από stephanos » Κυρ 10 Μαρ 2013, 03:33
Δύο παίκτες στα χαφ, Κάτσε και Λάζαρ. Δεν ταιριάζουν, δεν έχουν χημεία, είναι και οι δυο κοντοί, φοβάται ο ένας τη μαλακία του άλλου, δεν ξέρω, πάντως δεν έχουν παίξει ΠΟΤΕ καλά μαζί. Λάζαρ και Γκαρσία, μια χαρά, Λάζαρ και Κατσουράνης το ίδιο, Κάτσε μαζί με Γκαρσία και έναν οποιονδήποτε ακόμη, ναι, Γκαρσία μαζί με δύο παιδιά από το φόρουμ επίσης. Λάζαρ και Κάτσε μόνο ΔΕΝ.
Καλή η διαιτησία στο πρώτο μέρος, όλα τα σπόρια στο γηπεδούχο, μούφα κόκκινη στο Σταφυλίδη, του Σάλπι δεν την αναφέρω γιατί γελάει ο κόσμος, ευτυχώς, ευτυχώς! Και είχα αρχίσει να ανησυχώ «ρε μπας και γίναμε κατεστημένο, δύο ματς εύνοια (το ένα όπως πάντα απέναντι στον Πανιώνιο, ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΑ @@), γάβροι θα γίνουμε στο τέλος», αλλά όλα αυτά πέρασαν πια, ήταν ένα κακό όνειρο. Στην Τρίπολη ο Πανθρακικός σκόραρε στο 92' και πήρε τη νίκη, αλλά τελικά αποφασίστηκε να χάσει, δεν βαριέσαι, όπως λένε και στο κόντρα «έτσι είναι το ποδόσφαιρο». Στο δικό μας ο Αδερφάρας (ή πως στην ευχή τον λένε) τα έγραψε όλα λέει χαρτί και καλαμάρι᾿ τί έγινε ρε Φλώρε, δεν κατάλαβες τί έδειχνε ο Σαλπιγγίδης; 5 φάουλ λέει του κάνανε και δεν τα δώσατε κι εσύ νόμισες ότι είναι μούντζα (όπως ο Άντζας έξυνε το κεφάλι του, ο άλλος έδειχνε το σκορ, ο Γκούμας έκανε αναπαράσταση, ο Νικοπολίδης διδασκε καράτε, τί να θυμηθώ τί να ξεχάσω).
Καλύτερα όμως έτσι. Γιατί δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να φτιάξουν χαρακτήρα οι μικροί. Πού θα πάει, θα ξαναρθεί το '76 (να βρούμε και κάποιον για τον πάγκο μόνο).