Γιάννης Ταμουρίδης: Γεννημένος «ασπρόμαυρος» πρωταγωνιστήςΠιστός από πιτσιρικάς σε ένα σύμβολο, σε μια ιδέα, σε τέσσερα ιερά γράμματα, σε δύο αντίθετα χρώματα, ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές που έχει γεννήσει η ελληνική ποδηλασία, φορά με υπερηφάνεια τη στολή της αγαπημένης του ομάδας, αρνούμενος να την εγκαταλείψει, παρά τις καταιγιστικές προτάσεις που δέχεται από διάφορους συλλόγους κάθε χρόνο. Γνωστός σε όλους για τη σπουδαία πορεία του στο χώρο, ο Γιάννης Ταμουρίδης εκπροσωπεί επάξια την ομάδα του ΠΑΟΚ σε κάθε εγχώρια συνάντηση, ενώ παράλληλα τρέχει στις μεγαλύτερες πίστες του κόσμου με τα χρώματα της Εθνικής, έχοντας διακριθεί σε αμέτρητες διεθνείς διοργανώσεις.
Πρόσφατα συμμετείχε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, στο Κάλι και στη Μελβούρνη, όπου κατέκτησε ένα αργυρό και ένα χρυσό μετάλλιο αντίστοιχα, κι όλα αυτά μετά την επιστροφή του από ποινή αποκλεισμού για ένα χρόνο.
Το 2008 μια δυσάρεστη περιπέτεια, απείλησε να του κόψει τα φτερά, αλλά δε…μάσησε και προχώρησε, χωρίς να πει κουβέντα. Άφησε πίσω την πικρία που του προξένησε η ιστορία με το θετικό δείγμα σε απαγορευμένες ουσίες και συνέχισε. Άλλωστε… ΠΑΟΚ είναι!
-Επέστρεψες στη δράση μετά από ένα χρόνο απουσίας και αντί απλά να προσπαθήσεις να βρεις ρυθμό, εσύ σάρωσες στα Παγκόσμια Κύπελλα…«Από τον περασμένο Μάρτιο είμαι εκτός από τον ΠΑΟΚ και σε μία ακόμη επαγγελματική ομάδα, την SP TABLEWARE, μέσα από την οποία έχω την ευκαιρία να συμμετέχω σε διεθνή τουρνουά, κάτι που με ωφέλησε ιδιαίτερα. Έτσι προέκυψαν και οι επιτυχίες.»
-Ποια η διαφορά αυτής της ομάδας με τον ΠΑΟΚ;«Με τον ΠΑΟΚ συμμετέχω μόνο σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα, εκεί όπου το επίπεδο δεν είναι αυτό που θα με σπρώξει να ανέβω αγωνιστικά. Σ΄ αυτό ευθύνεται το ότι πραγματοποιούνται ελάχιστοι αγώνες και το ότι δεν υπάρχουν πολλοί αθλητές, ώστε να αυξάνεται ο ανταγωνισμός. Το ένα φέρνει το άλλο…Με αυτή την ομάδα φέτος έχω τρέξει 50-60 αγώνες κι όλο αυτό με έχει βοηθήσει πάρα πολύ σε σχέση με τους ξένους αθλητές που παλαιότερα έτρεχαν πολλούς περισσότερους αγώνες από εμένα στο πλαίσιο της προετοιμασίας τους για μια μεγάλη διοργάνωση. Εγώ το μόνο που μπορούσα να κάνω πριν, ήταν να προπονούμαι μόνος μου και αυτό με κρατούσε αρκετά πίσω. Το θέμα δεν είναι να ξεπερνάς μόνο τον εαυτό σου, αλλά και τους αντιπάλους σου.»
-Τι έκανες όταν απουσίαζες;«Σταμάτησα για δύο μήνες, γιατί ήθελα να συνέλθω, αλλά μετά συνέχισα τις προπονήσεις κανονικά. Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν έτρεχα σε αγώνες. Το θέμα είναι ότι ήξερα πάνω-κάτω ότι η ποινή θα μειωνότανε στον ένα χρόνο, οπότε δεν είχα την πολυτέλεια να διακόψω και μετά να ξαναξεκινήσω και μάλιστα να βρεθώ στο ίδιο επίπεδο. Τελικά το ότι σταμάτησα του αγώνες για μία χρονιά μάλλον καλό, μου έκανε, παρά κακό, καθώς κατάφερα μετά από τόσα χρόνια να ξεκουραστώ.»
