Paokmania.Gr

Επειδή θα πρέπει κάπως και να δικαιολογήσω το nickname μου νομίζω, ότι ο καταλληλότερος τρόπος, είναι με το να δημιουργώ topic συνυφασμένα με αυτό. Και τι πιο συνυφασμένο(τώρα την έμαθα την λέξη κι είπα να την κοτσάρω καμιά 342 φορές) από τη νύχτα για ένα πλάσμα που ζει σε αυτή, όπως η νυχτερίδα. Και φυσικά νύχτα σημαίνει ύπνος, εξού και το προηγούμενο τόπικ που είχα δημιουργήσει για τον «ΠΑΟΚ των ονείρων μας» γι αυτό και μετά από μία ιδέα που με ήρθε από ένα post του praktorinou, ανοίγω και το «Ούτε στον ύπνο τους» (προσεχώς και το «Κοιμήσου κι η τύχη σου δουλεύει», για να ολοκληρωθεί η τριλογία ). Το topic λοιπόν θα αφορά παίκτες τύπου Καραλίδη(είπαμε με έχει στοιχειώσει), οι οποίοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν από την ομάδα μας, αναφέρω ενδεικτικά μερικούς από τα αγαπημένα μου 80s, Αφοί Απτίδη, Μπασμπανάς, Παλάσκας (Ο ένας από τους δύο μάλιστα είχε σκοράρει σε μια νίκη επί του Παναθηναϊκού με 1-0 στην τούμπα κάπου το 89 αν θυμάμαι καλά και νομίζω ο Μπασμπανάς ήταν), αλλά επίσης θα αφορά κι αυτούς που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα φορούσαν την φανέλα του δικεφάλου, π.χ ο Νικολάου που έπαιξε κάπου στα middle 90s και μετά μετεγράφηκε στο σκουλίκι, για να το οδηγήσει στην μεγαλειώδη πορεία προς την καταξίωση και το πρωτάθλημα του 97 της Βου Εθνικής.

Αυτά τα ολίγα αναμένω τις καταθέσεις σας (σε ψυχή)

(Χαιρετίζω και επικροτώ δια της παρουσίας μου
την πρωτοβουλία του αδελφού nyxteridas).

Ενδεικτικό και πολύ πρόσφατο παράδειγμα προπονητή
που "Ουτε στον ύπνο του!"
θα προπονούσε τον ΠΑΟΚ.



(Πιες το μ@λάκα,
πιες το,
μπας και γλυτώσουμε
κανά ψιλό από την αποζημίωση σου).

Το πρώτο όνομα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Σπύρος Γόγολος.
Την μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου 2000 αποκτάται από την Καλλιθέα. Λίγες μέρες αργότερα συμπεριλαμβάνεται στα ανταλλάγματα για την μεταγραφή του Ναλιτζή από τον Πανιώνιο, χωρίς να έχει αγωνιστεί ούτε λεπτό με την ασπρόμαυρη φανέλα.*
Η συνέχεια της καριέρας του δεν έχει ιδιαίτερη σημασία (πέρασε και από το συμπολίτη, όλη η καριέρα του βρίσκεται εδώ).
Αυτό που έμεινε είναι το χρέος της μεταγραφής (220.000 ευρώ παρακαλώ) προς την Καλλιθέα...

*Edit: Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν αποκλείεται να μας παρουσιάσουν κανένα τέτοιο ντοκουμέντο ο PRAKTORINOS ή ο GORDON...

