Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.

[Slade]

χαχα εχουν χεστει στα βρακια τους οι βλακες με τον φετινο ΠΑΟΚ γι αυτο κ γραφουν τετοιες π@π@ριες

[aspromauri]

http://www.metrosport.gr/?p=10452

Δεν είναι πια πρωτάθλημα αυτό. Είναι ένα “πάρτι” για δύο αφού Κόκκαλης και Πατέρας παίζουν το ένα δύο μην αφήνοντας κανένα να τους χαλάσει την “συνταγή”.
Η εξουθενωτική ποινή του Γκαρσία και η μη κλήση του Ντιόγκο που υπέπεσε στο ίδιο παράπτωμα αποδεικνύει ότι το αθηναϊκό κατεστημένο δεν θέλει κάποια άλλη ομάδα να ενοχλεί τον “έρωτα των δύο”.
Μόλις είδαν τον ΠΑΟΚ να ξεπερνά τα υπαρξιακά του προβλήματα και να ξεφεύγει από τα “θανατηφόρα” αγκαλιάσματα κάποιων προέδρων άρχισαν να ανησυχούν. Το “θρόνιασμα” του Δικεφάλου για πολλές Κυριακές στην δεύτερη θέση ενεργοποίησε την “πράσινη” απειλή που για κανέναν λόγο δεν ήθελε να χάσει την άλλη θέση που οδηγεί στην χρυσοφόρο διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Έτσι λοιπόν αφού αγωνιστικά δεν μπόρεσαν να τον πλήξουν πολύ πάρα τις “καλές” διαθέσεις που είχαν οι διαιτητές να “υπηρετήσουν” πιστά τις εντολές του δίδυμου βρήκαν έναν άλλο τρόπο να μειώσουν την δύναμη που είχε ο ΠΑΟΚ στην άμυνα και την μεσαία γραμμή. Τιμωρήθηκε ο Δάρλας τιμωρήθηκε ο Βερόν, τιμωρήθηκε ο Ίβιτς. Με μείον έξι παίκτες έπαιξε ο ΠΑΟΚ με τον Αστέρα Τρίπολης δίχως τον Γκαρσία και αύριο κατά της Ξάνθης.
Βέβαια η τιμωρία του Ουρουγουανού μοιάζει με εξόντωση αφού για τον ίδιο λόγο ο Ντιόγκο του αφέντη Κόκκαλη ούτε σε απολογία κλήθηκε. Το νέο “φόντο”, της αθλητικής δικαιοσύνης που μας προέκυψε, αυτός ο Μιχάλης Κλουκινάς έκανε σαφείς, τις προθέσεις του και παράλληλα έστειλε μήνυμα στους εκμαυλιστές του ελληνικού ποδοσφαίρου. “Μην στεναχωριέστε για τίποτα. Εγώ εδώ είμαι, πιστός στις δικές σας προσταγές”.
Δεν είναι όμως μόνο ο αθλητικός (μήπως άθλιος) δικαστής που προσπαθεί να εξοντώσει τον ΠΑΟΚ. Είναι και όλοι οι υπόλοιποι που ασχολούνται με το άθλημα όπως ο Πηλαδάκης(φωτό) (δυστυχώς αυτός είναι ο πρόεδρος της Λίγκας), ο Πανόπουλος, ο Καζναφέρης, ο Μποροβήλος έχουν κατορθώσει να στρέψουν - με τις διασυνδέσεις τους - την διαιτησία κατά του ΠΑΟΚ. Αυτό, μέχρι ενός σημείου, έχει γίνει κατορθωτό. Ο Δικέφαλος έχασε πολλούς βαθμούς εξαιτίας της “κακότητας” που επέδειξαν οι “άρχοντες” του αγώνα.
Αυτό βέβαια είναι σε γνώση των οπαδών του ΠΑΟΚ. Οι τελευταίοι, την χρονιά αυτή, έχουν δείξει πολύ ηρεμία και καρτερικότητα. Δεν έχουν αρχίσει ακόμη τον πόλεμο εναντίον των ορατών και αόρατων εχθρών. Κάνουν υπομονή και περιμένουν. Δεν ξεχνούν όμως και γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα δείξουν την αναμφισβήτητη δύναμη τους στους “χαρτογιακάδες” αλλά και στα παράνομα ομοφυλόφιλα ζευγάρια της Αθήνας που αγαπιούνται τρελά πλέοντος σε “πρασινοκόκκινα” πελάγη ευτυχίας.
Αν λοιπόν εσείς, συνέταιροι στην οικονομικά και στην εξαθλίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου συνεχίζεται έτσι τότε ο κόσμος του ΠΑΟΚ θα αντιδράσει κατεβαίνοντας στους δρόμους για να διεκδικήσει τα δίκαια αιτήματά του.

[paok4a]

φιλε καλο ειναι να το διαβασουν ολοι αυτο το αρθρο γιατι πραγματικα λεει την αληθεια και μπορει να μεταπησει και τον πλεον απιστο οπαδο να αγορσει μετοχες!!!μπραβο στο αλανι που το αγραψε και σε εσενα που το ανεβασες

[aspromauri]