-Πως είναι να εκπροσωπείς τον Δικέφαλο;«Παρ΄ όλο που φέτος είχα πολλές προτάσεις για μεταγραφή, δε δέχθηκα καμία γιατί πραγματικά χαίρομαι που είμαι στον ΠΑΟΚ. Εκτός απ’ ότι έχω καλές σχέσεις με τους ανθρώπους του συλλόγου, γουστάρω που φοράω τον Δικέφαλο. Και ο Ερασιτέχνης παρ’ όλα τα προβλήματα που υπάρχουν, μου προσφέρει ό,τι του ζητάω, οπότε…»
-Υπάρχει κάτι που σου κάνει τη ζωή…ποδήλατο;«Το ίδιο το ποδήλατο! Όχι, πλάκα κάνω. Αυτό που με ταλαιπωρεί θα έλεγα είναι το ότι πρέπει συνεχώς να λείπω από το σπίτι μου και να βρίσκομαι μακριά από την οικογένειά μου.»
-Ποια θα ξεχώριζες ως την καλύτερη στιγμή της καριέρας σου;«Σίγουρα τη 2η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2005 στο Λος Άτζελες. Ήταν η πρώτη φορά που ένας Έλληνας αθλητής, έμπαινε στα μετάλλια στη συγκεκριμένη διοργάνωση, γι΄ αυτό θεωρώ τη συγκεκριμένη διάκριση μια ξεχωριστή επιτυχία. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα έφτανα εκεί και ήταν μεγάλη έκπληξη για ‘μένα.»
-Ως τη χειρότερη;«Η χειρότερη στιγμή είναι μία. Πρόπερσι. Έζησα κάτι που δεν θέλει κανένας αθλητής να ζήσει. Είχα όμως δίπλα μου την οικογένειά μου που με στήριξε. Αν δεν ήταν οι δικοί μου άνθρωποι δεν θα ξαναξεκινούσα. Αυτοί ήταν που μου είπαν ότι δεν θα πρέπει να σταματήσω με αυτόν τον τρόπο. Αυτό που έζησα ήταν ισάξιο με το να χάνεις ό,τι πιο αγαπημένο έχεις.»
-Η Ομοσπονδία στηρίζει;«Ποτέ δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα με την Ομοσπονδία. Με στήριξε σε ότι ήθελα και πάντα είχαμε άψογη συνεργασία. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο μαζί μου, αλλά και με άλλους αθλητές οι οποίοι μετάλλια κατακτούν και εξάδα μπαίνουν σε διοργανώσεις. Όλα αυτά είναι έργο της Ομοσπονδίας.»
-Πως είναι το επίπεδο των μικρότερων κατηγοριών; Έρχονται ταλέντα;«Βεβαίως και έρχονται. Το επίπεδο ανεβαίνει, αλλά δυστυχώς μειώνεται ο αριθμός των παιδιών που ασχολούνται με το άθλημα. Σε αυτό σημαντικό ρόλο έχει παίξει ο νέος αθλητικός νόμος και η κατάργηση των προνομιών. Ήταν τεράστιο λάθος αυτό που έγινε. Σε κάνει ώρες-ώρες να αναρωτιέσαι, αν αξίζει να δημιουργούνται πρωταθλητές. Ποιος γονιός θα επιτρέψει στο παιδί του να ασχοληθεί σοβαρά με ένα άθλημα και να αφήσει λίγο πίσω το σχολείο, τη στιγμή που δεν προβλέπεται πλέον κάτι ως επιβράβευση για μια τόσο σημαντική προσπάθεια; Στο τέλος θα μείνουμε μόνο εμείς, που είμαστε κατά κάποιο τρόπο «βολεμένοι» στο δημόσιο και από εκεί και πέρα κανένας άλλος δε θα ρισκάρει από τη νέα γενιά την καριέρα του για να κάνει πρωταθλητισμό.»
-Τι περιλαμβάνουν τα μελλοντικά σου πλάνα;«Στο μυαλό μου είναι σίγουρα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα πραγματοποιηθεί σε τρεις μήνες. Πάντα αυτός ήταν ο μεγάλος μου στόχος και γι’ αυτό θα παλέψω και φέτος. Στο μεσοδιάστημα θα λάβω μέρος σε διάφορα τουρνουά, στο πλαίσιο πάντα της προετοιμασίας μου για τη συγκεκριμένη διοργάνωση.»
-Οι στόχοι σου εκεί;«Όταν έχεις κατακτήσει δύο μετάλλια σε Παγκόσμια Κύπελλα, σίγουρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δεν πας για μια απλή συμμετοχή. Στόχος μου είναι η είσοδός στην εξάδα και από εκεί και πέρα ό,τι καλύτερο.»
http://www.metrosport.gr/podilasia-gian ... tagonistis