+80 πόντοι στον Νοβίτο από μένα στο Retro Game... έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο...
ΥΓ: άστε τον Πράκτορα να λέει... ψήνεται λαίμαι...
DC έγραψε:Aureliano Buendia έγραψε:Προσωπικά, εγώ έχω ιδεοληπτική εμμονή με την έννοια της ανάμνησης, της αναπόλησης, του χρόνου που έχει περάσει και ξαναζωντανεύει εφήμερα, τόσο γενικά όσο και ειδικότερα με μία τόσο έντονη απόλαυση της ζωής μου, όπως ο ΠΑΟΚ.
Τι είπις τώρα ρα;
Πάντως, αυτό με το βιβλίο με άρεσε.
Να έχουμε εξεταστέα ύλη ρε αδερφέ. Μη ψάχνουμε στα κουτουρού στο retro game.
PRAKTORINOS έγραψε:DC, σπάζω το κεφάλι μου να καταλάβω ποιος είναι ο... ντροπαλός.
Με δεδομένο ότι ο πρώτος από αριστερά είναι ο Ιωσηφίδης
οι επιλογές από το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι:
Αναστασιάδης, Πέλλιος ή Ασλανίδης.
Ο man of the match Βίκτορ Βιτόλο, αφού πήρε το βραβείο του από τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ Παναγιώτη Σιδηρόπουλο, μίλησε για το παιχνίδι και για το γεγονός ότι αφιέρωσε το γκολ στον γιατρό του ΠΑΟΚ: «Είμαι πολύ χαρούμενος και ευγνώμων γι΄ αυτό το βραβείο, όλος ο κόσμος ξέρει ότι είμαι εδώ για να δουλεύω διαρκώς. Είναι ευτυχισμένος για το αποτέλεσμα».
GORDON έγραψε:Χιμένεθ: «Στην Τούμπα θέλω άντρες !»
http://www.paokmania.gr/stiles/mme/1369 ... ntres.html
Τον θυμάμαι τον Χιμένεθ σαν ποδοσφαιριστή. Τον είδα live στην Τούμπα αρχές Οκτώβρη του 1991, στον επαναληπτικό του 0-0 που αποσπάσαμε στο Σάντσεθ Πιθχουάν της Σεβίλλης για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ – στη φωτό κάτω (που αμφιβάλλω αν την έχει κι ο ίδιος… ) μονομαχεί με τον Ιμπραήμ Χασάν υπό το βλέμμα του Μήτογλου…
Δεν θυμάμαι πολύ αντριλίκι από τους φιλοξενούμενους εκείνο το βράδυ στην Τούμπα - είχαν όμως πολύ φαρδιά οπίσθια... Θυμάμαι μόνο δέκα Ισπανούς και τον Τόνι Πόλστερ γύρω από την εστία τους να δέχονται έναν ανηλεή βομβαρδισμό επί 120 λεπτά… Θυμάμαι το τετ α τετ του Τουρσουνίδη που απέκρουσε ενστικτωδώς ο Ουνθούε, το σουτ του Λαγωνίδη που απέκρουσε πάνω στη γραμμή ο Μπενκοετσέα, το σουτ του Μαγκντί που έφυγε χιλιοστά άουτ, ένα σωρό χαμένες ευκαιρίες, το δοκάρι του Σκαρτάδου στο 89’ και πάνω απ’όλα το γκολ του Μαγκντί που ακυρώθηκε στο 93’ από τον Μπο Κάρλσον – ένας Θεός ξέρει γιατί …
Και θυμάμαι τους ασπροντυμένους ισπανούς να φεύγουν μετά από την καταραμένη διαδικασία των πέναλτι πανηγυρίζοντας λες και κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο… να δραπετεύουν κυριολεκτικά από ένα γήπεδο – φωτιά, γεμάτο με 45.000 λαού που ούρλιαζε και μια ομάδα που με λίγη τύχη θα τους είχε καταπιεί…
It’s payback time… με το λαό να κάνει το γήπεδο καζάνι, τους παίκτες έτοιμους να φάνε σίδερα και …λίγη τύχη... Λίγη π@υτάνα τύχη, που τόσο μας έλειψε εκείνο το βράδι του ’91…
Επιστροφή στο Π.Α.Ο.Κ. - Ρετρό
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 8 επισκέπτες