http://www.metrosport.gr/?p=10775

Όσο και αν προσπάθησα, όποιον δρόμο και αν ακολούθησα, δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτή την άσκοπη και ως ένα σημείο παρεξηγήσιμη (έως ύποπτη) ένταση… που προκλήθηκε, συντηρήθηκε και επιχειρήθηκε να “διογκωθεί” από την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, με αφορμή το θέμα των εισιτηρίων της αναμέτρησης του Σαββάτου, ανάμεσα στον Πανσερραϊκό και τον ΠΑΟΚ. Δύο σωματεία τα οποία συνδέονται, όχι θεωρητικά, και επικοινωνιακά, αλλά στην “ουσία” και στην “πράξη” με άριστες σχέσεις και δεσμούς συνεργασίες και φιλίας άρρηκτους, παρουσιάσθηκαν με έντονους διαξιφισμούς και αντιπαραθέσεις, από πολλά μέσα ενημέρωσης, την στιγμή που δεν υπήρξε η παραμικρή “αντιδικία” (όπως τουλάχιστον δόλια την παρουσιάζουν κάποιοι), και που η διαφωνία έγινε σεβαστή και κατανοητή από την πρώτη στιγμή. Η ασυμφωνία… λοιπόν, “μεταμορφώθηκε”, σε “αντιδικία” και η “αντιδικία” αδέξια και ύποπτα επιχειρήθηκε να μεταλλαχθεί σε “εμπόλεμη” οπαδική σύρραξη. Αλήθεια ποιους εξυπηρετούσαν κάποιοι “εκπρόσωποι”… της ενημέρωσης (δυστυχώς και βορειοελλαδίτες), καλλιεργώντας και συντηρώντας, ένα κλίμα αρρωστημένο και μια ατμόσφαιρα που προδικάζει, προϊδεάζει… αλλά και προετοιμάζει κάποιους ανεγκέφαλους για “αντιδράσεις” που αν τελικά εκδηλωθούν, προφανώς θα βλάψουν τις δύο βορειοελλαδικές ομάδες, τις οποίες χωρίζουν μόνον ενενήντα αγωνιστικά λεπτά; Αν θα έπρεπε να υπάρξει ένσταση και μια κάποια ανησυχία, για αυτό το σημαντικό παιχνίδι, θα μπορούσε να επικεντρωθεί στον ορισμό ενός άπειρου διαιτητή. Με ποιο σκεπτικό ο κ. Ψυχομάνης τον επέλεξε να διευθύνει μια αναμέτρηση καθοριστικής σημασίας και για τις δύο ομάδες;
* Τα μάθατε ασφαλώς τα νέα! Η δευτεροβάθμια επιτροπή της ΕΠΟ, δημιούργημα και “στερνοπαίδι” του απελθόντος προέδρου Βασίλη Γκαγκάτση, η γνωστή ομαδούλα (παράτυπη, εκτός καταστατικού διατάξεων και νόμων) της πλειοψηφίας των διορισμένων δικηγόρων που σε βάθος μιας ολόκληρης δεκαετίας, λειτουργούσε σαν κέντρο εκπτώσεων των ποινών του Ολυμπιακού (άπειρες οι τιμωρίες παικτών και συλλόγου που ακρωτηρίασαν τις πρωτοβάθμιες τιμωρίες και τις σμίκρυναν στο ελάχιστο), απέρριψε όλες τις αιτιολογημένες αμφισβητήσεις του Δικεφάλου, ενταφιάζοντας τον Γκαρσία μέσα στον φρεσκο-ανοιγμένο από τους ερυθρόλευκους “νεκροθάφτες” τάφο των σκοπιμοτήτων και των σκοτεινών “σκεπτικών” και σχέσεων. Βασιλικώτερη… του βασιλέως (ή του Βασίλη) και “ερυθρολευκότερη… των ερυθρολεύκων” η παρανόμως συσταθείσα (όπως ακριβώς το καταθέτει και το αναλύει με ατράνταχτα επιχειρήματα, ο έγκριτος δικηγόρος Γιώργος Παναγόπουλος) παρεούλα των επιμελώς επιλεγέντων και επιλεκτικώς διορισθέντων δικηγόρων του Λεκανοπεδίου, ξαφνικά έπαψε να λειτουργεί εκπτωτικά, όπως ο Κωτσόβολος… και αποφάσισε να απονείμει δικαιοσύνη… με νέα φιλοσοφία, νέα νοοτροπία και με μια διαστροφική αποστροφή προς τα πεπραγμένα (πρόσφατα και του παρελθόντος) τα οποία συγκροτούν μια “νομολογία” στηριζόμενη σε μνημειώδη κεφάλαια απαλείψεων πρωτοβάθμιων ποινών ακόμη και 5 αγωνιστικών! Τι φοβερή σύμπτωση και αυτή! Μόλις έφτασε στο “μαγαζί” της ο ΠΑΟΚ… τότε αυτόματα κατέβασε την ταμπελίτσα των εκπτώσεων, που είχε κιτρινίσει από την πολυχρησία της. Για όσους αιθεροβάμονες πίστευαν πως έστω και τυπικά, ή και για επικοινωνιακή και μόνο σκοπιμότητα, η ποινή του Γκαρσία θα ελαττωνόταν, ή θα είχε συμφωνήσει το παντοδύναμο παρασκήνιο σε κάτι τέτοιο, με την προϋπόθεση ο ΠΑΟΚ να μην ανακινήσει θέμα τιμωρίας Ντιόγκο (κάτι στο οποίο ασφαλώς και προφανώς οδηγήθηκε η διοίκηση του Δικεφάλου), η απόφαση που ουσιαστικά επικύρωσε και επαύξησε την πρωτοβάθμια ποινή, αποτελεί μια ακόμη απόδειξη, το ποιος κάνει κουμάντο και μάλιστα με ψυχρό και απροκάλυπτο τρόπο, στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θέλω να πιστεύω πως αυτή η ίδια απόφαση, θα αποτελέσει αφορμή αλλαγής της πολιτικής του επίσημου ΠΑΟΚ, απέναντι σε θεσμούς, πρόσωπα και καταστάσεις, που δεν διστάζουν, τόσο κυνικά και στρεψόβουλα, ανισόνομα και καταδικαστικά να συμπεριφέρονται απέναντι σ’ έναν σύλλογο της υπόστασης της ιστορίας και του πληθυσμιακού και κοινωνικού μεγέθους του Δικεφάλου. Μετριοπάθεια, απέναντι σε αποδεδειγμένα ορκισμένους αντιΠΑΟΚΤσήδες, δεν επιτρέπεται και δεν συγχωρείται.
ΥΓ: Διαβάστε την σημερινή ανακοίνωση του Ολυμπιακού για τον απερχόμενο πρόεδρο της ΕΠΟ. Ίσως, έστω και καθυστερημένα να με δικαιολογήσετε για όλα όσα τόσα χρόνια υποστήριζα, που πιθανόν να τα είχατε κρίνει και σαν υπερβολές.

[aspromauri]