ΥΓ: Ωραίο topic.

nyxteridas έγραψε:Επειδή θα πρέπει κάπως και να δικαιολογήσω το nickname μου νομίζω, ότι ο καταλληλότερος τρόπος, είναι με το να δημιουργώ topic συνυφασμένα με αυτό. Και τι πιο συνυφασμένο(τώρα την έμαθα την λέξη κι είπα να την κοτσάρω καμιά 342 φορές) από τη νύχτα για ένα πλάσμα που ζει σε αυτή, όπως η νυχτερίδα. Και φυσικά νύχτα σημαίνει ύπνος, εξού και το προηγούμενο τόπικ που είχα δημιουργήσει για τον «ΠΑΟΚ των ονείρων μας» γι αυτό και μετά από μία ιδέα που με ήρθε από ένα post του praktorinou, ανοίγω και το «Ούτε στον ύπνο τους» (προσεχώς και το «Κοιμήσου κι η τύχη σου δουλεύει», για να ολοκληρωθεί η τριλογία ). Το topic λοιπόν θα αφορά παίκτες τύπου Καραλίδη(είπαμε με έχει στοιχειώσει), οι οποίοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν από την ομάδα μας, αναφέρω ενδεικτικά μερικούς από τα αγαπημένα μου 80s, Αφοί Απτίδη, Μπασμπανάς, Παλάσκας (Ο ένας από τους δύο μάλιστα είχε σκοράρει σε μια νίκη επί του Παναθηναϊκού με 1-0 στην τούμπα κάπου το 89 αν θυμάμαι καλά και νομίζω ο Μπασμπανάς ήταν), αλλά επίσης θα αφορά κι αυτούς που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα φορούσαν την φανέλα του δικεφάλου, π.χ ο Νικολάου που έπαιξε κάπου στα middle 90s και μετά μετεγράφηκε στο σκουλίκι, για να το οδηγήσει στην μεγαλειώδη πορεία προς την καταξίωση και το πρωτάθλημα του 97 της Βου Εθνικής.

Αυτά τα ολίγα αναμένω τις καταθέσεις σας (σε ψυχή)

Παλασκας ηταν και ειχε σκοραρει με το γονατο/καλαμι....ηταν η εποχη που ο βουλινος ειχε φερει ταλεντα απο το μακεδονικο με τα κανταρια....μεγαλες εποχες...

Αμ ο χιονας? που τον πας αυτον...κι'αυτο ειχε σκοραρει με το βαζελο πανω απο τη γραμμη του τερματος και εκανε δυο μηνες δηλωσεις μετα...ασχετα αν που μετα απο λιγο καιρο κατεληξε να τον πετανε μπουκαλια και κερματα οι ιδιοι οι οπαδοι μας...

Αμ αυτός;

nyxteridas έγραψε: Αφοί Απτίδη, Μπασμπανάς, Παλάσκας (Ο ένας από τους δύο μάλιστα είχε σκοράρει σε μια νίκη επί του Παναθηναϊκού με 1-0 στην τούμπα κάπου το 89 αν θυμάμαι καλά και νομίζω ο Μπασμπανάς ήταν),

Χαιρετιζω το τοπικ. Θεωρω πως θα θα αποτελεσει αλλη μια διεξοδο για την εκφραση ενος γονιδιακου χαρακτηριστικου του ΠΑΟΚτση: τον αυτοσαρκασμο.

ΥΓ : Ο Παλασκας ειχε σκοραρει το δευτερο γκολ του ΠΑΟΚ στο τελευταιο ματς του Α' Γυρου (σαιζον 89-90 αν δεν κανω λαθος) με τον Βαζελο στην Τουμπα, οπου νικησαμε 2-1. Ειχαν προηγηθει αυτη με τον Γεωργακοπουλο απο απευθειας κορνερ και ειχαμε ισοφαρισει εμεις με κοντρα στο ποδι του Μαγκντι οταν ο Σαργκανης προσπαθησε να απομακρυνει την μπαλα. Ο τελευταιος αν θυμαμαι καλα ειχε βγαλει σχεδον ολο το πρωτο ημιχρονο στο ημικυκλιο της περιοχης του, γιατι τον ειχαν βαλει σημαδι απο την 4 και τα κοτρωνια εφευγαν συννεφο. Στο Β' ημιχρονο ο αταλαντούχος Παλασκας εκανε ενα γυριστο σουτ μεσα στην περιοχη τους και πηραμε το ματς, βγαινοντας πρωταθλητες χειμωνα. Δυστυχως δεν ειχε αναλογη συνεχεια η σαιζον. Βγηκαμε απλα στο ΟΥΕΦΑ (3οι νομιζω ).

