Paokmania.Gr

ΈΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟ Platon , ο οποίος λόγο της ταπέινοτητας που τον διακρίνει ανάμεσα στα άλλα χαρίσματά του, αποκλείεται να το δημοσιοποιούσε...άλλη μια φορά ένα ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΛΑΤΩΝΑ αδερφέ μου....


Όταν ο Θεός έπλασε τη μητέρα...
Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
- Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
- Το πρόβλημα δε είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο για να το κοιτάζει με αυστηρότητα όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!
Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.

- Κι αυτό τι είναι;
- Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κλπ.

Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:

- Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:

- Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σ' αυτό το πρότυπο μητέρας.
- Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
- Και σε τι χρησιμεύει;
- Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
- Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! Αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε για να συμπληρωθεί το πρότυπο.

Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:

- Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.

Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.

Οχι ρε μαν.........

ναι!

Πλάτωνα απλώς respect! Μi8rio να σαι καλά που το βαλες ρε τεμέτερον...!

novitίδη καλημέρα και ελπίζω σύντομα να τα πούμε και από κοντά αδερφέ

OYOOY!! Τώρα το διάβασα και τζιτζίριασα....

Τί έκανες???

I've missed over 9,000 shots in my career.
I've lost almost 300 games.
26 times I've been trusted to take the game-winning shot and missed.
I've failed over and over and over again in my life.
And that is why I succeed.

Michael Jordan..

Ο ρομαντσμός,απο τη στιγμη της γένεσής του,φωτίζεται από το διπλό φως του αστρου της εξέγερσης και του μαυρου ήλιου της μελαγχολίας


Μichael Lowy

Θα ποστάρω και εγώ 2 υπέρτατα στιχάκια

Βρακί δεν έχει ο κ#λ#ς μας, λουλούδια θέλει ο π#ύτσ#ς μας.......

Εδώ βυζι@ δεν έχουμε, τα σουτιέν μας λείψανε......

Νομίζω πως τα δυο τελευταία ποστ εκφράζουν απόλυτα τον ψυχικο μου παλμό.. δετσιυοτ

Πέθανε σήμερα το πρωί ο ΜΕΓΑΛΟΣ Σταύρος ΤΣΙΩΛΗΣ, ο δημιουργός που έγραψε το σενάριο και σηνοθέτησε το ποίημα "Ας περιμένουν οι γυναίκες", αλλά και το θεατρικό έργο "Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ". Και με τα δύο έργα του είναι ταυτοποιημένος η τρέλλα, το μάταιο και η αθωωότητα του Παοκτσή που ξέρει ότι παλεύει για ένα μάταιο αγώνα, να αντιπαρατεθεί με την αιώνια αδικία των νταβατζήδων των Αθηνών, ακι κυρίως του ολυμπιακού, και όμως επιμένει και θα επιμένει για πάντα, όπως οι Γαλάτες του Αστερίξ.

Σταύρε, σε ευχαριστούμε που εξέφρασες όλα όσα νιώθαμε επειδή αγάπησες τον ΠΑΟΚ και ψυχανεμίστηκες το θυμικό του Παοκτσή, χωρίς να είσαι καν από το Βορρά (Αρκαδία ήταν ο τόπος καταγωγής του).

Εδώ είναι και η πιο πρόσφατη συνέντευξη που βρήκα, όπυ αναφέρεται και στο αγαπημένο του ΠΑΟΚ: https://www.oneman.gr/keimena/diabasma/ ... 85895.html

RIP Σταύρε Τσιώλη, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, θα μας συντροφεύεις πάντα στα ταξίδια μας!!!

Ζητώ συγγνώμη για την καθυστερημένη έγκριση του post...

Σα τα μπεκατσονια...