Γιάννης Καλμαζίδης: Ένας κύριος των ελληνικών γηπέδων!Ο Γιάννης Καλμαζίδης σαν αθλητής υπήρξε πρότυπο. Ως προπονητής κοσμεί με την παρουσία του τους πάγκους των ελληνικών γηπέδων.ΑΘΛΗΤΙΣΜΌΣ 16.03.2015
http://www.propaganda.net.gr/sports/γιάννης-καλμαζίδης-ένας-κύριος-των-ελ/
Η κοινωνία μας, ιδιαίτερα σήμερα, έχει πολύ μεγάλη ανάγκη από ανθρώπους με το ήθος και το χαρακτήρα του Κυρίου Καλμαζίδη. Από ανθρώπους δηλαδή, που μπορούν να λειτουργήσουν συσπειρωτικά και που αποδεικνύουν ότι η εντιμότητα και η εργατικότητα, αποτελούν παράγοντες επιτυχιών και διακρίσεων. Όταν στον πανταχόθεν βαλλόμενο ελληνικό αθλητισμό, υπάρχει χώρος για ανθρώπους σαν το Γιάννη Καλμαζίδη, αυτό είναι αν μη τι άλλο θετικό.
Γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου του 1968, στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Οι γονείς του είχαν καταφύγει εκεί εξ αιτίας των πολιτικών διώξεων που υφίσταντο στην πατρίδα τους, οι επονομαζόμενοι “ηττημένοι” του Ελληνικού Εμφυλίου. Η ζωή στη χώρα του πρώην Ανατολικού Μπλοκ αποδείχθηκε δύσκολη. Ο κομμουνιστικός συγκεντρωτισμός, δεν άφηνε περιθώρια ελευθερίας στην πλειονότητα των πολιτών, με συνέπεια κάποιοι εξ αυτών να αυτομολήσουν στη Δύση, αναζητώντας μια ζωή περισσότερο ελεύθερη και λιγότερο ελεγχόμενη. Βρέθηκαν στην Τεργέστη και αναγκάστηκαν να μείνουν σε στρατόπεδο πολιτικών προσφύγων για 6 περίπου μήνες. Επόμενος σταθμός η Στοκχόλμη της Σουηδίας, όπου ο πατέρας του Γιάννη δούλευε ως ειδικευμένος εργάτης σε εργοστάσιο αεροναυπηγικής. Εκεί ο νεαρός Γιάννης έκανε τα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό.
Το volley μπήκε στη ζωή του και καθιερώθηκε στη θέση του πασαδόρου. Αποτέλεσε μέλος της περίφημης Εθνικής ομάδας της Σουηδίας, που έλαβε μέρος στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988 και κατέκτησε εν συνεχεία το αργυρό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το επόμενο έτος. Υπήρξε συμπαίχτης του τεράστιου Σουηδού ακραίου Γκούσταφσον (μετέπειτα παίχτης του Ολυμπιακού), που ακόμα τον θυμούνται οι Έλληνες φίλαθλοι που είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν τον μικρό τελικό του 1987, ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σουηδία.. Νικήτρια είχε αναδειχθεί η ελληνική ομάδα(3-2 σετ), έπειτα από έναν αγώνα που είχε διαρκέσει περισσότερο από 3 ώρες. Παράλληλα με τον αθλητισμό, τελείωσε και τη Σχολή προγραμματισμού Η/Υ και εργάστηκε για κάποιο διάστημα στην Ericson.
Καλοκαίρι του 1989, πραγματοποιεί τη μεγάλη επιστροφή. Έρχεται στην Ελλάδα για να συνεχίσει την καριέρα του, όντας ένας από τους κορυφαίους πασσαδόρους της εποχής. Μετά από περιπέτειες καταλήγει στην Ορεστιάδα και ενώ ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να τον αρπάξει την τελευταία στιγμή Άνθρωποι του τριφυλλιού βρίσκονται στο αεροδρόμιο και παίρνουν τον Καλμαζίδη στη Λεωφόρο, παρά το γεγονός ότι ο αθλητής έχει συμφωνήσει προφορικά με την Ορεστιάδα. Εκεί παρουσία των Βαρδινογιάννη και Γιαννακόπουλου, συμφωνούν στο να αποτελέσει ο Καλμαζίδης μέλος της ομάδας του τριφυλλιού. Η συμφωνία χαλάει την τελευταία στιγμή λόγω της άρνησης του παίχτη να υπογράψει πενταετές συμβόλαιο. Εν τέλει καταλήγει στους Ακρίτες και κάπου εκεί αρχίζει η πολυετής σταδιοδρομία του στα ελληνικά γήπεδα. Επόμενος σταθμός ο Έσπερος Θεσσαλονίκης και μετά ο ΠΑΟΚ στον οποίο αγωνίζεται για 5 χρόνια (1994-1999). Ακολουθεί ο Ηρακλής, ο Άρης και η καριέρα του αθλητή τελειώνει με την εκ νέου επιστροφή του στον Ηρακλή, αποτελώντας μέλος μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία του αθλήματος. Κατακτά ως παίχτης του Ηρακλή 3 κύπελλα και 2 πρωταθλήματα και λαμβάνει μέρος στους χαμένους για τον Γηραιό τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 2005 και 2006.