http://www.metrosport.gr/?p=10871

* Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι”… όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός, με την απίστευτη στην κυριολεξία ανακοίνωση του Ολυμπιακού… στην προσπάθειά του να αποχαιρετήσει τον απερχόμενο πρόεδρο της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας… με τις τιμές και τις επιδαψιλεύσεις που αισθανόταν ως… σύλλογος ότι έπρεπε να υποβάλλει και να καταθέσει… στο πλαίσιο της… άριστης… αδιατάρακτης και… γόνιμης συνεργασίας που είχε μαζί του. Αψηφώντας τις όποιες εντυπώσεις θα δημιουργούσε μια τέτοια κίνηση εξ αφορμής της παγιωμένης πεποίθησης της κοινής φίλαθλης (και όχι μόνον) γνώμης, για κάποιες πέραν του δέοντος και των επιτρεπομένων θεσμικών ορίων στενές και ιδιαίτερες (φιλικές βέβαια) σχέσεις και αγνοώντας τα προφανή επικοινωνιακά δυσάρεστα του αδέξιου και βεβιασμένου υμνολογίου, οι εμπνευστές του λιβανωτού, επιβεβαίωσαν άθελά τους, κατά τον πλέον θεαματικό και απροκάλυπτο τρόπο, τις διαθρυλούμενες σχέσεις “αρμονικής συνύπαρξης” των δύο πλευρών, οι οποίες σε πολλές των περιπτώσεων και από κάποιους κακεντρεχείς - όχι βέβαια από εμάς - χαρακτηριζόντουσαν και ως “ανάρμοστες” και “αδικαιολόγητες” (ιδιαίτερα στις αποφάσεις της δευτεροβάθμιας πειθαρχικής επιτροπής της ομοσπονδίας που τελούσε υπό τον πλήρη έλεγχο του απερχομένου προέδρου). Δεν ξέρω αν η… εκπληκτική και αιφνιδιαστική ανακοίνωση που “αποπειράθηκε” να προσδώσει ιδιαίτερη “βαρύτητα” και “σημασία” στον… σκληρό αποχωρισμό, είχε και κάποιον άλλο ξεχωριστό λόγο, ή μία δυσδιάκριτη πρόθεση να περάσει κάποιο δυσνόητο (σε αρχική εκτίμηση) μήνυμα. Εκείνο όμως που εισέπραξα και πολύ εύκολα διαπίστωσα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι, ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός, σε καμία των περιπτώσεων, δεν επιθυμεί να τον χαρακτηρίζουν αχάριστο και επιλήσμονα ακόμη και των πλέον απλών υποχρεώσεών του. Ένα ευχαριστώ για την άψογη, στενή και… θεσμικά επιτρεπτή συνεργασία, κρίνεται, επιβεβλημένο έως αναγκαίο, την στιγμή που στα πλαίσιά της “προστατεύθηκαν” κατά τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο (πάντοτε… νομότυπα, όπως και η αλήστου μνήμης υπόθεση… Βάλνερ) τα συμφέροντα της ερυθρόλευκης εταιρείας. Κλείνοντας το θέμα, θα μπορούσαμε να το αρχειοθετήσουμε συνοπτικά σ’ ένα κεφάλαιο του ελληνικού ποδοσφαίρου, από τα πλέον ενδιαφέροντα, ταραγμένα και βυθισμένα στην καχυποψία και στην εύνοια, με τίτλο: “Μία ανακοίνωση που αποκαλύπτει σχέσεις, επιβεβαιώνει υποψίες και σφραγίζει… “ιδανικά” τα… κενά μιας “ξεχωριστής δεκαετίας”.
* Μετά την υπόθεση Γκαρσία… “καπάκι” ήρθε με στόχο και θύμα συγχρόνως και πάλι τον ΠΑΟΚ, νέα θρασύτατη, αστήρικτη και παντελώς γελοία ποινή του μπασκετικού ΠΑΟΚ, από… τα αντίστοιχα όργανα των πειθαρχικών επιτροπών του ΕΣΑΚΕ με μία απόφαση εκτός ορίων λογικής και ισονομίας. Ο αθλητικός δικαστής… των καλαθοσφαιρικών παραπτωμάτων, έκρινε με βάση φαιδρείς καταθέσεις και κατασκευασμένα πορίσματα (ιατρικά!!!) την καταγγελία της ΑΕΚ σε βάρος του ΠΑΟΚ για όσα έγιναν ή δεν έγιναν στο “Παλατάκι”. Το εξωφρενικό της υπόθεσης είναι ότι “ελήφθη σοβαρά υπόψιν” από τον εξοχότατο αθλητικό δικαστή μια γνωμάτευση ιατρική… από το νοσοκομείο Νίκαιας (!!!), δύο ημέρες μετά τον υποτιθέμενο τραυματισμό ενός αθλητή, χωρίς να τηρηθεί η αυτονόητη και καθιερωμένη νομότυπη διαδικασία της άμεσης γνωμάτευσης, από δημόσιο (ή ακόμη και ιδιωτικό) νοσοκομείο. Πήγαν λοιπόν οι… Αθηναίοι παράγοντες της ΑΕΚ… στους Αθηναίους γιατρούς (πιθανόν φίλους και ίσως και ομοϊδεάτες τους), πήραν ένα χαρτί, με μια “γνωμάτευση”, αφού μεσολάβησαν δύο ολόκληρες ημέρες από το επεισόδιο, και το προσκόμισαν σαν μοναδικό στοιχείο της καταγγελίας τους! Και ω του θαύματος, το πειθαρχικό όργανο του ΕΣΑΚΕ, το οποίο σημειωτέον βαρύνεται κι αυτό με πρωτοφανείς σκανδαλώδεις εκπτωτικές ποινές για σοβαρότατα παραπτώματα των δύο “μεγάλων” του αθλήματος, βάσει της… έωλης και πιθανόν μεθοδευμένης αθηναϊκής (ιατρικής και παραγοντικής) συνεργασίας και συμφωνίας, προχώρησε στην ποινή του αποκλεισμού (!!!) της έδρας του ΠΑΟΚ! Οι παράγοντες της Βορειοελλαδίτικης ΚΑΕ, χωρίς να αμφισβητούν την διακοπή και τις όποιες καθιερωμένες συνέπειές της, σταυροκοπιούνται στην κυριολεξία για την αφέλεια (;) που επέδειξε ο εν λόγω αθλητικός δικαστής, στο να λάβει σοβαρά υπόψη του το “χαρτί”… ενός νοσοκομείου, πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά από τον “τόπο του… εγκλήματος” και μάλιστα δύο μέρες αργότερα… από γιατρούς… συμπατριώτες… (και μόνον;)… των “θυμάτων”. Αντί προστίμων, επιπλήξεων, ή των όποιων ποινών, συνηθίζεται, επιβάλλεται και νομιμοποιείται να υπάρξουν όπως σ’ όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις και στην συγκεκριμένη, κρίθηκε… “δίκαιο” και σκόπιμο να αμπαρώσουν το “Παλατάκι”. Άξιος ο μισθός τους! Σε ποδόσφαιρο αλλά και σε μπάσκετ, πιθανόν και σ’ όποιο άλλο άθλημα, ή ακόμη και σε όποια άλλη εκδήλωση και δραστηριότητα… συμμετέχει ο ΠΑΟΚ… τα θεσμικά όργανα και οι παντός είδους μηχανισμοί, επαγρυπνούντες σπεύδουν να επιβάλλουν… το “νόμο” τους, σε συνδυασμό με την ικανοποίηση διασυλλογικών ενστίκτων και απωθημένων.
* Μια μεγάλη… “ειρηνική επανάσταση”… ξεκίνησε στα λαϊκά οπαδικά στρώματα της ασπρόμαυρης οικογένειας με αφορμή την κάλυψη της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Τα υποκαταστήματα της τράπεζας που ανέλαβε να διεκπεραιώσει την τεράστια αυτή προσπάθεια και αποστολή, γνωρίζουν απίστευτες καταστάσεις και ανεπανάληπτα περιστατικά, αγάπης, πάθους, θυσίας, πραγματικής λατρείας για την λαοφιλέστατη ομάδα. Η εργατιά και η φτωχολογιά στην “πρώτη γραμμή” κόντρα στο βαρύ κλίμα της οικονομικής ανασφάλειας και αβεβαιότητας, δίνουν την εικόνα ενός θεόρατου κύματος, που είναι σε θέση να σαρώσει τα πάντα!!! Ενθουσιασμός και αισιοδοξία, πέρα από κάθε πρόβλεψη και κόντρα στα εμπόδια του κατεστημένου και την μαύρη και χωρίς υπερβολή λυσσαλέα αντιΠΑΟΚτσήδικη προπαγάνδα που… εξαπέλυσαν τα γνωστά “κέντρα” ζηλοφθονίας και αποπροσανατολισμού. Δυστυχώς για τους τελευταίους, “το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω”.

[free4]

Η ώρα δουλειάς του τεχνικού διευθυντή

Καρπετόπουλος Αντώνης

Ο Ηλίας Πουρσανίδης έκανε την πρώτη μεταγραφή της χειμερινής περιόδου αποκτώντας για λογαριασμό του Ηρακλή τον Αλεξάντερ Βούκοβιτς. Τον παρακολουθούσε κάποιους μήνες κι έχει ολοκληρωμένη εικόνα. Ο Ζήσης Βρύζας είναι έτοιμος να αποκτήσει δύο παίκτες για τον ΠΑΟΚ, αρκεί να πάρει το «πράσινο φως» ότι υπάρχουν χρήματα. Ο Νινιάδης είπε «Τέτεϊ» κι όλοι ψάχνουμε να βρούμε περί τίνος πρόκειται. Και αυτός και ο Πουρσανίδης και ο Βρύζας κάνουν αυτή τη δουλειά: πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσουν λύσεις, ειδικά όταν η αγορά δεν προσφέρει πολλές.

Πέρυσι η «μάχη της ουράς» κρίθηκε εν πολλοίς από τις μεταγραφές του Ιανουαρίου. Ο Ηρακλής, χάρη στην ενεργοποίηση του Μανέλ Φερέρ, και ο Εργοτέλης εμφανίστηκαν μετά το χειμωνιάτικο παζάρι με διαφορετικές ομάδες και κατάφεραν να γλιτώσουν: και για τους δύο στο τέλος του πρώτου γύρου η κατάσταση ήταν ιδιαιτέρως περίπλοκη. Ο Ατρόμητος δεν είχε αξιολογήσει καλά τα κενά του (ειδικά στην άμυνα) και την πάτησε στο τέλος, μια και συνέβησαν ουκ ολίγα παράξενα. Η Βέροια επίσης διαλύθηκε μετά τον Ιανουάριο, διότι δεν ακολούθησε για τη χειμωνιάτικη ενίσχυσή της ένα τεχνικό σχέδιο. Οι χειμωνιάτικες μεταγραφές βοήθησαν πέρυσι πολύ και τη Λάρισα (μια και η παρουσία του Ζουράφσκι και του Μετίν έλυσαν τα επιθετικά προβλήματα της ομάδας), αλλά και τον Πανιώνιο, ο οποίος με τις προσθήκες στην άμυνα κατάφερε να τερματίσει στην πεντάδα. Αντιθέτως, δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είχαν σκίσει τα μεταγραφικά αποκτήματα του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ, της ΑΕΚ, αλλά και του ΠΑΟΚ, παρά τα ουκ ολίγα χρήματα που δόθηκαν.

Εποχή

Θυμίζω ότι πέρυσι τέτοια εποχή είχαν αποκτηθεί ο Μπελούτσι, ο Σίσιτς, ο Λεονάρντο (Ολυμπιακός), ο Εντίνιο κι ο Καλόν (ΑΕΚ), ο Ποστίγκα, ο Μανούτσο και ο Σπυρόπουλος (ΠΑΟ) και ο Κονσεϊσάο, ο Βερόν και ο Γκάβραντσιτς (ΠΑΟΚ). Από όλους αυτούς οι μόνοι που έδωσαν κάτι αμέσως είναι ο Λεονάρντο (πριν τραυματιστεί), ο Σπυρόπουλος, ο Βερόν και ο Εντίνιο. Κάποιοι κατάφεραν να δείξουν την αξία τους μήνες αργότερα (Μπελούτσι, Κονσεϊσάο), κάποιοι άλλοι έφυγαν χωρίς να ακουμπήσουν (Καλόν, Ποστίγκα, Μανούτσο) και υπάρχει και η μοναδική περίπτωση που λέγεται Σίσιτς: πρόκειται για τον μόνο παίκτη στην ιστορία του Ολυμπιακού που από τη μέρα που παρουσιάστηκε στου Ρέντη ψάχνει ομάδα (!), επειδή κατάλαβε ότι δεν τον πιστεύουν.

