gash04 έγραψε:Προτείνω ανεπιφύλακτα το
ΣΙΔΗΡΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
( 1864-1922 )
Το βιβλίο γράφτηκε το 1901 και είναι τόσο διαχρονικό όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε.
Τύφλα να έχει ο Όργουελ.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και μέσο Internet.
Απλά απόλαυση.
Υ.Γ Είχε απαγορευτεί στην Ελλάδα όταν πρωτοδημοσιεύτηκε.
Λογικό...
ααα οι "Διαθηκες" του Δημητρακοπουλου ειναι απ τα αγαπημενα μου συγχρονα φιλοσοφικα εργα !!
παραθετω μερικα αποσπασματα απ το βιβλιο
«Το γήρας δεν έρχεται απ΄ εκεί όπου λευκαίνεται η κόμη, αλλ΄ απ΄ εκεί όπου μαυρίζει η καρδία.
«Μη εμπιστεύεσαι εις την όρασιν του ανθρώπου, σπανιώτατα αντιλαμβάνεται όπως βλέπει, συνηθέστατα βλέπει όπως αντιλαμβάνεται.
«Φρονήσεως δείγμα το να γελάσης πρώτος δια την αφροσύνην σου, πριν γελάσουν άλλοι.
«Αληθής η αρετή την οποίαν δεν βλέπεις.
«Πολιτική με κόμμα, έθνος με τελείαν.
«Ο γάμος όταν δεν είνε σύνδεσμος είνε επιφώνημα.
«Ο ανεμοδείκτης του ανακτόρου χρησιμότερος του βασιλέως. Τουλάχιστον δεν έχει ανάγκην εξόδων, και στρέφεται προς όλα τα μέρη του βασιλείου.
«Ουδείς θα κηρυχθή πολέμιός σου εάν πρώτον δεν αναγνωρίση την αξίαν σου.
«Το κακόν δεν έχει απόλυτον βάρος, ζυγίζεται δια της χειρός του διαπράξαντος αυτό.
«Τόλμη: πτέρυγες δια το μεγαλείον, βάραθρον δια την σμικρότητα.
«Ομιλούν περί ανθρώπων πωλούντων την συνείδησίν των. Ουτοπία. Είναι εμπόρευμα η συνείδησις, το οποίον τότε επώλησεν ο άνθρωπος, όταν έπαυσε να το έχη.
«Ο ανήρ φαινομενικώς είναι ο σύζυγος της γυναικός. Κυρίως είναι το υποσυζύγιόν της.
Αξιζει.
