Για τον λευκο Richard McConnell το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι παίκτης που δεν έχει καν θετική αναλογία μεταξύ ασσίστ-λαθών (+2 ή +1 είναι πάντα το βασικό ζητούμενο από τον point) τα 2 τελευταία χρόνια στην α2
Ιταλίας δε με εμπνέει να του δώσω τα κλειδιά ούτε για 20' που τον χρειάζομαι.
http://www.eurobasket.com/team.asp?Cntr ... 290&Page=3ΑντιθέτωςΑναδημοσίευση από 3 Ιουνίου 2010H 4η και προτελευταία μου πρόταση για τη θέση του point guard θα ξυπνήσει αναμνήσεις στους γέρους στο φόρουμ τις οποίες μπορούμε ωραιότατα να συνοδεύσουμε με δίσκο του Αττίκ στο γραμμόφωνο.
Steve Burtt Jr.
Ναι, καλά διαβάσατε οι γέροι, μην τρέχετε στα οπτικά. Πρόκειται πράγματι για το γιο του Steve Burtt, παλιό παίκτη του Ηρακλέους το 1992 που ήρθε για να αντικαταστήσει τον David Ingram, ενθουσίασε με την απόδοση του και αποχώρησε όταν επιστρέφοντας από τις διακοπές των Χριστουγέννων βρέθηκαν στις αποσκευές του μικροποσότητες κοκαίνης (2gr.) και χασίς (11gr.)
Ο ΕΣΑΚΕ εξάντλησε τότε την αυστηρότητα του αποκλείοντας τον παίκτη δια βίου και απελαύνοντας τον από τη χώρα.
Ο τρελό-Νεουρκέζος μπαμπάς του και εγώ είχαμε συναντηθεί όταν ζούσα στο μεγάλο μήλο το Φλεβάρη του 2000 στο Balducci της Δυτικής μεριάς στην 66η οδό (θρυλική Delikatessen αλυσίδα της Νέας Υόρκης) για κάποια αφορμή που δεν είναι της παρούσης καθώς δεν είμαι εγώ το θέμα εξαιτίας του ότι είχε φτάσει στα χέρια μου το όνομα του 16χρονου γιου του τότε που πήγαινε στο Rice High School το καθολικό δηλ.γυμνάσιο του Harlem στην 124η. Το τι γέλιο είχαμε ρίξει με τον τύπο δεν περιγράφεται ενώ τον είχα φυσικά βομβαρδίσει με ερωτήσεις για την εποχή που έπαιζε στους Phoenix Suns και ήταν συμπαίκτης του Tom Chambers, του Dan Majerle και λοιπών Palokικών. Παρότι αντικειμενικά ήταν δύσκολο να συνεργαστούμε καθώς ήταν δηλωμένη η επιθυμία του ο γιος του να πάει κολλέγιο όπως και εκείνος στο Iona State (όπου ο μπαμπάς ήταν πρώτος σκόρερ όλων των εποχών και εκεί κατέληξε και ο γιος και έγινε...2ος σκόρερ όλων των εποχών) καθίσαμε 3 ώρες μαζί και είχαμε πει τα πάντα. Όταν τον ρώτησα για την καυτή πατάτα της Ελλάδας δεν κόλωσε "That was me man. It was plain stupid" αλλά έσπευσε να μου διευκρινίσει ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με το γιο του (κλασσικά από ψιλο-ζουρλό μπαμπά τα παιδιά βγαίνουν κάπως πιο συγκρατημένα) ο οποίος είναι εντελώς άλλος χαρακτήρας.
Πράγματι ο jr. παρότι έχει αρκετά από τα μπασκετικά χαρίσματα του μπαμπά (εξού και το προσωνύμιο "the saga continues") όντας εξαιρετικός σκόρερ και πασέρ, με εντυπωσιακό μακρινό σουτ και μπασίματα καθώς είναι επίσης combo guard που ζητάει συνέχεια μπάλα αλλά έχει και μία σημαντική διαφορά με το γεννήτορα του: είναι ελαφρώς soft ως παίκτης εξαιτίας κυρίως της καλής και χριστιανικής του ανατροφής (συνηθίζεται στους παίκτες από Καθολικά γυμνάσια) και αυτό το είχε παραδεχτεί και ο ίδιος ο μπαμπάς του.
