θα συμφωνήσω απόλυτα.
ας πούμε παρά την τεχνική και την ευχέρεια και το ταλέντο εγώ δεν έβαλα τον Πέτζα, διότι δεν τον θυμάμαι ποτέ να σκοράρει ασταμάτητα σε κάποια περίοδο ενός αγώνα, με τέτοιο πειστικό τρόπο που ο αντίπαλος προπονητής να σηκώσει τα χέρια ψηλά. Αυτό το σπάνιο φαινόμενο όμως το έκανε λίγες φορές ο Μπιλ Έντουαρντς, ο Κλιφ.
Ενώ ο Μπέρυ, ο Μπάνε, ο Τρέβορ, ο Βάρνερ το κάνανε σταθερά σε μεγάλες χρονικές περιόδους, αγώνα με τον αγώνα , ανεξαρτήτου αντιπάλου και άμυνας. (για τον Ντιλέινυ δεν θυμάμαι ακριβώς...μάλλον κι αυτός με μοναδική διαφορά ότι δεν την έδινε από το αριστερό στο δεξί...)
EDIT αφηνιασμένα πεντάλεπτα που δεν σταματιότανε με τίποτα είχε και ο Σταυρόπουλος στα πρώτα του χρόνια όταν και είχε και τα κλειδιά της ομάδας πριν ξεκινήσουν να παίζουν οι ξένοι...