Θέλω αφιέρωμα στο πουλέν μου τον Τσαουσίλα.
Ο Βουλινός είχε πει ότι στοίχισε 300 εκατομμύρια δραχμές ενώ η αξία του ήταν 300 χιλιάδες δραχμές όσο ένας LADA τότε.

Αυτά είναι κέρδη

παλάσκα η [paláska] & μπαλάσκα η [baláska] Ο25 : θήκη για φυσίγγια, η οποία αποτελεί μέρος της ατομικής εξάρτυσης στρατιώτη· φυσιγγιοθήκη.

Τα φυσίγγια ήταν άσφαιρα.

gash04 έγραψε:Θέλω αφιέρωμα στο πουλέν μου τον Τσαουσίλα.
Ο Βουλινός είχε πει ότι στοίχισε 300 εκατομμύρια δραχμές ενώ η αξία του ήταν 300 χιλιάδες δραχμές όσο ένας LADA τότε.
Αυτά είναι κέρδη

Τι να λέμε τώρα για το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Θωμάξ;

Ο Γκεόργκε Τσεαουσίλα αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο
στο χρυσόδετο τόμο "Π.Α.Ο.Κ. : 1926- to eternity and beyond"
με τις all-time best performances του
που έκαναν τον κόσμο να τον αποθεώνει σε καθε δημόσια εμφάνισή του.



Ειδικότερα, στις 13 Φεβρουαρίου 1994
στη μοναδική του συμμετοχή
από το εναρκτήριο σφύριγμα εως αυτό της λήξης,
σε αγώνα πρωταθλήματος εναντίον τού πραγματικά άτυχου Πανιωνιου,
ξεδίπλωσε σπάνιες ποδοσφαιρικές αρετές
που προς στιγμήν σάστισαν τους υπνωτισμένους θεατάς.

Ο θρύλος αναφέρει πως στο 66' τού αγώνα
(οταν και ο ρουμάνος σκόραρε το μοναδικό του γκολ
με τα χρωματα του ΠΑΟΚ)
οι ιαχές επιδοκιμασίας του πλήθους
συγκρίνονται μόνο με το γκολ του Γκουερίνο το '76 εναντίον της αεκ.

Επαιξε 15 χρονια μπάλα,
σε καμιά δεκαπενταριά συλλόγους,
θεωρείτο επιθετικός
ενώ (χωρίς πλάκα) επαιξε και 5 φορες με την εθνική Ρουμανίας.

Μάλιστα, στα credits του συμπεριλαμβάνεται
και η κατάκτηση ενός κυπέλλου Πρωταθλητριών (!)
αφού το 1986 ανήκε στο δυναμικό της νικήτριας Στεάουα Βουκουρεστίου.

viewtopic.php?f=24&t=3450&p=270128#p270128

Ε δεν το επιτρέπω αυτό!
Δεν έχετε αφήσει κανένα παίχτη ασχολίαστο εδώ μέσα!
Ειδικά αυτό το σπάνιο ταλέντο άνθρωπο μορφή και παιχτούρα με Τσου λου στις πλάτες του!
Ευτυχώς με αυτό το τόπικ θα συγκεντρωθούν όλοι οι όλ στάρς και ελπίζω να μάθω κάτιτις απο όλους τους χωρίς να κάνω αναζήτηση στο ρετρός.

Και ο "Μαραντόνα τού... Στρυμονικού κόλπου".

Λέιντιζ & τζέντλεμεν, μίστερ Γιάννης Αντώνας.



Ηρθε με περγαμηνές ως ΝΕΟΣ ΦΟΝΙΑΣ, ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ,
ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΓΚΕΡΝΤ ΜΥΛΛΕΡ !!!
(από τον Μέγα Αλέξανδρο Ορφανίου
στο πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής)

Οχι τίποτε άλλο,
αλλά αν σας τον υποβάλλω σαν ερώτημα σε κανα quiz
οι περισσότεροι θα αρχίσετε την μυξοκλάψα
και τα e-mails διαμαρτυρίας.