Το βλαστάρι του ύψους 1,85 δεν τα κατάφερε ακόμα να παίξει στο ΝΒΑ όπως εκείνος (εκτός από τους Suns έπαιξε 4 πλήρη χρόνια σε Golden State, Clippers, Washington) αλλά δεν το βάζει κάτω μέχρι τέλους για αυτό όπως και άλλοι καταλήγει τον Οκτώβρη να παίζει σε ότι κάτσει. Πέρσι ας πούμε είχε βρεθεί στο Ισραήλ παίζοντας εξαιρετικά (αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης του Ισραηλινού πρωταθλήματος το 2008) στην Ashkelon μια ομάδα της παράκτιας πόλης του Νότου στα Βόρεια της Γάζας αλλά κουράστηκε να τρέχει στα καταφύγια κάθε τρεις και λίγο από τις σειρήνες βομβαρδισμού και είχε αρνηθεί να επιστρέψει. Βλέπετε η πόλη βρίσκεται 5 λεπτά οδικώς από την κύρια στρατιωτική βάση των Ισραηλινών από όπου εκτοξεύαν το 90% των πυραύλων προς την Παλαιστίνη και όπως ήταν φυσικό ήταν αντίστοιχος στόχος.
Το 2009-10 μετά από νέα αποτυχημένη προσπάθεια να μείνει στη 12αδα του Memphis στο ΝΒΑ κατέληξε στον Απόλλωνα στην Κύπρο (!) από όπου έφυγε φυσικά ψάχνοντας κάτι καλύτερο και στις 29 Ιανουαρίου του 2010 πήγε στη 2η ομάδα της Ουκρανίας τη Ferro Zaporozhye όπου και πάλι οργίασε. Σε 20 παιγνίδια είχε 22,4π. και 5,5 ασσίστ από 98/171 δίποδα (57%), 58/140 τρίποδα (41%) και 78 στις 98 βολές (79%) ενώ κατέβαζε 3,1 ρημπάουντ, έκανε 1,6 κλεψίματα αλλά και 3,8 λάθη εξαιτίας μιας παρορμητικότητας που εκπορεύεται εκ του πατρός και στον υιό. Στις 2 Ιουνίου 2010 οι Ουκρανοί παρότι έφτασαν ημιτελικό μαζί του (έχασαν 1-3 από την πρωταθλήτρια τελικά Azvomash) και τον είχαν υπογράψει για 4 μήνες με 80,000$ (60,000 ευρώ) ανακοίνωσαν ότι η συνεργασία τους έληξε και ο Jr. είναι και πάλι ελεύθερο πουλί.
Έχει διακριθεί όπου και αν έχει παίξει όπως στη Menorca στην Ισπανία, στη Novara στην Ιταλία, στη Benfica στην Πορτογαλία ενώ στην Ελλάδα έχει παίξει το 2007 στην Ολυμπιάδα Πατρών (!) από την οποία φυσικά και την κοπάνησε το Μάρτη καθώς ήταν απλήρωτος και τους είπε ότι πρέπει να πάει στη Νέα Υόρκη γιατί το παιδί του ήταν άρρωστο
. Σε εκείνο το 5μηνο που είχε μείνει στη Μιναρούπολη και είχε συμπαίκτη τον Καλαϊτζίδη και τον Καποτά είχε προλάβει ασφαλώς όπως πιθανώς θα θυμούνται κάποιοι να κλείσει το σπίτι του βάζελου φορτώνοντας τον με 24 πόντους (6 στα 11 δίποδα, 2 στα 8 τρίποδα, και 6 στις 11 βολές με τένδεξ 0.427) στη νίκη της 2ης αγωνιστικής επί του Ζέλικο με 68-67! Τους ίδιους πόντους έβαλε εντός και απέναντι στον Άρη (24 με 7 στα 12 δίποδα, 2 στα 4 τρίποδα, και 4 στις 6 βολές) αλλά η ομάδα του έχασε 71-82, ενώ είχε 28 μέσα στη Νέα Σμύρνη με το Νιόνιο (7/9 δίποδα, 2/5 τρίποδα, 8/9 βολές και 0.724) όπου πάλι έχασαν 77-70.
