Aureliano Buendia έγραψε:Επειδή η παρεξήγηση πέφτει σύννεφο εδώ μέσα, ας ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα:
α)μπράβο, εννοείται, στα παλικαράκια. Μακάρι να προκόψουν με τον ασπρόμαυρο δικέφαλο στο στήθος
β)χαίρομαι, εννοείται, όταν βλέπω τον Πάμπλο να γουστάρει και να συνεισφέρει στον ΠΑΟΚ
γ)θα ήταν όμορφο, εννοείται, να βγάλουμε κάποτε τον νέο Κούδα ή τον νέο Σαράφη. Μην σου πω και τον νέο Τουρσουνίδη να βγάλουμε, πάλι όμορφα θα είναι, εδώ που έχουμε φτάσει.
Αλλά επιτρέψτε μου, να μένω λίγο έκπληκτος από τον τόσο ενθουσιασμό όλων εδώ μέσα για το πρωτάθλημα της Κ17, για πάρα πολλούς λόγους:
α)τρέφονται, όπως παρατηρώ, πάρα πολλές ψευδαισθήσεις, περί του πόσοι παίκτες από τα τσικό θα φτάσουν στη μεγάλη ομάδα. Τα στατιστικά στοιχεία δεν λένε ψέματα
β)χρήσιμο θα ήταν να ρίξει κανείς μια ματιά στο ποιοι παίκτες από τις προηγούμενες ομάδες νέων έπαιξαν/παίζουν στην πρώτη ομάδα. Ονόματα ας μην πούμε τώρα, αλλά δεν νομίζω πως κανείς από αυτούς τους παίκτες ενθουσιάζει κανέναν μας.
γ)ακούγεται υπέροχο και τόσο λογικοφανές και αναντίρρητα σωστό το μότο "να στηριζόμαστε στις ακαδημίες, στα δικά μας παιδιά, μόνο έτσι χτίζονται οι ομάδες". Η πραγματικότητα απέχει πάρα πολύ από αυτούς τους ευσεβείς πόθους με μπόλικους τρόπους. Απλώς επιγραμματικά να πω ότι το να μην κινούμαστε σε τροχιά τίτλων αλλά να παίζουν "τα δικά μας παιδιά" δεν μου λέει απολύτως τπτ. Ίσα ίσα το φοβάμαι ως τάση χαμήλωσης των προσδοκιών και δικαιολόγησης τυχόν κακών πορειών.
δ)οι ομάδες σε ευρωπαϊκό επίπεδο που επενδύουν τρελά και με απίστευτα κονδύλια σε ακαδημίες είναι κυρίως οι ομάδες που αντιμετωπίζουν την πώληση των νέων καλών τους παικτών ως μέσο οικονομικής υγείας της εταιρίας. "Να γίνουμε κι εμείς έτσι", θα αντιτάξει κάποιος και παρά την κάπως corporate για τα γούστα μου αντίληψη, να το συζητήσουμε. Οι ομάδες που πουλάνε ακριβά παίκτες ακαδημιών είναι από χώρες - εκτροφεία ταλέντων και ποδοσφαιρικού επαγγελματισμού, ενώ οι ίδιες οι ακαδημίες τους έχουν αποκτήσει ισχυρό brand name που αυτομάτως απογειώνει τις τιμές των παικτών. Δεν μπορώ να φανταστώ ποτέ να συμβαίνει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα.
ε)όπως προανέφερα, το παοκτσηδηλίκι χωρίς αξία δεν μου λέει απολύτως τπτ, αλλά μην παίρνετε κι όρκο για τους αιώνιους όρκους αγάπης του κάθε πιτσιρικά που έχει από πίσω μάνατζερ προτού καλά καλά τελειώσει το γυμνάσιο και κατά πάσα πιθανότητα κάποιο μπαμπά που νομίζει ότι ο γιόκας του είναι ο Μέσι
υγ: πλιζ μην μου αναφέρετε ως παράδειγμα τη Μπάρτσα και τη Μασία. Είναι σαν βάζουμε στο ίδιο ζύγι ένα πεκινουά κι ένα τζάγκουρ.
υγ2: προφανώς δεν υπονοώ πως η σωστή μέθοδος είναι το αλόγιστο ξόδεμα. Το έξυπνο, λελογισμένο ξόδεμα, με ανελέητο scouting, είναι όμως μία καλή μέθοδος.
nailed it