Διευθυντής

Εχω καιρό τώρα μια υποψία που θέλω να μοιραστώ μαζί σας: οι μεταγραφές του χειμώνα είναι του τεχνικού διευθυντή! Αυτές του καλοκαιριού μπορεί να είναι του προπονητή ή ακόμα ακόμα και του προέδρου. Αλλά αυτές που πρέπει να κάνεις τον χειμώνα, αν δεν έχεις έναν τεχνικό διευθυντή να τις πάρει πάνω του, καλύτερα να μην τις κάνεις ποτέ.

Δικαίωμα

Το καλοκαίρι συνήθως οι προπονητές έχουν το δικαίωμα και να προτείνουν και να απορρίψουν. Οι πιο πολλοί είναι φρέσκοι και αντιμετωπίζονται από τους προέδρους σαν νέες καψούρες: οι προπονητές τούς έχουν κερδίσει και οι πρόεδροι περιμένουν να τους δικαιώσουν. Συνήθως οι μεταγραφές γίνονται στη βάση μιας αμοιβαίας, ας πούμε, συμφωνίας: έναν παίκτη παίρνω εγώ, έναν εσύ. Ο Βαλβέρδε π.χ. πήρε τον Οσκαρ τη στιγμή που ο Κόκκαλης ήθελε και πήρε τον Παπαδόπουλο. Ο Βγενόπουλος πρότεινε και πήρε τον Κλέιτον, διότι όπως έχει πει τον θεωρούσε καλό παίκτη. Ο Ντέμης για να πάρει στον Δώνη τον Μπερνς, τον Κυργιάκο και τον Μπασινά (για τους οποίους ο πρώην προπονητής της ΑΕΚ «πέθαινε») τον έπεισε να μην επιμείνει για τον Κλέιτον (υπέρ του Σκόκο) και να αρκεστεί με τον Χουανφράν αντί να πάρει τον Βενετίδη, όπως επίμονα ζητούσε. Στη Λάρισα ο Μπενζά και ο Σολάνο άρεσαν στον Πηλαδάκη, τον Ρεκόμπα και τον Εστογιάνοφ τους πήρε ο Τσακίρης, τη στιγμή που ο Λίνεν διάλεγε τον Λάγκερ και τον Κοζάνγκα. Στον Αρη θεωρώ δεδομένο ότι για ένα Βιτόλο κι ένα Ρεγκέιρο που ήξερε και ήθελε ο Ερνάντεθ, υπήρχαν ο Λέμπο, ο Ντελόρτε κι ο Αμορόζο που γούσταραν βλέποντάς τους σε βιντεοκασέτες ο Σκόρδας και ο Γιάννης ο Κόντης. Ακόμα και στον Ηρακλή μπορεί τον Ρατόν και τον Μάρτος να τους έφερε ο Πεντράθα, αλλά τον Κωνσταντίνου ο Ρέμος τον έψησε να ανηφορίσει στη Σαλονίκη: το βρίσκω λογικό. Το καλοκαίρι είναι η χαρά του προέδρου (που έχει χρόνο για να ασχολείται και να φαντασιώνει ότι βρήκε θησαυρούς) και του προπονητή (που κάνει φιλικά χωρίς πίεση και δοκιμάζει «μαγικά» σχήματα). Τον χειμώνα το πράγμα είναι αλλιώς.

Πίεση

Ποια είναι η διαφορά; Συνήθως η πίεση. Αν η ομάδα πάει καλά, η ευθύνη της επιτυχίας είναι για τον κόουτς και τον πρόεδρο κάτι τεράστιο να διαχειρισθούν. Για να κάνεις μεταγραφές πρέπει να είναι δεδομένο τι ψάχνεις: μη νομίζετε ότι αυτό είναι πάντα ευδιάκριτο. Σε μια περιορισμένη αγορά οι λύσεις είναι πολύ λιγότερες και οι επιλογές τεράστιο πρόβλημα. Για να μην την πατήσεις, αυτό που κυρίως χρειάζεται είναι ένα τεχνικό σχέδιο, δηλαδή ένας τεχνικός διευθυντής που θα έχει νηφάλια αξιολογήσει τις ανάγκες και θα έχει έτοιμες λύσεις. Τον Δεκέμβριο χρειάζεται κυρίως καθαρό μυαλό.

Πρόβλημα

Πέρυσι ήρθαν ο Ποστίγκα κι ο Μανούτσο για να λύσουν το επιθετικό πρόβλημα του ΠΑΟ. Το βιογραφικό τους ήταν καλό, αλλά κανείς δεν είχε αξιολογήσει τον χαρακτήρα τους: οι μεταγραφές τους αποδείχτηκαν αποτυχημένες, διότι ήταν μεταγραφές προπονητή. Στον πανικό του να κρατήσει την πρωτιά και να κατακτήσει το πρωτάθλημα, ο Πεσέιρο συμβουλεύτηκε κάποιους φίλους του, όπως τον Κεϊρός: δεν κατάφερε να συγκεντρώσει στοιχεία για τη νοοτροπία των παικτών και την προσαρμοστικότητά τους, διότι καιγόταν για τα ματς της Κυριακής. Το ίδιο ζόρι τράβαγε κι ο Τάκης Λεμονής. Είχε δει τριάντα κασέτες με πρωταγωνιστή τον Μπελούτσι, όμως με την πίεση του πρωταθλήματος το πώς θα τον αξιοποιούσε καλύτερα, ήταν μια μάλλον δευτερεύουσα προτεραιότητα. Οταν είχε έρθει ο παίκτης για να αρχίσει να τον χρησιμοποιεί, είχε περάσει κάνας μήνας!

Ολοι ΠΑΟΚ

Σκέφτομαι να πάρω μετοχές του ΠΑΟΚ –για συμβολικούς λόγους. Θέλω να είμαι μέρος κι εγώ μιας προσπάθειας που κάνει ο Ζαγοράκης να αποδείξει ότι οι ομάδες ανήκουν στον κόσμο τους και ότι μόνο έτσι μπορεί να έχουν μέλλον. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ φέτος δεν μου αρέσουν. Δεν μου άρεσε η εισβολή των οπαδών στο Καυτανζόγλειο, δεν μου αρέσει το κρυφτούλι που παίζει η ίδια η ΠΑΕ από την ευθύνη της απέναντι στις πράξεις των οργανωμένων, δεν μου αρέσει ότι δεν δείχνει να θέλει να τους συνετίσει. Ομως, από την άλλη, αυτό το άνοιγμα στον κόσμο με την ειλικρίνεια της ανάγκης που το συνοδεύει μου αρέσει πολύ. Οπως μου αρέσει και ότι ο Αρης π.χ. διοικείται από τον κόσμο του –ποτέ δεν το έχω κρύψει. Κρίμα που το μοντέλο αυτό δεν κάνει για όλους, αλλά προτιμώ τις ομάδες στις οποίες ο κόσμος έχει λόγο από αυτές που ψάχνουν τον πατέρα-αφέντη και τον επενδυτή από τα Εμιράτα.

Η επιτυχία του εγχειρήματος του Ζαγοράκη στηρίζεται σε κάτι απλό: αν αποδειχτεί ότι για τον ΠΑΟΚ δεν νοιάζονται μόνο όσοι πάνε στην Τούμπα, αλλά και όλοι όσοι τον παρακολουθούν στην τηλεόραση, μπορεί ακόμα και στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης ένα θαύμα να γίνει και τα 5 εκατομμύρια ευρώ να βρεθούν. Γι' αυτό θέλω να λέω ότι μια μικρή συμβολή σε αυτό την είχα κάποτε κι εγώ. Αν χάσουμε ας χάσουμε παρέα: εγώ με όλη μου την γκρίνια τον Θοδωρή τον θεωρώ πάντα φίλο μου.