Το 2007 αποφασίζει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να ασχοληθεί με την προπονητική. Εργάζεται στον Ηρακλή ως συνεργάτης του Άντερς Κρίστιανσον, του ανθρώπου που τον μύησε στο volley, την περίοδο που ο Καλμαζίδης αγωνιζόταν στη Σουηδία. Ακολουθεί τον Κρίστιανσον στον Ολυμπιακό πάλι ως βοηθός και αναλαμβάνει πρώτος προπονητής το Φεβρουάριο του 2010, όταν ο Κρίστιανσον αποχωρεί από τους ερυθρόλευκους. Κατακτά τον τίτλο και το επόμενο έτος δουλεύει στο πλευρό του Ιταλού Φλάβιο Γκουλινέλι. Χρήζεται πάλι πρώτος προπονητής στα μισά της σεζόν κερδίζοντας εκ νέου το πρωτάθλημα. Το 2011-12 δουλεύει ως πρώτος προπονητής, για να αποχωρήσει από τον ερυθρόλευκο πάγκο πριν την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου.
Επόμενος σταθμός της καριέρας του η Εθνική Γυναικεία Ομάδα του volley (Οκτώβριος του 2012), την οποία εξακολουθεί να κοουτσάρει έως και σήμερα. Παράλληλα τη σεζόν 2013-14, ενδεχομένως στη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του, δέχεται να αναλάβει το παραπαίον τμήμα του Παναθηναικού, στη μέση του πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟ υπό τις οδηγίες του Καλμαζίδη πραγματοποιεί ένα εκπληκτικό σερί 8 νικών και καταφέρνει όχι μόνο να σωθεί αλλά να διεκδικεί στο τέλος ακόμα και την είσοδό του στα play-off. Κάπου εκεί οι άνθρωποι του ΤΑΠ ΠΑΟΚ, αναγνωρίζοντας τις αναμφισβήτητες ικανότητες του πρώην αθλητή του συλλόγου, αποφασίζουν να αναθέσουν στον Καλμαζίδη τα ηνία της ομάδας εν όψει της νέας χρονιάς. Η έλευση πρωτοκλασάτων αθλητών( Σαφράνοβιτς, Γκόμεζ, Κουρνέτας, Χιμένεθ κτλ), απαιτεί την παρουσία ενός εμπνευσμένου καθοδηγητή, -που με την πραότητα και την ηρεμία του χαρακτήρα του, σε συνδυασμό με τις προπονητικές του γνώσεις-, θα καταφέρει να οδηγήσει το Δικέφαλο στην κορυφή.
Στις 15 Μαρτίου του 2015, στο final-four του Κυπέλλου που διεξήχθη στο ωραιότερο νησί της Ελλάδας, τη Σύρο, ενώπιον του πλέον πολιτισμένου κοινού των ελληνικών γηπέδων, ο ΠΑΟΚ του Καλμαζίδη κατάφερε να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του, επικρατώντας στον τελικό του Ολυμπιακού με 3-1 σετ. Είναι βέβαιο ότι αυτός ο ΠΑΟΚ, αυτού του προπονητή, έχει μπει στο δρόμο των τίτλων και των διακρίσεων. Επόμενος στόχος η κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος, που όπως όλα δείχνουν θα φέρει εκ νέου αντιμέτωπους τον ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από την έκβαση του φετινού πρωταθλήματος, είναι τιμή για τον ελληνικό αθλητισμό να πρωταγωνιστούν προπονητές-πρότυπα όπως ο Κύριος Γιάννης Καλμαζίδης.
Coach το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σου πούμε ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.