Για τον kass4 ήταν αυτό, το τελευταίο.

Ελεος ρε σεις!!! Ούτε εγώ δεν τον θυμόμουν αυτόν!!!!

Ούτε στον ύπνο τους το topic αλλά και γω θυμάμαι σαν σε όνειρο μετά από ένα βαθύ ύπνο ένα παίκτη ονόματι Σαμαρά νομίζω Βασίλη αγνώστων λοιπών στοιχείων που έπαιζε στον ΠΑΟΚ κάπου στα τέλη του '90.
Γιατρέ μου θυμάμαι καλά ή ήταν απλώς ένας εφιάλτης??

Απορώ πάντως πως αυτός ο Τσαουσίλα δεν έπαιξε μπάλα στον ΠΑΟΚ....μιλάμε για μεγάλη μπαλαδόφατσα

υ.γ. ο Αντώνας δεν ήταν που επιλέχθηκε αντί του Ντέμη,ή μήπως ο Βολτέζος??
Οποιος και αν ήταν πάντως,αυτός που έκανε την επιλογή πέτυχε διάνα...

Κι εσύ, βρε Orwell,
βλέπεις κάτι όνειρα,
μα κάτι όνειρα,
από αυτά που θες να ξημερώσει asap !



Αναθεώρησα ελαφρώς για το Βασίλη Σαμαρά
όταν έμαθα οτι είναι βορειοελλαδίτης
και αγαπά τον ΠΑΟΚ.

Μόνο που κι εγώ, τέτοιος είμαι,
Θεσσαλονικιός και καλό ΠΑΟΚτσάκι,
αλλά για να παίξω επαγγελματικό ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ,
ε, ... ούτε στον ύπνο μου!

Ο περί ου ο λόγος «ποδοσφαιριστής», ας τον πούμε Α.Τ., πιτσιρικάς και πρωταθλητής γειτονιάς στα τσιλικάκια, μαθαίνει από τον πατέρα του ότι την επαύριον στο γήπεδο της Τούμπας θα δοκιμαστούν παιδιά 10-15 χρόνων για την επάνδρωση των τμημάτων τσικό του Δικεφάλου.
Την παραμονή των δοκιμών αδυνατεί να κοιμηθεί, φαντασιώνεται τον εαυτό του να μπαίνει για πρώτη φορά στο χορτάρι του Ναού, να αντιμετωπίζει την απορία των χιλιάδων της κερκίδας και ω του θαύματος να κερδίζει μετά από δύο ζογκλερικές ενέργειες τον θαυμασμό των θεατών αλλά και την αποθέωση τους μετά από ένα αριστοτεχνικό βολ-πλανέ που στέλνει την θεά-πόρνη να αναπαυθεί στη γωνιά του αντίπαλου τερματοφύλακα.
Ο θεός του, ο Γ. Κούδας, που τυχαία παραβρίσκεται τον πλησιάζει και τον συγχαίρει αναγνωρίζοντας το ταλέντο του, ενώ ο Καπάντζας βιάζεται να του βγάλει άρον-άρον δελτίο στην ομάδα.
Με τά πολλά τον παίρνει ο ύπνος και την άλλη μέρα πρωί-πρωί βρίσκεται έξω από την θύρα ένα μαζί με δεκάδες άλλους πιτσιρικάδες, όπου και η καθορισμένη συγκέντρωση.
Περνά ένα τέταρτο, περνά μισή ώρα, ώσπου κάποιος υπάλληλος της ομάδας έρχεται και ενημερώνει τους μέλλοντες αστέρες ότι οι δοκιμές αναβάλλονται για την επόμενη βδομάδα.
Ο Μαραντώνης (κατά το Μαραντόνα), παίρνει την κατηφόρα για το σπίτι του με σκυφτό κεφάλι. Δεν ξαναπήγε στις δοκιμές, όμως από τότε άπλωσε το ταλέντο του στο χορτάρι του γηπέδου του ΠΑΟΚ πολλές φορές.
Πάντα βέβαια στον ύπνο του.