Τι ζητεί ο Ζαγοράκης; Στην πραγματικότητα ζητεί από 80.000 ανθρώπους να καταβάλουν 50 ευρώ έκαστος για την ομάδα τους. Αν ήμασταν στην Ισπανία κι αν μιλούσαμε για ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα που στηρίζονται σε κάποιες χιλιάδες μέλη, αυτό θα ήταν εύκολο. Στην Ελλάδα, ειδικά αυτόν τον καιρό, είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

Το ξέρω ότι για το εγχείρημα μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό ενστάσεις. Δεν χωρά αμφιβολία, όμως, ότι ο πρώην αρχηγός της Εθνικής είχε τη δύναμη να ζητήσει τη βοήθεια του κόσμου στο όνομα της τιμιότητάς του και της ειλικρινούς αγάπης του. Αναρωτιέμαι πόσοι σε αυτή τη χώρα θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο, δηλαδή να κοιτάξουν τον κόσμο στα μάτια, με την ελπίδα ότι αυτός θα τους δείξει κατανόηση. Αυτοί που μπορεί να πείσουν εμένα είναι ελάχιστοι. Ο Θοδωρής μπορεί.

Παλιόφιλος

Η Χέρενφεν του παλιόφιλου Τροντ Σόλιντ ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ χωρίς να κάνει νίκη στον όμιλο. Είναι αλήθεια ότι βρέθηκε σε ένα δύσκολο όμιλο, μια και είχε αντιπάλους τη Μίλαν, την Πόρτσμουθ, τη Βόλφσμπουργκ και την Μπράγκα –όμως αυτό δεν δικαιολογεί ότι η ομάδα του δεν μάζεψε ούτε έναν πόντο, ότι σκόραρε μόλις τρία γκολ κι ότι μάζεψε πάνω από μια ντουζίνα τέρματα σε τέσσερα ματς! Θα μου πεις, είχε κάνει ποτέ ομάδα του Σόλιντ τίποτα καλύτερο στην Ευρώπη; Οχι φυσικά. Αλλά πες το σε όλους εκείνους που όταν ήρθε έγραφαν ότι επρόκειτο για τον τεράστιο ξένο προπονητή, που θα έκανε τον Ολυμπιακό γνωστό σε όλη την Ευρώπη.

(Σε δεύτερη σκέψη τον έκανε. Τον πήγε στη ΦΙΦΑ για την αποζημίωση.)

http://www.sport-fm.gr/article/158533

[hitman]

Ενας απο τους λιγους δημοσιογραφους στην Αθηνα που δεν εχει τυφλωθει απο κομπλεξισμο και εμπαθεια....

"Ετοιμοι για την (πιο υψηλή) απαίτηση

Του ΑΛΕΞΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτό το εξάμηνο ο ΠΑΟΚ, από Σαββατοκύριακο σε Σαββατοκύριακο μες στις τέσσερις γραμμές των γηπέδων της χώρας, καταγράφει την εξέλιξη που ξεπερνά κατά πολύ την επιτυχία να κλείνει τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος στη θέση νούμερο δύο της βαθμολογίας.

Το αληθινό επίτευγμα της ιστορίας ήταν ότι ο ΠΑΟΚ «ακρίβυνε» τη θέση στο ρόστερ του. Πολύ περισσότερο, στην ενδεκάδα του. Αναβάθμισε τη σημασία τού να είναι κανείς ενδεκαδάτος στον «δικέφαλο». Ως και πέρσι, χρονιά που δεν χρειάζεται να θυμίσουμε πως ο ΠΑΟΚ τρεκλίζοντας κατετάγη ένατος και καταϊδρωμένος, το να 'σαι ποδοσφαιριστής και να λες «παίζω στον ΠΑΟΚ» σήκωνε για εύλογη απάντηση ένα αυθόρμητο «ε, και;»

Πλέον ενδεκαδάτος στον ΠΑΟΚ δεν μπορεί να είναι ο κάθε τυχάρπαστος, περίεργος, λίγος, περαστικός. Λες «παίζω στον ΠΑΟΚ» και έχει φτάσει να ισοδυναμεί με, περίπου, ISO. Πιστοποιητικό επαγγελματικής ποιότητας. Είναι το δύσκολο ύψος που έχουν να τηρήσουν εν όψει της αγοράς του Ιανουαρίου, μαζί και η κολοσσιαία ευθύνη τους έναντι του κόσμου, που τον καλούν να συνεισφέρει, ο Ζαγοράκης, ο Βρύζας, ο Φερνάντο Σάντος. Οι τρεις τους, και άλλοι καμιά δεκαριά λιγότερο προβεβλημένοι γύρω γύρω, είναι μια ψυχή, ένα βλέμμα, μια κατεύθυνση. Εν ολίγοις, για το δεδομένο τοπίο μια τέλεια σπανιότητα. Η κατεύθυνση, εδώ και τώρα, δείχνει ότι οφείλουν να συγκρατήσουν την ποιότητα στο κεκτημένο επίπεδο. Να ψωνίσουν επιλεγμένα, όχι για 15 ματς... οπορτουνιστικά (μπας και κάτσει, «από το πουθενά», ν' αρπάξουν το πρωτάθλημα!), αλλά για τα χρόνια μπροστά. Ο ΠΑΟΚ, εδώ και τώρα, ζει την πιο ειδυλλιακή φάση στα χρονικά του την τελευταία τουλάχιστον εικοσαετία. Σ' ένα κάποιο βάθος χρόνου όμως ό,τι τώρα εκτιμάται ως πολύ καλό από το κοινό που συμμετέχει και το απολαμβάνει, αυτό σιγά σιγά θα γίνει... το αυτονόητο.

Και τότε θα έρθει η ανθρώπινη απαίτηση για το «κάτι περισσότερο». Η σοφία του Ζαγοράκη, του Βρύζα, του Φερνάντο Σάντος θα 'ναι η απαίτηση, όταν προκύψει, να μην τους βρει απροετοίμαστους.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/12/2008"

[free4]

Το δώρο των Χριστουγέννων για τον ΠΑΟΚ

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης ζητεί από τον κόσμο του ΠΑΟΚ να καλύψει το «ένα τέταρτο» της προβλεπόμενης αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ αγοράζοντας μετοχές, η αξία των οποίων ξεπερνά συνολικά τα 5 εκατομμύρια ευρώ. Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε πριν από τρεις μέρες τόνισε ότι τα δύο τελευταία χρόνια που βρίσκεται στη διοίκηση της ομάδας δεν έχει εμφανιστεί κανείς με διάθεση να επενδύσει και ζήτησε από τον κόσμο να πάρει την κατάσταση στα χέρια του συμβάλλοντας στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με το υστέρημά του ή με το «δώρο των Χριστουγέννων», αν προτιμάτε. Θα παρακολουθήσουμε τις επόμενες μέρες την ιστορία γιατί έχει και κοινωνιολογικό ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί θα δούμε αν και κατά πόσο η αγάπη του κόσμου για μια ομάδα μπορεί να κάνει και θαύματα. Κανείς νομίζω δεν αμφιβάλλει ότι το να συγκεντρωθούν 5 εκατομμύρια ευρώ από τον κόσμο σε μια στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται στα όρια της νεύρωσης που προκαλεί η οικονομική κρίση ισοδυναμεί με θαύμα.

Το περασμενο καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ μετά τις πωλήσεις του Χριστοδουλόπουλου, του Μελίσση και του Φερνάντεζ βρέθηκε με 4-5 εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο – χρήματα στα οποία προστέθηκαν αυτά που συγκεντρώθηκαν από τις πωλήσεις 17.000 περίπου διαρκείας εισιτηρίων. Τότε η διοίκησή του είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δύο επιλογές: η πρώτη ήταν να χρησιμοποιήσει αυτά τα χρήματα για τη μερική κάλυψη των χρεών προς το Δημόσιο και η δεύτερη να τα επενδύσει για να φτιάξει μια καλή ομάδα η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει ενθουσιασμούς στον κόσμο της. Ο Ζαγοράκης με αρκετό ρίσκο ακολούθησε τον δεύτερο δρόμο, αλλά τα χρέη υπάρχουν κι όσο υπάρχουν θα υπάρχει και πίεση και αβεβαιότητα για τη συμμετοχή της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σήμερα ο Ζαγοράκης ευελπιστεί ότι ο ενθουσιασμός του κόσμου για την καλή πορεία του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα θα είναι αρκετός για να φέρει στο ταμείο 5 εκατομμύρια πρόσθετα έσοδα.

