το ματς μπορούσαμε και έπρεπε να το είχαμε κερδίσει. Δυστυχώς χάσαμε χρόνο μέχρι να πάρουμε μπρος, δεν μας ήθελε και η ρουφιάνα και στράβωσε. Άσε που δε νομίζω ο Αστέρας να είχε δεύτερη τελική στην εστία. Δεν θυμάμαι κάποια τουλάχιστον.
Η ομάδα έπαιξε όπως περίμενα: μουδιασμένα μεν αλλά το πάλεψε.
Σαφώς ξεχώρισε ο Στοχ για τον οποίο πρέπει να κάνουμε μια συμφέρουσα διαπραγμάτευση και να μείνει. Αρνητικότατος πρωταγωνιστής ο Γλύκος για το ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ γκολ που δέχτηκε. Του Κλάους δεν του βγήκε σήμερα, ο Μάρτενς δεν πρόκειται να παίξει φέτος. Δεν είναι μόνο ότι παίζει λίγα ματς, είναι και ότι αυτά απέχουν μεταξύ τους. Δεν γίνεται να πάρει μπρος έτσι. Τον πιστεύω για του χρόνου (όπως και Μαντούρο), δεν είναι τυχαίος.
Η συνεργασία Νάτχο-Στοχ στο γκολ άλλο επίπεδο.
Ο κόσμος λίγος αλλά θετικός μέχρι το γκολ που φάγαμε. Μετά ξεκίνησαν τα κλασικά για βαριές φανέλες, μπάλα της ζωής και κοπρόσκυλα από το 11ο λεπτό. Ευτυχώς μόλις ισοφαρίσαμε πήραμε μπρος.
Ακούστηκαν και 4 διαφορετικά συνθήματα για τον κοντό, γιατί που να βοηθάς τον ΠΑΟΚ να ανατρέψει το σκορ τώρα? Καλύτερα να βρίζεις κάποιον που δεν είναι εκεί. Τι να πω ρε γαμώτο, δεν ξέρω...
Το διπλό στη Λεωφόρο είναι μονόδρομος