Απέναντι στον Π.Α.Ο.Κ. βρέθηκε την 11η αγωνιστική της σεζόν 2006-7 και ήταν και πάλι εξαιρετικός με 23 πόντους από 3 στα 4 δίποδα, 5 στα 12 τρίποδα, 2 στις 2 βολές και 0.446 αλλά ο δικέφαλος των Parker, Washington, Καλαμπόκη, Scepanovic, Sekulic, Pasalic, Χαριτόπουλου, Αγαδάκου, Βεργίνη, Μανωλόπουλου και Κούβελα φτερούγισε με τη νίκη 63-68 από το μιναρόκλειστο. Πριν την κοπανήσει στα τέλη Φλεβάρη 2007 από το καράβι που βούλιαζε είχε εκείνη τη χρονιά σε 18 παιγνίδια στην Α1 16,44 πόντους μ.ο (296) από 66 στα 114 δίποδα (57%), 34 στα 96 τρίποδα (35%) και 62 στις 77 βολές (80%) και το αξιοπρεπέστατο 0.400 στο τένδεξ καθώς μάζευε 2,5 ρημπάουντ αλλά έδινε μόλις 1 ασσίστ μ.ο ανά παιγνίδι, πράγμα λογικό καθώς έπαιζε περισσότερο σούτιν γαρδ αφήνοντας το κουμάντο στον άσσο στον Μπουντούρη (ναι έπαιξε και εκεί), τον Ασημακόπουλο, τον αρχηγό μας (με τον εκτυφλωτικό μ.ο 4 πόντων εκεί) και τον Τσάμη.
Πρόκειται σίγουρα για αξιόλογο παίκτη που θεωρώ πως με πολύ ψήσιμο μπορούμε να προσεγγίσουμε με το κασέ των 20,000$ για 4 μήνες από τον ατζέντη του Steve Buck αλλά στα αρνητικά εκτός από τη softness συγκαταλέγεται και το ότι είναι μέτριος αμυντικός και φυσικά όχι καθαρόαιμος point αλλά combo guard καλαθομηχανή όπως λέει και ο ίδιος αλλά παίζει σωστά το pick and roll και βλέπει γήπεδο όπως φαίνεται και από το ότι έχει σταθερά πάνω από 5 ασσίστ τα τελευταία χρόνια.[youtube]M79ee9KvNow&feature=player_embedded[/youtube]
Δε κατάλαβα που είναι το λάθος.Να μήν κάνουμε κουβέντα για μεταγραφές?Ποσταρε ο παλοκ για ρόμπινσον κι εγώ λέω οτι υπάρχουν ταλέντα στην Ελλάδα που τ ανακαλύπτουμε στα 30 τους.Δεν υπέδειξα κάποιο παίκτη .Όσο γι αυτά που γράφεις οτι θα γίνουν, σε ποιά ομάδα δε γίνονται?Και είναι φυσικό επόμενο όσο εκφράζονται διαφορετικές απόψεις .Εχω δει εγγλέζους να βρίζονται για το πια έκδοση του Linux είναι καλύτερη, σε ελληνικό οπαδικό φόρουμ δε θα γίνονταν?
) από τη ζωή μου και τον είδα σε ένα περσινό ματς Bologna-Jesi. Στο allstar game καλύτερες άμυνες παίζουνε... ΟΚ, δεν είδα κάτι που να με τραβήξει ως Point. Καλός σουτέρ ναι (τύπου McAlarney) από τα 7 και 8 μέτρα, χώνεται μέσα, κερδίζει τις βολές, βάζει και τα layups. Αλλά από ταχύτητα δεν είδα κάτι (παρόλο που είναι μόλις 1.82), ντρίμπλα rien de special, άμυνα πάντα στο 1 μέτρο τον αντίπαλο (αλλά ΟΚ και οι υπόλοιποι έτσι έπαιζαν). Γενικά ρε παιδί μου δεν είδα κάτι: περιμένω έναν κοντό να είναι ανακατωσούρας και φουλ γρήγορος στυλ Jason Rοwe (που πάει στον ΚΑΟΔ) ή έστω Taurean Green (που δεν είχε κάνει κακό δίδυμο με τον Donnie στην ΑΕΚ). Το τυπικό δηλαδή που ήθελα και για τον Hatcher (ο οποίος απεδείχθη μάλλον ο χειρότερος αμερικανός στην ιστορία του ΠΑΟΚ στη διείσδυση και τα τελειώματα μέσα)