Την επιτυχια του εγχειρήματος ουδείς μπορεί να την προδικάσει – είναι όλα θέμα καρδιάς. Αν αποδειχτεί ότι οι μόνοι που αληθινά αγαπούν τον ΠΑΟΚ είναι αυτοί που πάνε στο γήπεδο είναι δύσκολο να βρεθούν αυτά τα χρήματα, αφού δεν μπορείς από τους είκοσι χιλιάδες θαμώνες της Τούμπας μια τόσο μεγάλη οικονομική θυσία. Αν όμως για τον ΠΑΟΚ νοιάζονται και οι φίλοι του που τον παρακολουθούν στην τηλεόραση δεν αποκλείεται τίποτα! Αν ήμασταν στην Ισπανία κι αν μιλούσαμε για ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα που στηρίζονται σε κάποιες χιλιάδες μέλη αυτό θα ήταν εύκολο. Στην Ελλάδα όμως στο να πληρώνουμε χωρίς απτή ανταπόδοση δεν είμαστε και τόσο συνηθισμένοι.

Αν ο Ζαγορακης πετύχει να πείσει τόσο πολύ κόσμο να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ ανιδιοτελώς, το κατόρθωμά του θα έχει και πολιτικές διαστάσεις: θα είναι η απόδειξη ότι ο Ελληνας όταν νιώθει εμπιστοσύνη στον ηγέτη του είναι έτοιμος να του το δείξει έμπρακτα. Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής είχε τη δύναμη να ζητήσει τη βοήθεια του κόσμου στο όνομα της τιμιότητάς του και της ειλικρινούς αγάπης του. Αναρωτιέμαι πόσοι σε αυτή τη χώρα θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο, δηλαδή να κοιτάξουν τον κόσμο στα μάτια με την ελπίδα ότι αυτός θα τους δείξει κατανόηση…

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 008_296315

[free4]

Πίνουν Ζαγόρ στ' όνομά του...

Οταν αποχωρούσε ο Φερνάντο Σάντος από την ΑΕΚ τον Μάιο του 2006 μου είχε πει σε μια κουβέντα: «Νo more project my friend» (σε ελεύθερη μετάφραση «Δεν αναλαμβάνω ξανά... πλάνα φίλε μου)!

Ο Πορτογάλος ήταν «σκασμένος» από τον τρόπο που του είχε φερθεί ο Ντέμης Νικολαϊδης. Τον παρακάλεσε να αναλάβει το 2004 την υπερχρεωμένη ΑΕΚ με σκοπό να δημιουργήσει σε μια 5ετία μια ομάδα που θα μεγαλουργούσε στην Ελλάδα, αλλά από τον δεύτερο χρόνο του ζητούσε... πρωτάθλημα και ποδόσφαιρο αξιώσεων!

Σήμερα, λοιπόν, ο Σάντος βρίσκεται στον ΠΑΟΚ και δουλεύει με απόλυτη επιτυχία πάνω στο project που εκπόνησε με τον Θοδωρή Ζαγοράκη, το καλοκαίρι του 2007!

Κι' αυτό έχει ως κύριο στόχο την αγωνιστική αναγέννηση του «Δικέφαλου του Βορρά» σε βάθος χρόνου, αφού δεν υπάρχουν τα οικονομικά μέσα για υψηλές πτήσεις «από τη μια μέρα στην άλλη».

Αν άνοιγα σήμερα κουβέντα με τον Πορτογάλο για τα... ελληνικά, ποδοσφαιρικά, project είμαι σίγουρος ότι θα μου λεγε ότι ευτυχώς που υπάρχουν σε τούτο τον χώρο και άνθρωποι σαν τον Θοδωρή Ζαγοράκη που τηρούν τις δεσμεύσεις τους και τιμούν τις συνεργασίες τους! Ετσι ήταν ο «Ζαγόρ» απ όταν έπαιζε ποδόσφαιρο. Ευθύς, τίμιος, σωστός. Ποτέ του δεν «κρέμασε» προπονητή, πάντα λειτουργούσε με γνώμονα το καλό της ομάδας κι όχι το ατομικό συμφέρον.

Εφθασε στο απόγειο της ποδοσφαιρικής του καριέρας το καλοκαίρι του 2004, με την κατάκτηση του Euro, με τη δουλειά του και τη μαγκιά του! Κανένας δεν του χάρισε τίποτε! Τον άκουγα τις περασμένες ημέρες να μιλάει σ' εκείνη τη συνέντευξη Τύπου για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ ΑΕΚ, κι έλεγα μέσα μου ότι αν υπήρχαν στον χώρο του ποδοσφαίρου άλλοι 10 Ζαγοράκηδες, θα μπορούσε το άθλημα να ελπίζει σε καλύτερες ημέρες. Εχουμε πήξει στους νεογιάπηδες που δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο και κάνουν ότι τα ξέρουν όλα και στους παράγοντες «παλαιάς κοπής» που ασχολούνται από την Τρίτη με τον διαιτητή του αγώνα της Κυριακής...

Ο Ζαγοράκης σε κοιτάζει στα μάτια και σου λέει: «Δεν μπορώ να λέω ψέματα, η συνέχεια για την ομάδα είναι δύσκολη. Δεν υπάρχει κανένας επενδυτής, υπάρχει μόνο ο λαός του ΠΑΟΚ. Τα λεφτά από την αύξηση θα πάνε για το αθλητικό κέντρο και για την ενίσχυση της ομάδας. Θα γνωρίζετε πού θα καταλήξει μέχρι και το τελευταίο ευρώ»! Λαϊκίζει ο πρόεδρος που μιλάει συνέχεια για τον «λαό του ΠΑΟΚ»; Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, κάπου «κλείνει τα μάτια» στα... ντου που κάνουν, κατά καιρούς, οι (εκστασιασμένοι) ΠΑΟΚτσήδες στα γήπεδα της «Σούπερ Λίγκας», αλλά αμφιβάλλουμε αν μπορεί να βρεθεί άνθρωπος που θα κουμαντάρει τη θύρα «4» καλύτερα απ αυτόν.

Ο Ζαγοράκης δεν μπορεί να κατηγορηθεί για λαϊκιστής. Ισορροπιστή μπορείς να τον πεις, αλλά λαϊκιστή... ούτε με σφαίρες! Γιατί πολύ απλά είναι «ένας απ αυτούς», προέρχεται από τα χαμηλά, αστικά, «στρώματα» και είναι άρρωστος με τον ΠΑΟΚ! Είναι ένα «παιδί του λαού» που δεν ξέχασε το παρελθόν του όταν έφθασε ψηλά κι απέκτησε δόξα και χρήμα. Αυτή είναι και η διαφορά του με τον Ντέμη Νικολαϊδη, τον πρώην συμπαίκτη του σε ΑΕΚ και εθνική ομάδα, ο οποίος αποτέλεσε επί της ουσίας και τον εμπνευστή του για την εμπλοκή του στα διοικητικά του ΠΑΟΚ.

Ο Νικολαϊδης, παιδί μεταναστών, μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη, κατέβηκε στην Αθήνα, έγινε σταρ και ξέφυγε με το life style! Ο Ζαγοράκης, γεννήθηκε φτωχόπαιδο, μεγάλωσε στην Καβάλα, «σκαρφάλωσε» στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου, απόλαυσε το life style, κέρδισε και τον τίτλο του καρδιοκατακτητή, αλλά κατάφερε να ισορροπήσει τις καταστάσεις μέσα του και να διατηρήσει τα καλά στοιχεία του εαυτού του.

