Η μεγαλύτερη "ατυχία" για το άθλημα του μπάσκετ, είναι ότι οι νεόκοποι φίλαθλοι του κάθονται και κάνουν διατριβές πάνω σ αυτό, πάντα με βάση τα στατιστικά και τους κερδισμένους τίτλους, δίχως να βλέπουν καν την ουσία του, δηλαδή την μαγεία του θεάματος που προσφέρει αυτό το ξεχωριστό άθλημα, εντός κι εκτός ΝΒΑ...
Το μπάσκετ είναι το άθλημα που απαιτεί απ τους παίχτες του το πιο γρήγορο μυαλό απ όλα τα αθλήματα...
Ο θεατής σηκώνεται απ το καρεκλάκι ενθουσιασμένος, κυρίως λόγω ταχύτητας σε σκέψη και ενέργειες...
Σίγουρα παίζει ρόλο κι η αθλητικότητα, αλλά είναι εξ ίσου εγκεφαλικά διεγερτική μια α λέι ουπ πάσα με ένα δυνατό κάρφωμα για κατάληξη, συγκρινόμενη με μια μπάλα να περνάει σε 1" απ τα χέρια 5 παιχτών και ο τελευταίος να την αφήνει, εντελώς μόνος κάτω απ το καλάθι κι ας είναι και ο "κοντός" της υπόθεσης, στο δίχτυ με ένα λέι απ? Εμένα προσωπικά, σαν φίλαθλο, το δεύτερο με εξιτάρει πολύ περισσότερο, με πετάει όρθιο!!!!
Αυτός είναι κι ο λόγος που κοντέψαμε κάποιοι να πέσουμε σε κατάθλιψη, με την επικράτηση, στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αμυντικογενών τακτικών με μουσκλίδικο ξυλίκι, σε ρυθμούς στοπ καρέ, τύπου Μπόζινταρ Μάλκοβιτς...
Τα στατιστικά και τα τρόπαια δεν ήταν πολύ διαφορετικά τότε, αλλά στις κερκίδες κλαίγαμε απ την βαρεμάρα...
Κάθεται σήμερα ο άλλος και μελετάει εκατομμύρια στατιστικά και πιστεύει ότι είναι ειδήμονας στο μπάσκετ, ενώ θα μπορούσε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, να έχει προαχθεί μονάχα σε έναν πολύ καλό στατιστικολόγο...
Τι να σε κάνω ρε φίλε που ασχολείσαι μετά επι 10 ώρες με έναν αγώνα, αν αυτό που είδες ήταν μια ρέπλικα του παιχνιδιού, έτσι όπως στο έχουν στήσει να παίζεται στο play station κι αυτά τα μπλιμπλίκια? Τι χαρά να έχεις, πέρα απ το να το παίζεις στους κολλητούς καλύτερος του Φιλ Τζάκσον, αν δεν έχεις τιναχτεί 30 φορές απ την θέση σου, παρακολουθώντας έναν αγώνα? Είσαι ένας γουαναμπής κόουτς και όχι ένας λάτρης του αθλήματος...
Απλά έχεις πέσει κι εσύ "θύμα" της βίτρσουαλ ριάλιτι που μας οδηγούν να ζούμε, δίχως ουσία στην ζωή!!!!Με αυτό το δεδομένο, δεν θα αργήσει η ώρα που θα εξομοιωθεί με το μπέιζμπολ ή το american football...
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι την σημερινή εποχή παίζουν στο ΝΒΑ πολλαπλάσιοι ξένοι παίχτες, Ευρωπαίοι, Ασιάτες, Αφρικανοί, κ.τ.λ., όπως ούτε ότι τα αμερικανάκια είναι ΟΙ σπεσιαλίστες σε κάτι τέτοιες "εξομοιώσεις"...
Ούτε είναι τυχαίο που δεν επενδύουν στο ποδόσφαιρο, με τρόπους που να το ανεβάσουν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο!
Την καλημέρα μου σε όλους και no hard feelings, που λένε και κάτι ψυχές πέρα απ τον Ατλαντικό Ωκεανό...
Υ.Γ. Όλα τα παραπάνω σχόλια μου, έχουν σαν αποδεκτή βάση τους φυσικά το:
"Γούστα είναι αυτά"...