Μια ωραια ιστορια απο τη σελιδα του Ball Don't Lie.
Μια μέρα σαν κι αυτή, στις 16 Μαΐου του 1980, οι Lakers αντιμετωπίζουν στο Spectrum της Philadelphia τους Sixers για το Game 6 των Τελικών εκείνης της σεζόν. Η ομάδα του Los Angeles έχει πάρει το προβάδισμα στη σειρά με 3-2, επικρατώντας στο Game 5, όμως τα χαμόγελα έχουν παγώσει μετά τον τραυματισμό του Kareem Abdul-Jabaar, που υπέστη διάστρεμμα σε εκείνο το ματς και δεν είναι πλέον σε θέση να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.
Καθώς οι Lakers επιβιβάζονται στο αεροπλάνο που θα τους μεταφέρει στη Philadelphia, ο τότε rookie Earvin "Magic" Johnson πηγαίνει και κάθεται στην πρώτη θέση, σε εκείνη που καθόταν πάντα ο Kareem. Κοιτάζει πρώτα τον προπονητή, Paul Westhead, κατόπιν τους συμπαίκτες του, και ξεστομίζει το θρυλικό "Never fear, E.J. is here".
O Magic μπαίνει στα παπούτσια του Kareem και ξεκινά στην πεντάδα των Lakers όχι ως point guard, την φυσική του θέση, αλλά ως center, καθώς στέκεται στο jumpball απέναντι στον θηριώδη Darryl Dawkins των Sixers, τον "Σοκολατένιο Κεραυνό". Στην πορεία του ματς, ο rookie των Lakers παίζει όλες τις θέσεις κάνοντας τα πάντα πάνω στο παρκέ, εκτός ίσως από το να μεταφέρει τα νερά της ομάδας ή να σκουπίσει το παρκέ, κι αυτό μόνο και μόνο επειδή δεν χρειάστηκε. Σε μια ανεπανάληπτη παράσταση, ο 21χρονος Magic τελειώνει το ματς με 42 πόντους, 15 ριμπάουντ και 7 ασίστ, οδηγώντας τους Lakers στη νίκη με 123-107 και το Δαχτυλίδι του Πρωταθλητή. Για τον εαυτό του, κρατάει το βραβείο του MVP.
Και καθώς τα πανηγύρια ξεκινούν, ο πιτσιρικάς που θα γινόταν Θρύλος γυρίζει στην κάμερα και, απευθυνόμενος στον Kareem, που παρακολουθεί από το σπίτι του στο Bel-Air, δηλώνει "This one's for you, Big Fella"...