Στη Θεσσαλονίκη «πίνουν νερό» στο όνομα του «Ζαγόρ» οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Δεν είναι να πεις κακή κουβέντα γι αυτόν, το διαπίστωσα στις συζητήσεις που άνοιξα με κάποια ΠΑΟΚτσάκια (όπως αυτοαποκαλούνται!) στο ταξίδι της περασμένης Κυριακής για το ματς της ΑΕΚ με τον Αρη! Κοντολογίς νιώθουν τυχεροί που τον έχουν για πρόεδρο και καλά κάνουν. Ο άνθρωπος έχει πλάνο, είναι συγκροτημένος, δεν είναι «καβαλημένος», είναι εργατικός, είναι τίμιος και είναι «ένας απ αυτούς».

http://sports.e-go.gr/article.asp?catid ... 5&tag=7950

[free4]

ΠΟΚ - Βρύζας 0-2

Βρισκόμαστε πλέον σε επίπεδο διακοπών και η περίοδος αυτή για να περάσει πιο ευχάριστα θέλει και το μεταγραφικό κάτι της. Ο κόσμος είναι έτοιμος να χαλαρώσει, βλέπει την Γαλοπούλα – Γοουρουνάκι – Αρνάκι, τα μελομακάρονα, τους κουραμπιέδες και ετοιμάζεται για το μεγάλο φαγοπότι. Και εμείς μαζί τους αναμένουμε σαν τρελοί την ευκαιρία να ρίξουμε κανένα βλέφαρο ύπνου παραπάνω.

Οι ομάδες βρίσκονται πλέον σε ρυθμούς μεγάλης ραστώνης και μοιάζουν σαν να έχουν ήδη φάει όλα τα παραπάνω μαζί και να έχουν βαρυστομαχιάσει. Πραγματικά θα περίμενα από τις ομάδες μας να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να λύσουν τα σοβαρά αγωνιστικά τους προβλήματα. Ακόμα και ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός έχει θέματα προς επίλυση και από ότι μαθαίνω δεν είναι διατεθειμένος να κάνει ούτε μία κίνηση. Εάν και εφόσον ο ΠΑΟ πάρει κάτι πολύ καλό μπορεί να και πάρουν και αυτοί ένα παίκτη.

Ο Παναθηναϊκός με τα κενά του να φωνάζουν από το καλοκαίρι ακόμα περίμενε να έρθει ο χειμώνας για να τα κλείσει. Θα μπορούσε κάλλιστα να τα είχε κλείσει από το καλοκαίρι αλλά αυτό δεν συνέβη. Ακόμα και τώρα όμως η ομάδα δεν έχει κάνει κάποια ανακοίνωση. Ήθελα να ήξερα τι περιμένουν; Δύο τινά συμβαίνουν ή έχουν κλείσει παίκτες και θα τους ανακοινώσουν με δόσεις και λάου λάου για καλύτερη επικοινωνία (μαζί τους εάν ισχύει αυτό) ή πάλι είναι αδιάβαστοι.

Εάν συμβαίνει το πρώτο έχουν ένα μικρό παράθυρο μέχρι αύριο το πολύ πολύ μεθαύριο για την πρώτη ανακοίνωση. Μετά ο κόσμος να με συγχωρεί η χάρη τους θα το μάθει στις διακοπές του, στο τραπέζι το Χριστουγιεννιάτικο και θα πάει στράφι η όλη ιστορία. επίσης πολύ χρήσιμο λέω εγώ τώρα θα ήταν να μπορούσε να έπαιζε και κάποιος από αυτούς στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Η ομάδα έχει 15 μέρες περίπου μέχρι τότε και οι παίκτες αυτοί θα μπορούσαν να κάνουν 5-6 προπονήσεις. Εάν χάσεις από την ΑΕΚ τότε σφυρίξτε κλέφτικα. Λέτε εκεί στον ΠΑΟ να μην είναι έτοιμοι; Λέτε να περιμένουν το αποτέλεσμα του ντέρμπι για να κάνουν μεταγραφές; Ελπίζω όχι. Σε κάθε άλλη περίπτωση το κράξιμο θα είναι τεράστιο.

Η ΑΕΚ έχει πλέον απαξιωθεί τελείως. Δεν την παίρνει κανένας στα σοβαρά συμπεριλαμβανομένων και των οπαδών της. Αυτό είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Ακόμα και ο Τροχανάς ή ο Μάκης Ψωμιάδης την είχαν σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση και με σαφώς καλύτερους παίκτες. Όλοι αυτοί οι πλούσιοι και μεγάλοι επιχειρηματίες είναι που την εξαθλίωσαν αγωνιστικά. Ήρθε λοιπόν η ώρα του λογαριασμού και οι τύποι προσπαθούν να κάνουν ότι δεν βλέπουν…

Εάν η ΑΕΚ δεν ενισχυθεί άμεσα τότε δεν μπορεί να έχει την παραμικρή ελπίδα για τίποτε φέτος. Ο κόσμος της θα αδιαφορήσει ακόμα περισσότερο και αν δείτε πάνω από 8-9000 διαρκείας του χρόνου γράψτε μου. Εκτός και αν όλοι είναι αποφασισμένοι να την δώσουν στον Μελισσανίδη. Εάν όμως ισχύει αυτό ας την δώσουν από τώρα πριν να είναι τελείως αργά. Οι ομάδες γκρεμίζονται μέσα σε μία μέρα αλλά θέλουν καιρό για να κτιστούν. Αναρωτιέμαι πάνω σε τι θα κτίσει ο «Τίγρης» εάν έρθει;

Εκεί στον ΠΑΟΚ είναι σοβαροί και γρήγοροι. Ο Βρύζας περίμενε πως και πως αυτή την περίοδο και βλέπει το σχεδιασμό του να του βγαίνει σχεδόν τέλεια. Η τελευταία γκέλα ήταν πιο βαριά αλλά η ομάδα πάει με κεκτημένη ταχύτητα και χωρίς ανάσες εδώ και 2-3 αγωνιστικές. Ο άνθρωπος έχει δει τα κενά στην ομάδα και έσπευσε πριν καλά καλά έρθουν τα Χριστούγεννα να στείλει τα πρώτα δύο δώρα. Το πρώτο είναι ο Σορλέν και το δεύτερο ο Κουλιμπάλι. Ο μεν πρώτος θα αυξήσει τις επιλογές στα χαφ πέραν των Βερόν, Γκαρσία και Ίβιτς και ο δεύτερος θα προσφέρει λύσεις σε μία επίθεση που είχε κέντρο αναφοράς τον Μουσλίμοβιτς και συμπληρωματικούς τους Μπακαγιόκο και Αναστασάκο.

Λείπουν και άλλοι παίκτες για να είναι πιο πλήρης η ομάδα. Εάν αποκτηθούν δύο παίκτες ποιότητας στα άκρα της άμυνας ή του κέντρου τότε πολύ φοβάμαι ότι οι του κέντρου θα έχουν κάθε λόγο να είναι αγχωμένοι. Η πληρότητα του ΠΑΟΚ σε συνδυασμό με τον κόσμο, την σφιχτοδεμένη και αποφασισμένη ομάδα του Σάντος και την διοίκηση Ζαγοράκη μόνο καλά νέα μπορεί να φέρνει. Ο κόσμος το έχει καταλάβει και ήδη ονειρεύεται και ο Βρύζας του δίνει και άλλους λόγους για όνειρα και πολύ καλά κάνει.

http://www.sportaction.gr/document.php? ... _id=115074

[novito]

[free4]

Νταξ τώρα...

[free4]

Οι κερδισμένοι ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ, ο «στα λεφτά μου» ΠΑΟ και η εντελώς χαμένη ΑΕΚ

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης πρέπει να στόλισε με μεγάλη διάθεση αυτό το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Οχι μόνο επειδή τον φτιάχνει η οικογενειακή κατάσταση, με την κόρη Μαρία - Λυδία, στην οποία σε λίγα χρόνια θα βάλει κάμερες για να την παρακολουθεί στις εξόδους και να την προλαβαίνει κάθε φορά που την πλησιάζουν οι άντρες, αλλά και επειδή του φτιάχνει τη διάθεση η ατμόσφαιρα στη Θεσσαλονίκη. Ο παράγοντας της χρονιάς, ο οποίος νομίζω δεν θα δυσκολευτεί να «νικήσει» στην ετήσια δημοσκόπηση που κάνουν τα «Νέα» (www.tanea.gr/prosopo2008) μπορεί να καμαρώνει για το φετινό επίτευγμα, αλλά δεν έχει δικαίωμα να μείνει σε αυτό. Το καλό για τον ίδιο είναι ότι το ξέρει. Το καλύτερο για τον ΠΑΟΚ είναι ότι μπορεί να πετύχει μαζί του πολύ περισσότερα. Το 2009 ζυγώνει για τον ΠΑΟΚ με τις καλύτερες προοπτικές. Γι’ αυτό και είναι μεγάλη η ευθύνη του Ζαγοράκη και των συνεργατών του. Τέτοιος ενθουσιασμός δεν υπήρχε στην κοινωνία του ΠΑΟΚ στη σύγχρονη ιστορία του κλαμπ. [...]

http://www.exedrasports.gr/default.asp? ... 4&catid=90

[free4]

Καλλιτέχνες vs Ταλιμπάν

Η γκρίνια για το «κάτι περισσότερο» είναι δημιουργική. Ωφελεί να υπάρχει, επειδή κρατά τον πήχη στο ύψος του και την κατάσταση... στην τσίτα. Αλλά, καλώς ή κακώς, αυτό το «κάτι περισσότερο» θα διακυβευθεί και θα διεκδικηθεί την άνοιξη στα πλέι οφ, όχι τώρα. Η γκρίνια, λοιπόν, ακούγεται πρόωρη. Πιθανότατα, αν ανοίξουμε καρδιές και δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο, κατά βάθος πηγάζει από τη μοναδική ειδοποιό διαφορά της τρέχουσας περιόδου. Οτι τους (τη) βγήκε σαν αφεντικό πόλης, μάλλον απρόοπτα για ό,τι είχαν φανταστεί το καλοκαίρι, ο ΠΑΟΚ! Κατανοητό, γιατί είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό. Κατανοητό, και το γιατί οι Αρειανοί αρνούνται να πιστέψουν πως ο ΠΑΟΚ στ' αλήθεια υπερέχει όσο δείχνει, τούτη τη στιγμή, η βαθμολογία (δύο θέσεις και επτά βαθμούς μπροστά).

Κόκε ή Μουσλίμοβιτς, Βιτόλο ή Βερόν, Σηφάκης ή Χαλκιάς, Τόνι Κάλβο ή Μπακαγιόκο, Λέμπο ή Κοντρέρας, Νέτο ή Σνάουτσνερ, Νάτσο ή Πάμπλο Γκαρσία, Ρεγκέιρο ή Σέρζιο Κονσεϊσάο, ειλικρινά η συζήτηση ποιος είναι ένας-με-έναν καλύτερος δεν βγάζει νόημα επειδή δεν οδηγεί στην ουσία της σύγκρισης. Η ουσία της σύγκρισης είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει πιο στέρεη ομάδα από τον Αρη. Πιο συγκεντρωμένη, πιο δύσκολη να σπάσει. Πιο σκληρή. Πιο... ταλιμπανική. Πιο πεινασμένη. Πιο κακά παιδιά. Πιο «μαχαίρι στα δόντια». Απαντα, φυσιολογικά. Το σημείο φρακαρίσματος, για τον ΠΑΟΚ αργεί ακόμη.

http://www.exedrasports.gr/default.asp? ... 0&catid=92

[Steenage]

Η θέση να είναι ακριβή

Ο Αχμέντ Αμπού Μοσλέμ, τον οποίο έφερε για να δοκιμάσει ο ΠΑΟΚ, έχει «πατήσει» από τον περασμένο Ιούλιο τα 27. Συνεπώς, τα περιθώρια βελτίωσής του είναι πλέον ελάχιστα. Το ταβάνι σχεδόν το έχει φτάσει (αν δεν το έχει ακουμπήσει). Ο Αιγύπτιος δεν μπόρεσε να στεριώσει στη Στρασμπούρ, η οποία τον πήρε τον Γενάρη του 2006 από την Αλ Αχλί και από πέρυσι ψάχνει να βρει ομάδα για να τον ξεφορτωθεί. Πρώτα ήταν η Κρίσταλ Πάλας. Ομως, ο Αμπού Μοσλέμ δεν κατάφερε να βγάλει άδεια εργασίας και «ναυάγησε» η μετακίνησή του στους Λονδρέζους, τον Ιανουάριο του 2008. Σε «ναυάγιο», αμέσως μετά, οδηγήθηκε και η μετακόμισή του (ως δανεικού) και στη Ραπίντ Βουκουρεστίου (μολονότι πήγε στη Ρουμανία). Τα χάλασαν, βλέπετε, στα λεφτά…

Δηλαδή αυτό το βιογραφικό σάς κάνει «κλικ» για παίκτη που μπορεί να βάλει στο ρόστερ του ο ΠΑΟΚ; Τη στιγμή που ανέβασε τα ποιοτικά του στάνταρ, αποκτώντας ποδοσφαιριστές επιπέδου Μουσλίμοβιτς, Κοντρέρας, Πάμπλο Γκαρσία και Ιβιτς, ακούγεται παράταιρο να δοκιμάζει παίκτες τύπου Αμπού Μοσλέμ. Αλλες εποχές στον ΠΑΟΚ αυτό θα φαινόταν φυσιολογικό. Με το πνεύμα και τη φιλοσοφία της εποχής Ζαγοράκη, Σάντος και Βρύζα, φαίνεται ασυμβίβαστο.

Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που την προπερασμένη σεζόν έπαιξε σε 11 ματς, την περασμένη είχε μόλις δύο συμμετοχές και φέτος καμία σε μία ομάδα δεύτερης κατηγορίας στη Γαλλία.

Παίκτες με τέτοιο CV πρέπει να απορρίπτονται προτού καν δοκιμαστούν από μια ομάδα που αρχίζει να μεγαλώνει ξανά αγωνιστικά. Ακόμα και όταν πρόκειται για μπακ απ. Διότι η θέση στο ρόστερ του ΠΑΟΚ πρέπει να γίνει και πάλι ακριβή. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αρχίσει ο ΠΑΟΚ να διαγράφει σταθερά πορεία πρωταθλητισμού.

Οι δοκιμές παικτών έχουν λογική όταν μιλάμε για μικρές ηλικίες. Να ήταν ο Αιγύπτιος 18, 19, 20, άντε 21 ετών, να τον «τσεκάρουν» στη Σουρωτή. Αλλά στον 27άρη τι δοκιμή να κάνεις;

Ο Σορλέν, βεβαίως, είναι άλλη περίπτωση. Αρκούντως αξιόπιστη. Μετράει πάνω από 250 ματς στο Σαμπιονά και έχει γράψει την ιστορία του. Σε αυτόν μπορεί να βασιστεί ο Φερνάντο Σάντος. Δεν αρκεί, ωστόσο, μόνο ο Σορλέν (που κι αυτός θα χρειαστεί λίγο χρόνο, αφού προέρχεται από ένα εξάμηνο απραξίας στη Ρεν, στην οποία φέτος έχει παίξει μόνο 137’, στο Λιγκ Καπ).

Ο ΠΑΟΚ για να αντέξει στην πίεση που θα του ασκήσουν όσοι τον καταδιώκουν (Παναθηναϊκός, ΑΕΚ), αλλά και για να μπορέσει να παραμείνει μέχρι τέλους κοντά στην κορυφή, χρειάζεται ουσιαστική ενίσχυση με παίκτες τύπου Σορλέν, οι οποίοι θα είναι «ψημένοι» και έτοιμοι για την ενδεκάδα. Είναι αμαρτία εδώ που έχει φτάσει να προδοθεί στον δεύτερο γύρο από τις σημαντικές ελλείψεις και τις ανισορροπίες που παρουσιάζει το δυναμικό του. Η σεζόν δεν μπορεί να βγει στο ίδιο επίπεδο μόλις με 11-12 αξιόπιστες λύσεις. Το τελευταίο ματς με τον Πανσερραϊκό ήταν ένα ηχηρό «καμπανάκι». Σε αυτό τον αγώνα φάνηκε η αδυναμία του ΠΑΟΚ να καλύπτει (επ’ άπειρον) τα κενά του ποντάροντας μόνο στο σχέδιο του Σάντος, στην πειθαρχία των παικτών και στην οργάνωση του παιχνιδιού του. Η ανάγκη προσθήκης ποιοτικών ποδοσφαιριστών είναι κραυγαλέα.




http://www.exedrasports.gr/default.asp? ... 2&catid=77